این قسمت: تخم‌مرغ‌ها در اسارتِ نعلبکی گل‌سرخی.

ظاهرِ شیرین، نمی‌پوشد نهانِ تلخ را.

گفتند که "جبر می‌کند یار" گفتیم "ای بابا این چه حرفیه؟ اختیار دارد"

آدم‌ها میخندن، می‌رقصن، میپوشن، لبخند می‌پاشن روی صورت همه اما نهایتاً آدمیزادن، نهایتا شب که میشه بالشتشون رو خیس میکنن، اشک نشید توی چشمشون، بغض نشید توی گلوشون، دود نشید برید توی سینه‌شون، مهربون باشید، نبودید هم مهم نیست لااقل زخمِ اضافه نباشید. ممنون.

برای بودن و موندن خیلی دست و پا زدم، خیلی تلاش کردم، خیلی بخشیدم، خیلی چشمم رو بستم، اما از یه جایی به بعد اگه آدم بمونه، خیانته. خیانت به خودش و شخصیتش.

می‌فرمایند که "شل بگیری، سفت میخوری"

Yesterday when i was young.

شد شد، نشد چایی میخوریم.

این قسمت: وقتی مامان واردِ یه آجر میشه.

واقعا چو شادم می‌توانی داشت، غمگینم چرا داری؟

میخواستم بوی تو رو عطرِ تموم تن کنم.

هیچوقت قرار نیست کسایی که به جای گربه مینویسن "گوربه یا گورباه‌ و یا حتی بدتر از اون گورباح‌" رو درک کنم، چرا؟ مثلا الان چیشد؟