✡ احیای فرضیه‌های نژادی در قرون اخیر (2) 🎯 نادرستی فرضیه‌های نژادی آریا، سامی و ترک (قسمت چهارم) 1⃣ با انتشار کتاب #یوهان_کاسپر_لاواتر (1801-1741) در سال 1781، #چهره‌شناسی به‌عنوان علم وارد مباحث انسان‌شناسی شد و معیاری برای تشخیص تفاوت انسان‌ها و فرهنگ آنان گردید. 2⃣ به نظر لاواتر می‌توان با توجه به چهره‌ی افراد درباره‌ی شخصیت روانی، اخلاقی و فکری آنان قضاوت کرد، زیرا صفات ظاهری و جسمی افراد چیزی جز ادامه‌ی صفات درونی و روانی آنان (و بالعکس) نیست! 3⃣ از دید لاواتر، در زیبایی چهره که خود دلیل و نشانه‌ی زیبایی‌های روانی، اخلاقی و فرهنگی هر فرد و گروه انسانی است، پیشانی، بینی و چانه نقش اساسی دارد. 4⃣ پیشانی صاف (بر حسب اندازه‌گیری کامپر زاویه‌ی 100 درجه) با ابروانی افقی نشانه‌ی عمده‌ی زیبایی است و داشتن چشمان آبی، و بینی نسبتاً بزرگ به موازات پیشانی و یک چانه‌ی گرد و موهای قهوه‌ای کوتاه نشانه‌های بسیار مثبتی به شمار می‌آید. 5⃣ به نظر لاواتر شکل و مشخصات چهره می‌تواند معرّف تعلّق به یک گروه انسانی خاص باشد و معتقد بود که می‌توان آلمانی‌ها را از روی شکل دندان و چگونگی خندیدن، و فرانسوی‌ها را از روی شکل بینی شناخت. 6⃣ او می‌گفت بینیِ به جلو خم شده علامت آن است که صاحبش مردی خشمگین است و بینی کوچک و نوک بالا علامت محتاط بودن و بینی که به جلو خم شده باشد علامت بی‌احساسی و بی‌عاطفگی است (بینی آریایی، بینی سامی). 7⃣ چنین علمی! مبنای کار بسیاری از انسان‌شناسان و مردم‌شناسان برای تقسیم جامعه‌ی انسانی به نژادها و رده‌بندی اجتماعی و فرهنگی و اخلاقی گروه‌های انسانی قرار گرفت!! 🔹 ادامه دارد... ✍️ پروفسور شاپور رواسانی 📖 متن کامل مقاله به همراه منابع: 👉 http://yon.ir/Rassism04 ✅ اندیشکده مطالعات یهود: 👉 @jscenter 🔸 هشتگ اصلی: #نژاد_آریا