eitaa logo
اندیشکده مطالعات یهود
24.3هزار دنبال‌کننده
4.9هزار عکس
687 ویدیو
202 فایل
🕋 لَتَجِدَنَّ أشَدَّ النّاسِ عَداوَةً لِلّذينَ آمَنوا اليَهود 🕎 کانال تخصصی یهودشناسی 🌐 سایت: 👉 https://jscenter.ir 📧 دریافت پیام‌ها - بدون پاسخ‌گویی: 👉 @jsadmin 💳 شمارهٔ کارت برای حمایت مالی: 👉 6037-9974-7556-6817
مشاهده در ایتا
دانلود
اندیشکده مطالعات یهود
✡ توماس کاپلان با کمک لئون رکاناتی و آوی تیموکین، میلیاردرهای اسرائیلی، به ثروت رسید! 💠 از لایحه ش
👆 تكمله‌ای بر مطلب فوق 👆 ✡ خاندان‌های رکاناتی و قره‌سو 1⃣ رکاناتی نام خانواده دافنه، زن ، است. دافنه دختر لئون و میرا رکاناتی است. مادر لئون رکاناتی بنام ماتیلدا قره‌سو از خاندان نامدار و ثروتمند است. میرا رکاناتی، مادرزن توماس کاپلان، مهاجر از روسیه است که در بازیگر سینما بود و سپس، با اتکاء به ثروت هنگفت همسرش، ، کارگردان و فیلم‌ساز شد. 2⃣ رکاناتی از خاندان‌های ثروتمند یهودی یونان/ عثمانی است که در اوائل سده بیستم میلادی به فلسطین مهاجرت کردند و در شراکت با خاندان قره‌سو فعالیت بانکی/ صرافی بزرگی را سامان دادند که تا به امروز پابرجاست. 3⃣ کسانی که در زمینه‌ی تاریخ عثمانی یا تاریخ کار کرده‌اند باید ، چهره‌ی سرشناس این خاندان، را بشناسند. 4⃣ امانوئل قره‌سو (قره‌سو افندی) از نامدارترین فراماسون‌های عثمانی است که در اوائل سده بیستم دو لژ مهم تأثیرگذار بر تاریخ منطقه را در شهر (یونان امروز) تأسیس کرد. رحیم رئيس‌نیا درباره او می‌نویسد: 5⃣ «گویند همو بود که موجبات گردهمایی ترکان جوان در محافل فراماسونی سالونیک را فراهم آورد. وی بعدها میان سرهای سرجنبانان جمعیت اتحاد و ترقی سری درآورد. چنانکه از اعضای هیئتی بود که خلع عبدالحمید از سلطنت را در سال ۱۹۰۹ به وی اعلام کرد و نیز به نمایندگی مجلس برگزیده شد. قره‌سو افندی به مانند نمایندگان دیگر یهودی توجه داشت که در مجلس قبل از هر چیز موضع‌گیری یک ترک را داشته باشد و چنین تلقی و شگردی در بین ترکان یهودی تبدیل به سنت شده بود. ناگفته نماند که قره‌سو نیز در چند روزه نوبت خود مثل بسیاری دیگر از به قدرت رسیدگان از پرکردن جیب‌های خود باز نماند. وی در مورد یهودیان ساکن سرزمین‌های عثمانی با ترکان هم‌عقیده بود و حتی از مواضع ضد صهیونیستی آن‌ها جانبداری می‌کرد. خبر درگذشت قره‌سو در تایمز لندن (۸ ژوئن ۱۹۳۴) درج گردیده است.» 📚 رحیم رئیس‌نیا، ایران و عثمانی، تبریز: انتشارات ستوده، ۱۳۷۴، ج ۳، صص ۴۲۰- ۴۲۱ ✍ عبدالله شهبازی ✅ اندیشکده مطالعات یهود: 👉 @jscenter