✡ آدولف هیتلر و استادان غیبی 📚 کتاب دیگری که می‌توان ردپای افکار ماوارایی #آدولف_هیتلر را در آن پی گرفت، کتاب «تاریخ مقدس؛ فرشتگان و عارفان و هوش برتر چگونه جهان ما را ساختند» نوشتهٔ «مارک بوث» است. در بخشی از این کتاب با عنوان «هیتلر و فرشتگان مجارستان» می‌خوانیم: 1⃣ سخنان هیتلر نشان می‌دهد که او نیز دستخوش حسّ #سرنوشت بوده است. او معتقد بود که در چندین موقعیت در جنگ جهانی اول به‌گونهٔ معجزه‌آسایی از مرگ فرار کرده بود، چون تحت محافظت #قدرت‌های_برتر قرار داشت. 2⃣ او گزارش داد که یک‌بار با همراهان سرگرم شام خوردن بودند که #ندایی به او گفت برخیزد و تا ٢٠ یارد کنار نهر آب قدم بزند، او نیز چنین کرد در حالی‌که قوطی غذایش را با خود برده بود. همین که نشست، جرقهٔ نور و صدای انفجاری عظیم برخاست. گلولهٔ توپ به همان نقطه‌ای که کمی قبل نشسته بود اصابت کرد و همراهانش همه کشته شدند. 3⃣ «من به فرامینی عمل می‌کنم که مشیّت ایزدی به من دستور داده است.» او گفت که دست به کاری نمی‌زند مگر آن‌که ندایی به او بگوید چه‌کار کند، و معتقد بود که آن ندای #مشیت_ایزدی است. او تعلّل می‌ورزد، ساعت‌ها تنها قدم می‌زند و منتظر شنیدن ندای درونی است، و در ایام ظهور او، دشمنان زمان‌بندی و تأثیرگذاری تصمیماتش را امری مرموز می‌پنداشتند. 4⃣ او به‌طور خصوصی می‌گفت: «اَبَرمرد اکنون در میان ما می‌زیَد! او اینجاست… جسور و جنایتکار.» و در ملأعام اظهار می‌داشت: «مشیّت ایزدی مأموریتی به من سپرد تا خلایق آلمان را از نو متحد سازم… وطنم را به رایش آلمانی برگردانم.» 5⃣ مطالعات هیتلر در #علوم_خفیه، فلسفهٔ نیچه و موسیقی واگنر این حسّ سرنوشت را ژرف‌تر کرده بود. نویسندهٔ انگلیسی و عالِم اسرار هیوستن استوارت چمبرلین، پسرخواندهٔ واگنر، او را #مسیحای_آلمان خواند. ✅ اندیشکده مطالعات یهود: 🇮🇷👉 @jscenter