✳️ اهمیت خارق‌العاده‌ی رازداری در سعادت دنیا و آخرت و تقرّب‌یافتن نزد خدا و اولیای خدا: 💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام: ✅ جُمِعَ خَيْرُ اَلدُّنْيَا وَ اَلْآخِرَةِ فِي كِتْمَانِ اَلسِّرِّ وَ مُصَادَقَةِ اَلْأَخْيَارِ وَ جُمِعَ اَلشَّرُّ فِي اَلْإِذَاعَةِ وَ مُؤَاخَاةِ اَلْأَشْرَارِ. ⬅️ خوبى دنيا و آخرت در رازدارى و دوستى با نيكان گرد آمده است و شر دنیا و آخرت در فاش کردن راز و دوستی با اشرار. 📚 اختصاص (شیخ مفید): ص۲۱۸ پ.ن: اهمیت فوق‌العاده‌ی دوستی و برادری با نیکان در نیل به سعادت عقبی و دنیا مشخص است و در آیات و روایات نیز فراوان بر آن تأکید شده و نیز آثار بسیار مخرّب دوستی با بدان و اشرار. لکن در مقدّم شدن رازداری بر دوستی با نیکان این‌گونه به نظر می‌رسد که گویی از لوازم دوستی با نیکان رازداری است و بدون آن نمی‌توان چندان در نزد نیکان و اولیای خدا جایگاهی یافت. و به نظر می‌رسد که رازداری از لوازم بسیار مهم و تعیین کننده‌ در کسب جایگاه ویژه در نزد خدا و اولیای خداست. ⬅️ چنانچه وقتی از عالم بزرگ شیعه ابو سهل نوبختى پرسيدند: چه‌طور شد كه حسين بن روح نايب امام زمان عليه السّلام شد، ولى تو به اين مقام نرسيدى‌؟ او گفت: ايشان [يعنى ائمّه عليهم السّلام] بهتر مى‌دانند، و آنچه كه ايشان بپسندند [همان حقّ‌ است.] من مردى هستم كه با مخالفين [اهل سنّت] ملاقات مى‌كنم و با آن‌ها مناظره و مجادله مى‌كنم، اگر من وكيل و نايب حضرت مى‌شدم و همچنان‌كه ابو القاسم مكان ايشان را مى‌داند از مكان امام خبر داشتم و در مقام مجادله، در جواب حجّت و دليلى معطل مى‌ماندم، چه‌بسا در آن حالت مكان آن حضرت را به ديگران نشان مى‌دادم، ولى ابو القاسم اگر حجّت خدا در زير لباسش باشد و او را با قيچى تكه‌تكه كنند، وى را به مردم نشان نمى‌دهد. ✅ قال ابن نوح: وسمعت جماعة من أصحابنا بمصر يذكرون أن أبا سهل النوبختي سئل فقيل له: كيف صار هذا الامر إلى الشيخ أبي القاسم الحسين بن روح دونك؟ فقال: هم أعلم وما اختاروه، ولكن أنا رجل ألقي الخصوم وأناظرهم، ولو علمت بمكانه كما علم أبو القاسم وضغطتني الحجة (على مكانه) لعلي كنت أدل على مكانه، و أبو القاسم فلو كانت الحجة تحت ذيله و قرض بالمقاريض ما كشف الذيل عنه أو كما قال. 