✡️ ردپای باورهای وهابیت در عهد عتیق 💥 نقد و بررسی کتاب «موسی» نوشتهٔ گرهارد فون راد 1️⃣ #گرهارد_فون_راد در کتاب «موسی» به مطلبی از عهد عتیق اشاره دارد که می‌توان ریشه‌های یهودی مرام #وهابیت را در آن مشاهده کرد. 2️⃣ انسان‌ها معمولاً در معرض این ‌وسوسه قرار دارند که بیندیشند ارواح مردگان از برخی جهات، موجوداتی الهی‌اند و سپس به پیشگاه این ‌موجودات قربانی و نذورات اهدا کنند تا آنان را نسبت به خود متعهّد و خودشان هم از کمک آن‌ها مطمئن شوند. 3️⃣ اما دین عهد عتیق چنین باوری را گناه دانسته و محکوم کرده است. به‌طور خلاصه این ‌دین، یعنی یهودیتِ عهد عتیق، مُرده و قبر را ناپاک می‌داند و می‌گوید نمی‌توان مُرده را پرستید و قبر هم نمی‌تواند مکان ادای قربانی باشد. 4️⃣ اگر دقت کنیم، وهابی‌ها نیز [با برداشت‌های افراطی و بدون توجه به حقیقت امر]، رفتن مسلمانان به‌ویژه شیعیان را نزد مزار درگذشتگان، #توسل به آن‌ها و درخواست و دعا در کنار مزارشان را کفر دانسته و به‌شدّت مانع این ‌کار هستند. 5️⃣ در همین بحث، مسألهٔ #شفاعت و #توکل نیز مطرح است. فون‌راد می‌گوید دین عهد عتیق، با قاطعیت این ‌تصوّر را انکار می‌کند که با میانجی‌گریِ نیروهای دیگر به‌جز خدا، می‌توان وارد هرنوع رابطه‌ای با خدا شد یا به راز ارادهٔ او پی برد. 6️⃣ اما در باور مسلمانان و شیعیان، مسألهٔ شفاعت وجود دارد که درخواست آن از روحِ فردِ درگذشته طلب می‌شود. در باور اسلامی، شفاعت و دعا در کنار مزار - تا وقتی بالاستقلال نباشد - امری نکوهیده نیست، چون ارادهٔ آن روحِ عظیم که از آنِ فرد درگذشته است، در طولِ ارادهٔ الهی قلمداد می‌شود نه در عرضِ آن. ✅ اندیشکدهٔ مطالعات یهود: 🇮🇷👉 @jscenter