« عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ قَالَ لُقْمَانُ لِابْنِهِ یَا بُنَیَّ إِنْ کُنْتَ زَعَمْتَ أَنَّ الْکَلَامَ مِنْ فِضَّةٍ فَإِنَّ السُّکُوتَ مِنْ ذَهَبٍ» امـام صـادق (علیه السلام ) فـرمـود: لقـمـان بـه پـسـرش گـفـت : پـسـر جـان اگـر خیال کنى سخن از نقره است ، بدانکه خاموشی از طلا است . کافی، ج۲ صفحه۴۱۱ https://eitaa.com/jorenab

#کیماگری_خداوند_راجع_به_طبیعت_و_انسان ۱-قرآن کریم اشاره میکند به چگونگی ایجاد شیر در حیوانات و اینکه چگونه غذای سالم و مغذی از بین دو چیز پلید و ناپاک به وجود می آورد وَإِنَّ لَکُمْ فِی الْأَنْعَامِ لَعِبْرَةً ۖ نُّسْقِیکُم مِّمَّا فِی بُطُونِهِ مِن بَیْنِ فَرْثٍ وَدَمٍ لَّبَنًا خَالِصًا سَائِغًا لِّلشَّارِبِینَ (نحل۶۶) و در آفرینش چهارپایان، برای شما عبرتی است: از درون شکم آنها، از میان غذاهای هضم شده(سرگین) و خون، شیر خالص و گوارابه شما می نوشانیم ۲-یعنی وقتی خداوند اراده میکند فعلی انجام دهد چیزی مانع نیست حتی اگر بیرون آوردن غذای خالص و گوارا ا ز بین دو امر کثیف و نجس باشد ۳-در حالی که انسان غذای سالم و گوارا را به امر پلید و نجس تبدیل میکند وَمِن ثَمَرَاتِ النَّخِیلِ وَالْأَعْنَابِ تَتَّخِذُونَ مِنْهُ سَکَرًا وَرِزْقًا حَسَنًا از ثمرات خرما و انگور که از آن شراب و روزی نیکو درست میکنید ۴-همین تفاوت بین فعل الهی و بنده اش کافی است تا انسان به هوش بیاید و درباره انچه انجام میدهد فکر کند اِن فِی ذَلِکَ لَآیَةً لِّقَوْمٍ یَعْقِلُونَ (نحل۶۷) ۵-و این کیماگری را نیز در حق انسان انجام میدهد به اینکه اگر انسان به سراغ الهی برود واز دستورات او پیروی کند گناهانش را به حسنه تبدیل میکند مَن تَابَ وَآمَنَ وَعَمِلَ عَمَلًا صَالِحًا فَأُولَئِکَ یُبَدِّلُ اللَّهُ سَیِّئَاتِهِمْ حَسَنَاتٍ(فرقان:۷۰) کسانی که توبه کنند و ایمان آورند و عمل صالح انجام دهند، خداوند سیئات آنان را به حسنات مبدّل می کند بنابراین اولا انسان باید به سوی خداوند حرکت کند تا مورد لطف و رحمت الهی قرار گیردوَکَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَّحِیمًا(فرقان:۷۰) ثانیا نگران گذشته نباشد چرا که خودش گذشته تاریک را روشن و عمر رفته ویران شده را آباد میکند لذا اگر انسان‌به خداوند پناه ببرد به پناهگاه محکم و قوی پناه برده است وَ أَلْجِى ءْ نَفْسَكَ فِي أُمُورِك كُلِّهَا إِلَى إِلهِكَ، فَإِنَّكَ تُلْجِئُهَا إِلَى كَهْفٍ حَرِيزٍ، وَ مَانِعٍ عَزِيزٍ. (نهج البلاغه نامه ۳۱) خود را در همۀ کارها در پناه خدای خویش قرار ده، که اگر چنین کنی به پناهگاهی استوار و در پناه نگهبانی نیرومند درآمده ای https://eitaa.com/jorenab

امام على عليه السلام فرومايه هرگاه از اندازه خود فراتر رود، احوال و رفتارش تغيير كند [و خود را گم كُند] اللَّئيمُ إذا بَلغَ فَوقَ مِقدارِهِ تَنَكَّرَت أحوالُهُ (غرر الحكم : ج۱ص۲۸۸) https://eitaa.com/jorenab

گویند از عالمی پرسیدند از چه کسی باید تبعیت کرد گفت من دوتا جمله بهت میگویم خودت بگو یکی أَقِیلُونِی أَقِیلُونِی أَقِیلُونِی لَسْتُ بِخَیْرِکُمْ وَ عَلِیٌّ فِیکُمْ (احقاق الحق، ج ۸، ص ۲۴۰) رهایم کنید رهایم کنید من بهترین شما نیستم علی در بین شماست و دیگری أَیُّهَا النَّاسُ سَلُونِی قَبْلَ أَنْ تَفْقِدُونِی فَلَأَنَا بِطُرُقِ السَّمَاءِ أَعْلَمُ مِنِّی بِطُرُقِ الْأَرْضِ (نهج البلاغه خطبه ۱۸۹) اى مردم از من سؤال کنيد پيش از آن که مرا از دست دهيد، زيرا من به راههاى آسمان از راه هاى زمين آشناترم آری چاه است و راه و دیدهٔ بینا و آفتاب تا آدمی نگاه کند پیش پای خویش چندین چراغ دارد و بیراه می‌رود بگذار تا بیفتد و بیند سزای خویش کلیات سعدی غزل ۳۸ https://eitaa.com/jorenab

اللَّهُمَّ إِنَّكَ إِنْ صَرَفْتَ عَنِّي وَجْهَكَ الْكَرِيمَ أَوْ مَنَعْتَنِي فَضْلَكَ الْجَسِيمَ أَوْ حَظَرْتَ عَلَيَّ رِزْقَكَ أَوْ قَطَعْتَ عَنِّي سَبَبَكَ لَمْ أَجِدِ السَّبِيلَ إِلَى شَيْءٍ مِنْ أَمَلِي غَيْرَكَ ، وَ لَمْ أَقْدِرْ ‌ عَلَى مَا عِنْدَكَ بِمَعُونَةِ سِوَاكَ ، فَاِنِّي عَبْدُكَ وَ فِي قَبْضَتِكَ ، نَاصِيَتِي بِيَدِكَ . خدایا! اگر روی کریمت را از من بگردانی، یا مرا از احسان بزرگت محروم کنی، یا روزی‌ات را از من دریغ ورزی، یا رشتۀ پیوندت را از من بگسلی، راهی برای دست‌یابی به هیچ یک از آرزوهایم جز تو نیابم؛ و بر آنچه پیش توست، جز به یاری تو دست‌رسی پیدا نکنم؛ چرا که من بندۀ تو و در قبضۀ اراده توام؛ اختیارم به دست توست. #دعای_بیست_ویک_صحیفه_سجادیه https://eitaa.com/jorenab