📚 الغیبه (شیخ طوسی): ص۳۹۱ 💠 در تأیید این معنا، حضرت امام محمد باقر علیه السلام می‌فرمایند: ✅ و اللّه، إنَّ أحَبَّ أصحابِی إلَیَّ أورَعُهُم و أفقَهُهُم و أکتَمُهُم لِحَدیثِنا. ⬅️ به‌خدا قسم محبوبترین یارانم نزد من، پرهیزگارترین و فقیه‌ترین آنها و کسى است که نسبت به سخنان ما راز دارتر باشد. 📚 الکافی (ثقة السلام کلینی): ج۲، ص۲۲۳ 🔹 در تاریخ شیعه به گواه روایات معتبر متعدد چندین بار فرج آل محمد به جهت همین رازدار نبودن شیعیان به تعویق افتاده و عامل گرفتار شدن برخی امامان علیهم السلام و برخی یارانشان نیز همین عدم رازداری نقل شده است. 🔷 عالم ربّانی آیت الله سید حسین یعقوبی قائنی رضوان الله علیه در این خصوص می‌فرمایند: ⬅️ مطالبی را که فوق درک دیگران است یا حقایقی را که امکان دارد برخی نپذیرفته و انکار کنند باید کتمان کرد. کتمان، خود نوعی تقیه می‌باشد و از مصادیق روشن دستور اکید ائمه علیهم‌السلام به تقیه همین است که احادیث آنها را برای غیر اهلش نقل نکنند. عرفا نیز نوعاً اول سفارشی که به شاگردان خود می‌کنند تأکید بر همین امر است، ولی متأسفانه بعضی آن‌قدر خام هستند که اگر حالی پیدا کنند آن را حتی برای زن و بچه‌ی خود که بسا مسائل شرعی‌شان را هم نمی‌دانند تعریف می‌کنند، یا مثلاً برای رفیقی که هنوز نمی‌داند اصول دین چیست از تجلیات حق صحبت می‌کنند! بسیاری از تفسیق و تکفیرها نسبت به مؤمنین از همین‌جا ناشی می‌شود. اکثر گرفتاری‌های بندگان خاص خدا به واسطه‌ی شاگردان کم ظرف و خام آنهاست. حتی من معتقدم بسیاری از مشکلاتی که برای ائمه علیهم‌السلام پیش می‌آمده، به خاطر جهل بعضی از شیعیان بوده است که باعث می‌شدند خلفا با آن بزرگواران مقابله کنند. البته این‌گونه کم ظرفی‌ها و اشتباهات، قبح اعمال کسانی را که به مجرد شنیدن حرفی بدون تحقیق، تهمت به مؤمن و غیبت او را جایز دانسته، تکفیر و تفسیق را شروع می‌کنند و باعث هتک حرمت و احیاناً قتل او می‌شوند توجیه نمی‌کند؛ چه آن‌که این قبیل ظلم‌ها که در عالم فراوان صورت گرفته و اکنون نیز بسیار اتفاق می‌افتد یک اشتباه صرف نیست، بلکه در واقع از خرابی دل سرچشمه می‌گیرد؛ زیرا چه بسا خود به بعضی از گناهان کبیره ملتزم بوده و از آن غافل‌اند، ولی لغزش کوچک یا صغیره‌ی دیگران در نظرشان بسیار بزرگ جلوه می‌کند... 📚 سفینة الصادقین: فصل تأثیر افراد بر نفس، ص۴۴۳ @justhadis110

