🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀
اللَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ ۚ لَا تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَلَا نَوْمٌ ۚ لَّهُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الْأَرْضِ ۗ مَن ذَا الَّذِی یَشْفَعُ عِندَهُ إِلَّا بِإِذْنِهِ ۚ یَعْلَمُ مَا بَیْنَ أَیْدِیهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ ۖ وَلَا یُحِیطُونَ بِشَیْءٍ مِّنْ عِلْمِهِ إِلَّا بِمَا شَاءَ ۚ وَسِعَ کُرْسِیُّهُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ ۖ وَلَا یَئُودُهُ حِفْظُهُمَا ۚ وَهُوَ الْعَلِیُّ الْعَظِیمُ
🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀
@jorenab
🌸دعای حضرت زهرا سلام الله علیها در روز چهارشنبه
پروردگارا!ما را با ديدگانت كه هرگز به خواب نمىرود،
و با پايه و ستونى كه هرگز ويران نمىشود،
و با نامهاى با عظمت خودت حفاظت فرما،
و بر محمّد و خاندانش درود فرست،
و براى ما حفظ كن آنچه را كه اگر نگاهبانى غير از تو داشته باشد تباه مىگردد،
و بپوشان آنچه را كه اگر غير از تو آن را بپوشاند فاش مىشود،.
و همۀ اينها را وسيلۀ پيروى و طاعت ما قرار ده،
همانا تو خواستهها را مىشنوى،
و به ما نزديك هستى،
و دعاهاى ما را اجابت مىكنى
« اَللَّهُمَّ اُحْرُسْنَا بِعَيْنِكَ اَلَّتِي لاَ تَنَامُ وَ رُكْنِكَ اَلَّذِي لاَ يُرَامُ وَ بِأَسْمَائِكَ اَلْعِظَامِ وَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ اِحْفَظْ عَلَيْنَا مَا لَوْ حَفِظَهُ غَيْرُكَ ضَاعَ وَ اُسْتُرْ عَلَيْنَا مَا لَوْ سَتَرَهُ غَيْرُكَ شَاعَ وَ اِجْعَلْ كُلَّ ذَلِكَ لَنَا مِطْوَاعاً إِنَّكَ سَمِيعُ اَلدُّعَاءِ قَرِيبٌ مُجِيبٌ »
( بحار الأنوار، ج ۸۷، ص ۳۳۸)
@jorenab
امام على عليه السلام : ضربت زبان، دردناكتر از ضربت سرنيزه است
ضَربُ اللِّسانِ أشَدُّ مِن ضَربِ السِّنانِ .
(بحار الأنوار : ج۴۲ص۳۸۶)
وَ قَدْ يُرجى لِجُرحِ السيفِ برءٌ
وَ لا برءٌ لِما جَرَحَ اللسانُ
(به زخم شمشیر امید بهبودی هست اما به زخم زبان امید خوب شدن نیست)
دل که رنجدازکسی خرسندکردن مشکل است
شیشه بشکسته را پیوند کردن مشکل است
کوه ناهموار را هموار کردن کار نیست
حرف ناهموار را هموار کردن مشکل است
نکته
خیال نشود حرف نامربوط و یا زخم زبان زدن وبا زبان موجب اذیت و ازار دیگران شدن فقط طرف مقابل را اذیت می کند و آزار می رساند
بلکه به تعبیر حضرت امیرالمومنین علی علیه السلام گاهی یک کلمه سخن نا روا نعمتی را از انسان می گیرد و بلایی را نازل می کند
فَرُبَّ کَلِمَةٍ سَلَبَتْ نِعْمَةً وَ جَلَبَتْ نِقْمَةً.
