ما هم دل داشتیم، فرزند و عیال و خانمان ‌داشتیم؛ اما با دل رفتیم... بی‌دل برگشتیم. با یار رفتیم... با بار بر گشتیم. با پا رفتیم... با عصا بر گشتیم. با عزم رفتیم... با زخم برگشتیم. با شور رفتیم... با شعور برگشتیم. ما اکنون پریشان هستیم. 🔺اما پشیمان نیستیم. ما همان کهنه رزمندگان پیاده‌ایم که سواری نیاموخته‌ایم. ما همان هایی هستیم که به وسوسه‌ی قدرت نرفته بودیم. می‌دانید تعداد ما در هشت سال جنگ، چند نفر بود؟ ۳/۵ درصد از کل جمعیت ایران! اما مردانگی را تنها نگذاشتیم. ما غارت را آموزش ندیده بودیم. رفتیم و غیرت را تجربه کردیم. 🔺اکنون نیز فریاد می‌زنیم که: این حرامیان یقه سفیدان قافله‌ی اختلاس از ما نیستند... این گرگانی که صد پیراهن یوسف را دریده‌اند از ما نیستند. این خرافات خوارج ‌‌‌پسند وصله ی مرام ما نیست. ما استخوان در ‌گلو و خار در چشم، از وضعیت امروز مردم خوبمان شرمنده‌ایم؛ شرمنده ایم، با صورتی سرخ. 🔺شرمنده ایم، با دستانی که در فکه و شلمچه و مجنون و هور و ارتفاعات غرب جا مانده است. ای همه ی آنانی که احساس پاک را می شناسید! ما، اگر به جبهه نمی‌رفتیم، با دشمنی که به تلافی قادسیه، برای هلاک مردم و میهن مان ایران، آمده بود، چه می کردید؟ شما را به آن خون شهیدان، ما را بهتر قضاوت کنید. حساب اندکی از ما که آلوده شدند و شرافت خود را فروختند را به پای ما ننویسید. 🔺بگذارم و بگذرم سربازم و هرگز نکنم پشت به میدان گر سر برود من نروم از سر پیمان ای خاک مقدس که بود نام تو ایران فاسد بود آن خون که به پای تو نریزد؟! #نسل-انقلاب-مجاهد_شهادت_طلب #جبهه_های_حق_علیه_باطل #صداقت_اخلاص_پاکی_مرام_ما #خانواده_شهدا_آزادگان_جانبازان_رزمندگان #امانتدار_ارزشهای_انقلاب #تبیین_حقایق_ایران @jtab.ir www.jtab.ir