💠 حضرت امام جعفر صادق علیه السلام: ✅ سُئلَ رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله عَن جَماعةِ اُمّتِهِ، فقالَ: جَماعةُ اُمّتي أهلُ الحقِّ و إنْ قَلُّوا. ⬅️ از پيامبر خدا صلى الله عليه و آله درباره‌ی جماعت امّتش سؤال شد، فرمود: جماعت امّت من، همان اهل حقّند هر چند شمارشان اندك باشد. 📚 معانی الأخبار (شیخ صدوق): ص۱۵۴ @justhadis110

✳️ توضیحات ذیل حدیث پایانی بسیار خواندنی... 💠 حضرت امام سجاد علیه السلام: ✅ صَلَّى أَمِيرُ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ ثُمَّ لَمْ يَزَلْ فِي مَوْضِعِهِ حَتَّى صَارَتِ اَلشَّمْسُ عَلَى قِيدِ رُمْحٍ وَ أَقْبَلَ عَلَى اَلنَّاسِ بِوَجْهِهِ فَقَالَ: وَ اَللَّهِ لَقَدْ أَدْرَكْنَا أَقْوَاماً كَانُوا يَبِيتُونَ لِرَبِّهِمْ سُجَّداً وَ قِيٰاماً يُرَاوِحُونَ بَيْنَ جِبَاهِهِمْ وَ رُكَبِهِمْ كَأَنَّ زَفِيرَ اَلنَّارِ فِي آذَانِهِمْ إِذَا ذُكِرَ اَللَّهُ عِنْدَهُمْ مَادُوا كَمَا يَمِيدُ اَلشَّجَرُ كَأَنَّ اَلْقَوْمَ بَاتُوا غَافِلِينَ قَالَ ثُمَّ قَامَ فَمَا رُئِيَ ضَاحِكاً حَتَّى قُبِضَ صَلَوَاتُ اَللَّهِ عَلَيْهِ. ⬅️ امير مؤمنان عليه السّلام بعد از نماز همچنان در محراب عبادت بودند، تا آنکه خورشید به اندازه‌ی یک نیزه برآمد، سپس به مردم رو کرده فرمودند: به خدا سوگند (پیش از شما) اقوامی را درک کردیم که شب‌ها را در پیشگاه خداوند به سجده و قیام می‌گذراندند، گاه پیشانی‌هایشان به سجده بود و گاه در حال تشهّد بودند، صدای آتش دوزخ در گوش آنان بود و وقتی نام خدا در نزد آنان برده می‌شد، چون درخت می‌لرزیدند. (اما)‌ گویی این قوم در حال غفلت شب را می‌گذارنند. سپس امام علیه‌السلام برخاستند و تا شهادت آن حضرت را کسی خنداندن ندید. 📚 مشکاة الأنوار (ابی الفضل علی طبرسی): ج۱، ص۶۱ 💠 رسول خدا حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله: ✅ يَا عَلِيُّ ثَلاَثٌ فَرَحَاتٌ لِلْمُؤْمِنِ فِي اَلدُّنْيَا لِقَاءُ اَلْإِخْوَانِ وَ تَفْطِيرُ اَلصَّائِمِ وَ اَلتَّهَجُّدُ مِنْ آخِرِ اَللَّيْلِ. ⬅️ یا علی! سه چیز وسیله‌ی سرور و شادی مؤمن در دنیا است: دیدار برادران ایمانی افطار دادن به روزه‌دار و عبادت آخر شب. 📚 مکارم الأخلاق (طبرسی): ج۱، ص۴۳۳ - من لا یحضره الفقیه (شیخ صدوق): ج۴، ص۳۵۲ 🔷 رهبر معظّم انقلاب در بخشی از توضیحاتشان در خصوص حدیث شریف فوق می‌فرمایند: ⬅️ یکی از شادی‌های مؤمن همین عبادت آخر شب است که فراتر از تحریض (تشویق) بر تهجّد است؛ این نشان‌دهنده آن است که مؤمن در اشتغالات روزانه در محیط کسب و کار و شغل و گرفتاری و مانند این‌ها، واقعاً یک حالت جدایی و هجرانی حس می‌کند. آخر شب انسان تنها است؛ او است و خدای متعال، و برمی‌خیزد و با خدای متعال حرف می‌زند، عبادت می‌کند، مناجات می‌کند؛ این یک نعمت مغتنمی است برای مؤمن. چقدر خوب است که به‌خصوص جوان‌ها این تهجّد را قدر بدانند، چون برای آن‌ها ثوابش هم بیشتر از امثال ماها است و وقتی که توانستند این را به صورت یک خصلت و عادتی برای خودشان به وجود بیاورند، برایشان لذّت‌آور هم هست که بلند شوند و ساعتی قبل از اذان صبح با خدای متعالی در تنهایی حرف بزنند؛ وقتی این دریچه به روی انسان باز شد، احساس می‌کند که اگر این دریچه نبود چه می‌کرد؟! یعنی این‌قدر برای مؤمن شادی‌آور و مایه‌ی انبساط است که از اینکه اگر این را نداشت چه می‌کرد، انسان ممکن است گاهی وحشت بکند! 📚 گزیده احادیث مکارم الاخلاق به انتخاب و شرح حضرت آیت الله خامنه‌ای حفظه الله (انتشارات انقلاب اسلامی): حدیث ۱۱، ص۴۶ @justhadis110

💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام: ✅ إِيَّاکَ وَ الاِْعْجَابَ بِنَفْسِکَ، وَ الثِّقَةَ بِمَا يُعْجِبُکَ مِنْهَا، وَ حُبَّ الاِْطْرَاءِ، فَإِنَّ ذَلِکَ مِنْ أَوْثَقِ فُرَصِ الشَّيْطَانِ فِي نَفْسِهِ لِيَمْحَقَ مَا يَکُونُ مِنْ إِحْسَانِ الْمُحْسِنِينَ. ⬅ از خودپسندی و از اطمینان (و اتکا‌ کردن) به هر چیزی که (آن را برای خود کمالی استقلالی تصوّر می‌کنی که در نتیجه) موجب عُجب تو شده، و نیز از دلبستگی به ستایش و چرب‌زبانی‌های دیگران، بپرهیز زیرا این‌ها از بهترین فرصت‌های شیطان، برای نابود کردنِ کردارِ نیکوی نیکوکاران است. 📚 نهج البلاغه (سید رضی): ج۱، ص۴۲۶ - فرازی از نامه‌ی ۵۳ خطاب به مالک اشتر نخعی در حکم ولایت بر مصر پ.ن: یعنی انسان برای خودش هر کمالی را قائل شود و نگاه استقلالی به وجود آن کمال در خودش داشته باشد؛ نظیر: من با هوش هستم من مهربان هستم من سخاوتمند هستم من خوش‌اخلاق هستم من چشم‌پاک هستم من عفیف هستم من اهل انصاف هستم من انتقادپذیر هستم من قاری و مفسر قرآن هستم من اهل کمک به دیگران هستم من حدیث زیاد بلد هستم من رفیق فلان عالم بزرگ هستم من توان مدیریتی آن‌چنانی دارم من خوب بلد هستم پول حلال در بیاورم من تخصص بالای در فلان چیز دارم من همیشه روی پای خودم ایستادم من خیلی با عرضه هستم من جانباز هستم من مجاهد در راه خدا هستم من انسانی قانون‌مند هستم من وجدان کاری دارم من به کسی آزاری نرساندم و حق کسی را نخورده‌ام من... من... من... 👈👈 ابلیس می‌آید و دقیقاً از همین کمالی که جنابِ من برای خودش تصور کرده و انسان را بر زمین می‌کوبد و اعمالش را نابود می‌کند... پناه بر خدا... 💠 چنانچه مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام می‌فرمایند: ✅ هَلَكَ مَن رَضِيَ عَن نَفسِهِ و وَثِقَ بِما تُسَوِّلُهُ لَهُ. ⬅️ كسى كه از خود راضى باشد و به آنچه نفسش در نظر او مى‌آرايد اعتماد كند، هلاک می‌شود‌. 📚 غرر الحکم (تمیمی آمدی): ج۱، ص۷۳۶ @justhadis110

💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام: ✅ اَلدَّيْنُ رِقٌّ فَلا تَبْذُلْ رِقَّكَ لِمَنْ لا يَعْرِفُ حَقَّكَ؛ ⬅️ بدهى (نوعى) بندگى است، پس زمام اختيار خود را به كسى كه حق تو را نمى‌شناسد مسپار (كنايه از اين است كه از هر كس قرض نگير). 📚 غرر الحکم (تمیمی آمدی): ج۱، ص۲۰ @justhadis110