(نهجالبلاغه حکمت ۳۸۱)
@jorenab
🌸 دعای حضرت زهرا سلام الله علیها در روز پنج شنبه
پروردگارا!هدايت،تقوى،عفاف،بىنيازى،و عمل به آنچه كه تو از آن راضى و خشنود مىگردى را تقاضا مىكنم؛
خداوندا!براى ناتوانى خودمان از قوّت تو،
براى فقرمان از بىنيازى تو
و براى جهل و نادانى خويش از علم و حلم تو خواستارم؛
خداوندا!بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست،
و ما را بر شكر،ذكر،اطاعت و عبادت خودت يارى كن،
[سوگند مىدهيم تو را]،به رحمتت اى برترين رحمكنندگان
«اَللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ اَلْهُدَى وَ اَلتُّقَى وَ اَلْعَفَافَ وَ اَلْغِنَى وَ اَلْعَمَلَ بِمَا تُحِبُّ وَ تَرْضَى اَللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ مِنْ قُوَّتِكَ لِضَعْفِنَا وَ مِنْ غِنَاكَ لِفَقْرِنَا وَ فَاقَتِنَا وَ مِنْ حِلْمِكَ وَ عِلْمِكَ لِجَهْلِنَا اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَعِنَّا عَلَى شُكْرِكَ وَ ذِكْرِكَ وَ طَاعَتِكَ وَ عِبَادَتِكَ بِرَحْمَتِكَ يَا أَرْحَمَ اَلرَّاحِمِينَ»
( بحارالانوار ج۸۷ ص۳۳۸)
@jorenab
از امام باقر عليه السلام نقل كرده آمد: كه حضرت فرموده: خداوند هر شب از اول شب تا آخر آن ندا مىدهد: آيا بندهاى نيست كه قبل از دميدن خورشيد در مورد دين و دنيا از من در خواستى بكند تا من آن را اجابت كنم؟
آيا بندهاى نيست كه قبل از طلوع
فجر توبه كند تا من توبه او را قبول كنم؟
آيا بندهاى نيست كه روزىاش كم باشد از من درخواست كند تا آن را زيادتر كنم، من هم آن را زيادتر كنم و به رزق او وسعت بدهم؟
آيا بندۀ مؤمن بيمارى نيست كه قبل از
طلوع آفتاب از من شفا بخواهد و من او را شفا بدهم؟
آيا بنده زندانى و غمناك نيست كه قبل از
طلوع خورشيد آزادى خود را از من بخواهد تا من او را آزاد كنم؟
آيا بندهاى نيست كه مظلوم باشد و از من بخواهد كه از ظالمش انتقام بگيرم تا من او را به ظالمش يارى دهم و قبل از طلوع
فجر انتقام او را از ظالم بگيرم؟
منادى همين طور تا دميدن صبح ندا مىكند و اين كلمات را مىگويد.
«عَنِ اَلْبَاقِرِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ : إِنَّ اَللَّهَ تَعَالَى يُنَادِي كُلَّ لَيْلَةٍ مِنْ أَوَّلِ اَللَّيْلِ إِلَى آخِرِهِ: أَلاَ عَبْدٌ مُؤْمِنٌ يَدْعُونِي لِدِينِهِ وَ دُنْيَاهُ قَبْلَ طُلُوعِ اَلْفَجْرِ فَأُجِيبَهُ؟ أَلاَ عَبْدٌ مُؤْمِنٌ يَتُوبُ إِلَيَّ قَبْلَ طُلُوعِ اَلْفَجْرِ فَأَتُوبَ عَلَيْهِ؟ أَلاَ عَبْدٌ مُؤْمِنٌ قَدْ فترت [قَتَّرْتُ] عَلَيْهِ رِزْقَهُ فَيَسْأَلَنِي اَلزِّيَادَةَ فِي رِزْقِهِ قَبْلَ طُلُوعِ اَلْفَجْرِ فَأَزِيدَهُ وَ أُوَسِّعَ عَلَيْهِ؟ أَلاَ عَبْدٌ مُؤْمِنٌ سَقِيمٌ يَسْأَلُنِي أَنْ أَشْفِيَهُ قَبْلَ طُلُوعِ اَلْفَجْرِ فَأُعَافِيَهُ؟ أَلاَ عَبْدٌ مُؤْمِنٌ مَحْبُوسٌ مَغْمُومٌ يَسْأَلُنِي أَنْ أُطْلِقَهُ مِنْ سِجْنِهِ وَ أُخَلِّيَ سَرْبَهُ؟ أَلاَ عَبْدٌ مُؤْمِنٌ مَظْلُومٌ يَسْأَلُنِي أَنْ آخُذَ لَهُ بِظُلاَمَتِهِ قَبْلَ طُلُوعِ اَلْفَجْرِ فَأَنْتَصِرَ لَهُ بِظُلاَمَتِهِ؟ قَالَ: فَلاَ يَزَالُ يُنَادِي بِهَذَا حَتَّى يَطْلُعَ اَلْفَجْرُ»
(کلیات حدیث قدسی ج ۱، ص ۶۴۳)
@jorenab