بازخوانی دیدگاه امام خمینی ره در باب حکم فقهی غیبت مخالفان (دوره 1، شماره 1، زمستان 1394، مقاله 4 ) نویسندگان: #علی_محمدیان 1 #محمدتقی_فخلعی 2 #محمدرضا_علمی_سولا 2 1 گروه آموزشی فقه و مبانی حقوق اسلامی، دانشکده الهیات و معارف اسلامی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران 2 گروه آموزشی فقه و مبانی حقوق اسلامی، دانشکده الهیات و معارف اسلامی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران چکیده: برخی افراد با دستاویزقراردادن پاره‌ای از عبارات امام‌خمینی1 در برخی کتب فقهی ایشان، راجع به جواز غیبت مخالفان و اختصاص حرمت غیبت به مؤمنان در معنای اخص آن، سعی در تخریب چهره ایشان و به تبع آن تضعیف آموزه‌های ناب مکتب شیعی دارند. نوشتار حاضر با بازخوانی آرای ایشان بر آن است که اگرچه ایشان در دوران قبل از انقلاب و در آرای اولیه‌‌ خود در حرمت غیبت، قید «ایمان» را لازم دانسته‌اند؛ اما اصولاً نمی‌توان این نظر را دیدگاه مذهب امامیه و همچنین نظر نهایی ایشان در مسئله تلقی نمود؛ زیرا بررسی آرای ایشان پس از انقلاب و در دوران رهبری جامعه‌ اسلامی نشان می‌دهد که ایشان قایل به حرمت غیبت نسبت به همه مسلمانان شده است. بنابراین از آنجا که سخن آخرین هرکس نظر نهایی وی تلقی می‌گردد، باید رأی نهایی ایشان در باب غیبت را، حرمت عام آن نسبت به همه‌ افراد دانست. کلیدواژه‌ها: #غیبت #مخالف #اسلام #ایمان #آرای_فقهی_امام‌خمینی دریافت فایل مقاله: http://jostar-fiqh.maalem.ir/article_20955_5ab522ee0fac0f937df507ff86c8cc28.pdf لینک صفحه مقاله در سامانه نشریه: http://jostar-fiqh.maalem.ir/article_20955.html لینک کانال نشریه در ایتا: https://eitaa.com/jostar_fiqh_maalem_ir