کاش هیچ وقت به مرحلهای نرسی که دلت به حال خودت بسوزه. که اونجا تهشه. انتهایِ اشتراک غم و تنهایی همونجاست.
روزای آفتابی به عنوان یه روز جدید محسوب نمیشن. روز باید ابری باشه، نرم، لطیف و بدون حضور پر رنگِ خورشید.
ما فکر میکردیم اگه اونقدر بزرگ بشیم که قدمون به بالای کابینت برسه، حتما دستمونم به آرزوهامون میرسه. اما انگار قاعده و قانون دنیا اینطوری نیست.