1️⃣ غرب برای تقابل با تفکر خدامحور و جایگزینی تفکر اومانیستی نیازمند ایجاد نوعی #شک‌گرایی افراطی در جامعه بود که به تمامی امور تسرّی پیدا کرده و ادعا کند که همه‌ی این‌ها مانند آنچه در عالَمِ خواب بر آدمی مکشوف می‌شود، خیالات محض و محصول توهمات می‌باشد!
2️⃣ شکی گسترده که هیچ پایه‌ی مطمئنی را برای انسان باقی نگذارد و سبب شود تا آدمی خود را در برهوتی از توهمات و خیالات فرض نماید، برهوتی که آدمی را مجبور سازد تا برای خلاصی از آن دست به دامان فیلسوفان مُلحد عصر روشنگری شود و دست در دست ایشان، ابتدا وجود خود را به‌عنوان اصلی تردیدناپذیر اثبات نماید و پس از آن با محور قرار دادن اصالت وجود خود، پای در مسیر بشرمحوری بگذارد و اسیر #اومانیسم گردد.
3️⃣ شک‌گرایی آفتی عظیم بود که موجب شد تا وجود خدا و به‌طور کُل تمام پدیده‌های مادی و غیرمادی به‌عنوان توهمات و خیالات فرض گردد و انسان را سرگشته نماید؛ آفتی که در نهایت با نسخه‌ی شفابخش #رنه_دکارت به‌عنوان یکی از فیلسوفان مُلحد پس از رنسانس و متفکران برجسته عصر روشنگری همراه گردید و به تدوین اصل #کوژیتو (Cogito) و در نهایت به پی‌ریزی نظام ارزشی غرب بر بستر تفکر اومانیسم انجامید.
4️⃣ اصلی که در گام نخست، به غیر از این واقعیت که شک می‌کنم، شک در تمامی موضوعات را موجّه می‌دانست و پس از آن با محور قرار دادن انسان به‌عنوان کسی که شک می‌کند، از یگانه واقعیت عالم یعنی وجود انسان رونمایی می‌کند و با اعلام این مطلب که «می‌اندیشم، پس هستم»، صراحتاً اثبات می‌نماید که بشر تنها چیزی است که نمی‌توان در موردش تردید داشت.
👇👇👇
✡ هالیوود و خلق جهان موازی (١)
🌐 تجربه‌ای چهل‌ساله از لیبرالیزاسیون دولتی (قسمت ششم)
1⃣ تزریق ویروس #شکاکیت در مسیر باورها و ایمان‌های قلبی و به تبع آن ایجاد مسیر خلاصی از این ویروس مهلک با تدوین اصل #کوژیتو [می‌اندیشم، پس هستم] و محور قرار دادنِ بَشر به‌عنوان تنها واقعیتِ غیر قابل تَشکیک در عالَم، با هوشمندیِ ویژهٔ #متفکران_الحادی غرب، پیگیری گردید.
2⃣ این هوشمندی سبب شد تا ایشان رویکرد بَشرمحور و اومانیستی را به یک‌باره در تعارض با فطرت خداجوی انسان‌ها قرار ندهند.
3⃣ لذا در نخستین اقدام جدّیِ خود در مسیر تقابل با «هفت باور ایمانیِ شاخص» در تفکرِ خدامحور [ایمان به: الله، غیب، ملائکه، آخرت، انبیاء، آیات الهی و کتب الهی]، به سراغ شکاکیت در #عالم_غیب رفته و هجمهٔ اصلی خود را متوجه #ایمان_به_غیب سازند.
4⃣ ایمانی که در صورت تردید در آن، تقریباً تمامیِ ایمان‌های دیگر نیز مخدوش شده و وجودِ اصلی‌ترین غیب، یعنی وجودِ آفرینندهٔ بَشر نیز با شَکّ جدّی مواجه می‌گردد.
5⃣ بی تردید مهم‌ترین عرصهٔ تمایز میان تفکر #خدامحور و تفکر #بشرمحور را می‌بایست در ایمان به وجود عالم غیب دانست. موضوعی که سبب شکاف عمیقی میان دو تفکر اصلی (که یکی معیار شناخت را منحصر در حسّ و تجربه می‌داند و دیگری ورای حسّ و تجربه، نسبت به توانمندی قلب و عقل برای درک واقعیت هستی ایمان دارد)، می‌شود.
✍ نویسنده: م. شاه‌حسینی
✅ اندیشکده مطالعات یهود:
👉 @jscenter