از آدم‌های دائم الگِله بیزارم. همیشه یه چیزی رو برخلاف میلشون پیدا میکنن و من بابش انرژی خودشون و بقیه رو قِی میکنن. بس کن. همینه که هست، حالا یا میتونی از پسش بربیای یا لِه میشی.

دو تا بند کوله پشتیت‌ رو بنداز، با کج انداختن کوله‌ت کول به نظر نمی‌رسی فقط مطب فیزیوتراپ‌ها رو شلوغ میکنی.

به جای کلاس دفاعی، باید کلاس قوانین کپی‌رایت داخل مدارس اجرا کنن.

چیزی رو که دو دستی چسبیدی رها کن تا دستات خالی بشه برای گرفتن چیزای بهتر.

خدایا خودت میدونی که "طاعتِ غیر تو در مذهبِ ما نتوان کرد" پس خودت جفت و جورش کن که کافیه، که به خودش قسم کافیه این همه دوری.

چو از این کویرِ وحشت به سلامتی گذشتی، به شکوفه‌ها به باران برسان سلامِ ما را.

نه بوی پاییزه نه سوزِ سرما. بویِ سرماخوردگیه و سوزِ امتحانات.

انگار یه دستی خوردم اما یادشون رفته دو دستی بگیرنم.

حامی حیوانات بودن با اذیت کردن انسان‌های دیگه به خاطر این حیوان‌دوستی، دو تا مقوله جداست. مادامی حیوان‌دوستی شما قابل تقدیره که ترس یا سلامت آدمی رو تهدید نکرده.

هنجار.

نمیبینید که دلتنگی شما تا استخوان به جانِ ما نشسته و جرعه جرعه شیرهٔ وجودمان را می‌مکد؟

محال است که عرقِ سعی، گوھر نشود.