#راز_نهان_رنج 📖 قرآن کریم این توجه فطری به مبدأ هستی در هنگام گرفتاری‌ها را، در موارد مختلف گوشزد می‌نماید 💫 و از جمله می‌فرماید: «وَ إِذا مَسَّكُمُ الضُّرُّ فِي الْبَحْرِ ضَلَّ مَنْ تَدْعُونَ إِلَّا إِيَّاهُ فَلَمَّا نَجَّاكُمْ إِلَى الْبَرِّ أَعْرَضْتُمْ وَ كانَ الْإِنْسانُ كَفُوراً» وقتى در دريا كارتان به سختى و گرفتاری كشيد (و بيچاره شديد و نزديك شد غرق شويد) آن هنگام همه خدايانی كه همواره از آنها حاجت مى‏خواستيد جز خداوند گم می‌شوند و همه آنها را فراموش مى‏كنيد. پس آن‎گاه که خداوند شما را از غرقشدن نجات داد و به خشكى رسانيد، [از او یا نسبت به درخواست از او] اعراض كرديد و کفران، از عادت انسان است. 🖊 مفسر بزرگ قرآن، علامه طباطبایی رضوان‎الله‎علیه ‎در تفسیر آیه مذکور می نویسد: «اين آیه شاهد بر آن است كه ياد خداى تعالى هيچ‌گاه از دل آدمى بيرون نمى‏رود، و در هيچ حالى مغفول نيست و انسان هميشه به‌وسيله فطرتش به‌سوى خدا هدايت مى‏شود. وگرنه اگر چنين چيزى در ذات و فطرت آدمى وجود نداشت، ديگر اعراض معنا نداشت ... كفران نعمت ریشه در عادت انسان دارد، و از اين جهت، طبيعت انسانى است كه همه سر و كارش با اسباب مادى و طبيعى است و در اثر عادت و خوكردن با اسباب مادى و طبيعى، مسبب‌الاسباب را فراموش مى‏كند، با اين‌كه در هر آنى در نعمت‌هاى او غوطه‏ور است...». 📚 برگرفته از کتاب راز نهان رنج 📚 #فطرت #غفلت ✍کانال نشر بیانات استاد تحریری 💠 صراط مستقیم