eitaa logo
جور دیگر ببینیم
233 دنبال‌کننده
17.2هزار عکس
13هزار ویدیو
212 فایل
هدف ؛ اطلاع رسانی ، روشنگری و تشخیص حق از باطل ممنون که همراهی میکنید🌹🙏 (اگه مطلب قابل استفاده دارین، برامون بفرستین) @Mahyarfaraji تبادل داریم
مشاهده در ایتا
دانلود
بگذارید کودکان تصادفاً از شما مطلب مثبتی درباره خود بشنود و گاهی نیز برایش شرح دهید که چه الگوی رفتاری را می پسندید. پدر: تو اون اسباب بازی را از ۳ سالگی داشتی و هنوز هم به نظر خوب میرسه خیلی جالبه!! 👇 Join @nooredideh
نگاهی به پدر بزرگ ها و مادر بزرگ های اطرافتان بیندازید سختی‌های زیادی کشیده‌اند رنج ها و مرارت های فراوانی تجربه کرده‌اند اما افسرده نیستند، ناامید و درمانده نیز نیستند. درد و رنجی که نسل های امروز نسبت به آن ها تجربه می کنند بسیار اندک است اما نسل های جدید دچار افسرده گی و درماندگی بیشتری هستند. یکی از دلایل این تفاوت، تعریف و دیدگاه و انتظار نسل جدید از زندگی است، نسل جدید زندگی را در ذهن خود معادل آسودگی در نظر گرفته است از نظر نسل‌های جدیدتر زندگی یعنی راحتی مداوم و اگر ناکامی و سختی در آن رخ دهد زندگی پایان یافته است. نسل گذشته اما ذهن و روان خود را برای مواجهه با سختی های زندگی آماده می‌کردند آنها می‌دانستند قراری نیست که آنها به طور مداوم آسوده باشند بلکه زندگی برای آنها به معنای دست به گریبان شدن با انواع چالش‌ها بود. نسل امروز ازدواج ،کار، تحصیل و روابط، همه و همه را معادل با راحتی معنا می کنند و به همین دلیل در شرایط دشوار میزان تاب آوری این نسل بسیار پایین آمده است. در روانشناسی نیز گفته می شود ما به پدر و مادر های نسبتا خوب نیاز داریم به این معنا که پدر مادرهای آگاه اجازه می دهند که فرزندانشان ناکامی بهینه را در زندگی تجربه کنند و گاهی صبر می کنند تا آنها شکست بخورند، سختی بکشند و مسئولیت زندگی خودشان را بپذیرد. چیزی که در تربیت نسل های امروز کمتر دیده می شود. نسل های جدید مانند فردی می مانند که خود را برای رفتن به مهمانی آماده کرده اند در حالی که به میدان جنگ فرستاده شده اند و طبعا در این فضا چیزی جز ناامیدی و درماندگی تجربه نمی شود. بیایید امتحان کنیم از فردا معنای زندگی را در ذهن خود با مفهوم چالش معادل بگیریم اینگونه خواهید دید که چقدر شهامت و توان زیستن تان بالا می رود. 👇 join @nooredideh
کودک به محض بالا رفتن صدای پدر و مادر دچار "احساس نا امنی" میشه. دعوای والدین برای کودک به عنوان "خطری برای مادر" تلقی میشه و کودک و فرزند ما به شکل وسواس گونه ای هراسان و نگران مادر میشه، اما نمی تونه هیچ واکنشی نشون بده. بنابراین یکی از حقوق مسلم کودک، نیاز او به تامین امنیت مادر است. اعتماد به تداوم تامین امنیت مادر برای تامین امنیت روانی کودک بسیار مهمه... 👇 @nooredideh
وقتي فرزندتان از انجام كاري لذت ميبرد، دستور دادن شما براي توقف كار بي نتيجه خواهد بود. مثلا وقتی کودک در حال بازی رایانه ای یا تماشای تلویزیون است؛ اگر مادر بیست بار هم بگوید: _ بسه دیگه _ پاشو دیگه _ درس هات مونده _ چشم هات آسیب می بینه _ بیام خاموشش کنم و... ولی کودک حاضر نیست، ادامه ندهد و لذتش را متوقف کند. پس بهتر است به جای این حرف ها یا تهدیدها به او پیشنهاد یک جایگزین جذاب بدهید، یا به او زمان اتمام بدهید. مثلا بگویید: بیا با هم کیک بپزیم. بریم فوتبال بازی کنیم. وقتی عقربه بزرگ ساعت به عدد سه رسید، تلویزیون را خاموش کن. بریم با رنگ انگشتی روی دیوار حمام نقاشی کنیم. بسته به علایق فرزندتان جایگزین در نظر بگیرید و مدام تذکر ندهید. 👇 join @nooredideh
