✡️ عصر عثمان؛ حکومت بنی‌امیه و آل‌یهود 💥 سیاست معاویه در برابر بحران مدینه (١) 1⃣ سیاست #سقیفه، انتقال قدرت به شام و معاویه بود؛ بنابراین در بحران پیش‌آمده می‌بایست از رسیدن شعله‌های آن به شام جلوگیری کرد. 2⃣ از سویی آن‌چه می‌توانست #خط_سقیفه را شکست دهد، «بحران کنترل‌شده و مستمر» بود. #عثمان باید در رأس حکومت بماند و افشاگری بر ضد آنان ادامه یابد تا پایه‌های شام نیز بلرزد و عثمان ناچار شود #معاویه را عزل کند. 3⃣ امام علی (ع) با ایجاد #سازمان_شیعی این هدف را پی‌گیری می‌کرد و اگر سیاست‌های معاویه نبود، کار به این‌جا ختم می‌شد و خلیفه متوجه حقایق امور نبود. 4⃣ معاویه در برابر بحران مدینه، سه گزینه پیش رو داشت: ۱. سکوت، ۲. حمایت نظامی از عثمان، ۳. تشدید بحران. در راستای به‌دست گرفتن قدرت، وی از میان این سه گزینه، #تشدید_بحران را برگزید. 5⃣ اگر معاویه ساکت باشد و بحران کنترل شود، عثمان به‌تدریج خسته می‌شود و مورد فشار قرار می‌گیرد و در نهایت همان‌گونه که با ولید بن عقبه کرد، معاویه را نیز عزل می‌کند. تنها چاره در «تشدید بحران» بود. عثمان هرچه زودتر باید کُشته شود و این «بحرانِ کنترل‌شده» باید افسارگسیخته شود. 6⃣ بقای عثمان به ضرر دستگاه است؛ چون عثمان در نهایت یا باید خود را خلع می‌کرد، یا به خواست شورشیان تن می‌داد و #بنی‌امیه را خلع می‌کرد. بنابراین کارگزاران معاویه در مدینه، مانند #مروان_بن_حکم که داماد عثمان و در خانهٔ عثمان بود و دیگرانی که از معاویه دستور می‌گرفتند، بحران را تشدید می‌کنند تا هرچه زودتر به کار عثمان پایان داده شود. ✅ اندیشکده مطالعات یهود: 🇮🇷👉 @jscenter