🍃🍒 #هــاد💚 #قسمت_صدوهشتاد_وشش حرف امشب اوضاعی به راه خواهد بود. شروین خنده اش گرفت ولی خنده اش دوام زیادی نداشت زیرا مادرش گفت: - به نظر من فعلاً می تونن نامزد کنن. تا چند سال دیگه. این جوری هم شروین درسش تموم میشه و میره سرکار هم نازنین چند سالی از دانشگاهش رو خونده خنده روی لبهای شروین ماسید. فکر نمی کرد قضیه تا این حد جدی باشد. خوشحالی نازنین او را آزار می داد. مادرش رو به نازنین کرد و گفت: - نظر تو چیه عزیزم، موافقی؟ نازنین دهان باز کرد تا جواب بدهد اما شروین که طاقتش طاق شده بود گفت: -ولی من اصلاً آمادگیشو ندارم. وسط امتحانهاست. باید درس بخونم نازنین که این مخالفت را دید دهانش را بست. خاله اش دندان قروچه ای کرد و با دلخوری گفت: -اینطور که معلومه آقا شروین علاقه ای ندارن پدرش به کمک شروین آمد. - نه، مخالف نیست. درس هاش سنگینه. اینجوری به امتحان هاش لطمه می خوره نازنین با ادای مخصوص خودش گفت: - وا؟ یعنی من مزاحم درس خوندنشم؟ - نه نازنین خانم، ولی بالاخره اینجور چیزها ذهن آدم رو مشغول می کنه. نمیشه به هر دوتاش همزمان رسید. بهتره بذاریم برای بعد از امتحانات نازنین حرفی نزد ولی مادر شروین گفت: - خب پس بعد از امتحانها یه جشن می گیریم و نامزدیشون رو اعلام می کنیم شروین احساس کرد دنیا را روی سرش خراب کردند. یعنی اصلاً مهم نبود او چه می خواهد؟ تا آخر مجلس حرفی نزد. ساکت شد و توی مبل فرو رفت. غرق در افکار خودش بود که دستی را جلوی صورتش دید. سرش را بلند کرد. شوهر خاله اش بود. - کجائی آقا شروین؟ بلند شد، دست داد و با همه خداحافظی کرد. مادر و پدرش در حالیکه شراره بغل پدرش بود رفتند تا مهمان ها را تا دم در بدرقه کنند ولی شروین دوباره همانجا نشست. چند دقیقه بعد پدر و مادرش برگشتند. مادرش همانطور که می نشست رو به شروین گفت: بہ قلــم🖊: ز.جامعے(میم.مشــڪات) @jqkhhamedan 🍃🍒