اگر فرزندتان دروغ می گوید.... شاید به این دلیل باشد که شما در گذشته برخورد سختگیرانه ای در برابر او داشته اید.. و یا دارید.... 👇 @nooredideh
چگونه به فرزندم بياموزم از خود دفاع كند! معمولا كودكان حدود دو سالگي در زمان بازي يكديگر را هول مي دهند، گاز ميگيرند و يا كتك ميزنند. آنها به شدت از رفتار همسالان خود خشمگين ميشوند زيرا هنوز رابطه برابر را نياموخته اند. كتك زدن در سن ٣ سالگي يا بعد از آن طبيعي نيست و نياز به بررسي دارد. 🔺آيا والدين بايد دخالت كنند؟ اين وظيفه كودكان در اين محدوده سني نيست كه از خود مراقبت كنند. آنها نياز دارند شخص بزرگسالي كنار آنها باشد تا اگر كودكي اقدام به زدن يا هول دادن ديگري كرد، فرد بزرگسال بدون داد زدن يا دعوا كردن او را متوقف كنند. اين جمله "اگر زد تو هم بزن"، آسيب فراواني به كودك ما خواهد زد. تمام آموخته هاي فرزندتان را زير سوال خواهد رفت و اين سوال پيش مي آيد پس اگر كسي كار بدي كرد من هم ميتوانم آنرا تكرار كنم؟ كودكي كه مي زند درونش لبريز از حس بد به خود و ديگران است. در حقيقت كودكي كه كتك مي زند از كودكي كه كتك ميخورد بيشتر آسيب ميخورد و احساسات منفي بيشتري را درون خود احساس ميكند. به علاوه او را در خطر آسيب فيزيكي بعضا جبران ناپذير قرار ميدهيد و به كودكان خشم، مجازات و كينه ورزي را آموزش خواهد داد. 🔻پس چه رفتاري داشته باشيم؟ بايد بدانید زماني كه كار به برخورد فيزيكي رسيد، به فرزندتون بياموزيد بهتر است دست خود را بالا بياورد و بگويد نزن. با آموزش اين رفتار به فرزند خود، شما به او مي آموزيد كه در رابطه با ديگران ميتواند حد و مرز مشخصي قرار دهد و از خود دفاع كند. اگر طرف مقابل به كار خود ادامه داد، فرزند شما بايد محيط را ترك كند. با اين كار به فرزندتان مياموزيد كه انسانهايي در زندگي سر راه ما قرار خواهند گرفت كه دچار اختلالات رفتاري هستند، و عاقلانه ترين واكنش اين است كه با اين افراد درگير نشويم. ترك كردن محيط نه نشانه ترسو بودن شخص است، و نه دليل بر بي عرضگي او مي باشد، تنها نشان ميدهد شخص فرق خوب و بد، و درست و غلط را ميداند. 👇 Join @nooredideh
در حمام به فرزندانتان اجازه دهيد بازی كنند. بازی به رشد مغز كودك كمك ميكند. به جاي نگراني از بازی در حمام، از تماشاي فرزندتان لذت بيريد. اين روزها گذرا هستند و به زودي فرزندتان ترجيح مي دهد تنهايي حمام كند. با آنها كودكي را دوباره تجربه كنيد. اگر به جاي لذت دچار اضطراب يا خشم ميشويد اين حس را به عنوان هشداري جدي تلقي كنيد. وسواس ما قاتل شادي كودكان است. 👇 join @nooredideh
١. تعليم و تربيت و آموزش كودكان را به عشق تبديل كنيد، زيرا فقط عشق است كه به كشف و آموزش مى انجامد. ٢. رقابت را از زندگى حذف كنيد؛ هيچ انسانى رقيب هيچ انسانى نيست. رقابت ماهيت همه چيز را عوض مى كند. ۳. لذت كار دسته جمعى و مشاركت را بچشيد. ۴. درباره ى بچه ها قضاوت و داورى نكنيد. ما حق نداريم بچه ها را ارزش يابى كنيم. ما فقط به عنوان يك حامى آنها را به جلو هدايت مى كنيم. ۵. مسحور تكنولوژى نشويد. بگذاريد تكنولوژى كار خودش را بكند و شما هم كار خودتان را بكنيد. تكنولوژى نه نرمى دارد، نه عاطفه، يك ابزار است، جاى بازى را نگيرد، جاى خلاقيت را نگيرد. مطلقا در پيش دبستان راهش ندهيد، چون براى سلامتى بد است، براى آموختن بد است. ۶. بار سنگين روى دوش كودكان نگذاريد، كلاس هاى فوق العاده را حذف كنيد. اسم رياضى، يا علوم به آن مفهومى كه بچه ها مى فهمند، نياوريد. بگذاريد آزمايش كنند، كشف كنند، و اين مفاهيم آرام آرام در اثر تجربه در ذهن كودكان جاى بگيرند. ۷. به طبيعت باز گرديم و براى رشد سالم تَر و بنيادى كودكان بگذاريم آنها از طبيعت بياموزند. (سرکار خانم استاد میرهادی) 👇 Join @nooredideh
بچه هابرای رقابت ما بادیگران آفریده نشده اند هرچقدر رقابت بیشتر،فشار روی کودک بیشتر چه اشکالی دارداتاق کودک ساده باشد لباس کودک معمولی باشد درسش درمدرسه متوسط باشد؟ درعوض روح و روانش شاد وسالم باشد 👇 join @nooredideh
برای مستقل شدن فرزندتان اجازه دهید خودش انتخاب کنند. این انتخاب کردن ها تمرینات ارزشمندی است که کودک برای تصمیم گیری انجام می دهد و باعث می شود فرزند شما در آینده در مورد انتخاب شغل، شیوه زندگی و ازدواج بدون تردید و با قاطعیت بهتری تصمیم بگیرید. پدر: ببین چه جور برات بهتره. تکالیفت رو قبل از شام انجام بدی یا بعد از شام؟ مادر: پسرم کدوم شلوارتو میخوای بپوشی سرمه یا خاکستری رو؟ 👇 Join @nooredideh
شیوه ی حرف زدن و برخورد والدین با کودک، در رشد شناختی و هیجانی کودکان تاثیر بسزایی دارد. در زیر به چهار نمونه از شیوه‌های درست صحبت کردن و برخورد با کودک می‌پردازیم. خودت تصمیم بگیر؛ اینگونه به کودک می‌آموزیم که مسئولیت کارش را خود، برعهده دارد و هر تصمیمی که بگیرد باید منتظر عواقب بد یا خوبش باشد. دوستت دارم ولی این کار تو را نمی‌پسندم؛ کار درست و نادرست، را به صورت واضح برای کودک مشخص کنید، یعنی به او بیاموزید ما کار [درست] و کار [نادرست] داریم، نه بچه‌ی خوب و بچه‌ی بد. از تو می‌خواهم مشکل من را حل کنی؛ اگر کودک رفتاری دارد که باعث رنجش شما می‌شود، به او بگویید که دچار مشکل شده‌اید و از او بخواهید در حل مشکل به شما کمک کند.  احساس تو را درک می‌کنم؛ وقتی کودک عصبانی است و مثلا می‌گوید «از تو متنفرم» یا «خیلی بدی»، با شنیدن این پاسخ از سمت شما، از شدت عصبانیت‌اش کاسته شده و می‌توانید با هم به حل مسئله بپردازید. 👇 @nooredideh
وای بر پدر و مادرانی که در ۷سالِ اول به بچه ثابت نمی‌کنند «عاشق او هستند!» مادر مثل توپ ‌پخش‌کنِ تیم، در خانه باید «محبت» پخش کند. در مدیریت خانواده محبت، اصل است. در هفت‌سال اول که بچه دارد خودش را پیدا می‌کند، به پدر و مادر فرموده‌اند که مثل غلامِ او باشید تا او بفهمد ارباب است! (وسائل‌الشیعه/۱/۴۷۶) 🔹وای بر مامان و باباهایی که در هفت‌سال اول به بچه‌ ثابت نمی‌کنند که عاشق او هستند! درحالی‌که بچه در این سن، باید آخرِ کیف باشد! 🔹 برخی از مادرها مدام به بچه می‌گویند «دیگر دوستت ندارم ها!» چرا بچه را تهدید می‌کنی؟! خُب این بچه یادش می‌ماند و می‌گوید «من موجودی هستم که به‌همین سادگی، مادرم می‌تواند من را دوست نداشته باشد!» این را به بچه‌ات نگو. منّتش را بکش! مثلاً این‌طوری بگو: «من که تو را دوست دارم، این کار را نکن...» مدام به او بگو دوستت دارم، بگذار این بچه، وجودش پُر بشود. 🔹 حضرت امام(ره) می‌فرمود: بچه‌‌ای که تحت تربیت مادر نباشد، محبت مادر را نچشد، عقده پیدا خواهد کرد. این عقده‌‌ها منشأ همه مفاسد است. دزدیها از این عقده‌‌ها پیدا می‌‌شود؛ آدمکشی‌ها از این عقده‌‌ها پیدا می‌‌شود؛ خیانت‌ها از این عقده‌‌ها پیدا می‌‌شود (صحیفه امام/ج۷/ص۴۴۵) 🔹 در خانواده نه‌تنها باید به خانم محبت بشود، بلکه خانم و مادر خانواده، مثل توپ‌پخش‌کنِ تیم است؛ در وسط خانه محبت پخش می‌کند، خانم در برخورد با بچه‌ها، نباید حالت حقوقی به خودش بگیرد و مثل فرمانده‌ها رفتار کند، بلکه باید دلبری کند! مثلاً به بچه‌ها بگوید: «بچه‌ها، اگر این کار را بکنید من دلم می‌سوزد» و بابا هم به بچه‌ها یاد بدهد که «دل مامان‌تان را نشکنید» این‌ها اساس خانواده است. 🔹 پدر و مادرهای محترم! بچه‌ها از روی الگوی شما «امامت» را می‌فهمند، از روی الگوی مهربانی مادر، می‌فهمند که امام مهربان است، از روی الگوی مهربانی مادر می‌فهمند که خدا مهربان است و حسن‌ظنّ به خدا پیدا می‌کنند. 👇 @nooredideh