💠 حضرت امام محمد باقر علیه السلام: ✅ أَنَّ دَاوُدَ قَالَ لِسُلَيْمَانَ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ... يَا بُنَيَّ، عَلَيْكَ بِطُولِ اَلصَّمْتِ إِلاَّ مِنْ خَيْرٍ، فَإِنَّ اَلنَّدَامَةَ عَلَى طُولِ اَلصَّمْتِ مَرَّةً وَاحِدَةً خَيْرٌ مِنَ اَلنَّدَامَةِ عَلَى كَثْرَةِ اَلْكَلاَمِ مَرَّاتٍ. يَا بُنَيَّ، لَوْ أَنَّ اَلْكَلاَمَ كَانَ مِنْ فِضَّةٍ كَانَ يَنْبَغِي لِلصَّمْتِ أَنْ يَكُونَ مِنْ ذَهَبٍ. ⬅️ داوود علیه السلام خطاب به فرزندش سلیمان علیه السلام گفت: ای پسرم! همواره ساكت باش مگر در جايى كه خيرى باشد، همانا پشیمانی حاصل از یک‌بار سکوت طولانی، بسیار بهتر از پشیمانی حاصل از سخن گفتن بسیار است. ای پسرم! اگر سخن گفتن از نقره باشد، سکوت کردن از طلا خواهد بود. 📚 قرب الاسناد (حمیری): ص۶۹ @justhadis110

💠 مولی امیرالمؤمنین علیه السلام: ✅ اَلاْنْصافُ يَرْفَعُ الْخِلافَ وَ يوجِبُ الاْيتِلافَ. ⬅️ انصاف، اختلافات را از بين مى‌برد و باعث الفت و همبستگى مى‌شود. 📚 غرر الحكم (تمیمی آمدی): ج۱، ص۸۸ بدون شرح... @justhadis110

✳️ خواندمش، بی‌اختیار بر زبانم جاری شد: چقدر زیبا... 💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام: ✅ رَحِمَ اللّهُ امرَأً عَلِمَ أنّ نَفَسَهُ خُطاهُ إلى أجَلِهِ، فَبادَرَ عَمَلَهُ و قَصَّرَ أمَلَهُ. ⬅️ رحمت خدا بر آن كس كه دانست هر نَفَس او، گامى است به سوى مرگ؛ پس به‌سوى عمل شتافت و آرزوى خويش را كوتاه كرد. 📚 غرر الحکم (تمیمی آمدی): ج۱، ص۳۷۴ پ.ن: علاوه بر توجه به معنای تکان‌دهنده‌ی حدیث شریف، یک‌‌بار دیگر متن عربی مسجع کلام حضرت امیر صلوات الله علیه را با دقت مطالعه بفرمایید... @justhadis110

💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام: ✅ خَيرُ الأخلاقِ أبعَدُها عَنِ اللَّجاجِ. 1⃣ و مَن لَجَّ و تَمادى فهُو الرّاكِسُ الّذي رانَ اللّهُ على قَلبِهِ، و صارَت دائرَةُ السَّوءِ على رأسِهِ. 2⃣ ⬅️ بهترين خوى‌ها، دورترين آنها از لجاجت است. و آن كس که لجاجت كند و بر لج‌بازی خود پافشاری کند، همان بخت برگشته‌اى است كه خداوند بر دلش پرده افکنده و پيشامدهاى ناگوار بر فراز سرش قرار گرفته است. 📚 منابع؛ 1⃣ غرر الحکم (تمیمی آمدی): ج۱، ص۳۵۵ 2⃣ نهج البلاغه (سید رضی): ص۴۴۸، فرازی از نامه ۳۵ @justhadis110

💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام: ✅ اَلرَّحیلْ وَشیکْ؛1⃣ جاوِرِ القُبورَ تَعتَبِرْ.2⃣ ⬅️ کوچ نزدیک‌ است؛ با گورها مأنوس‌باش و عبرت‌گير. 📚 منابع: 1⃣ نهج البلاغه (سید رضی): حکمت ۱۷۸؛ 2⃣ غرر الحکم (تمیمی آمدی): ج۱، ص۳۴۱ @justhadis110

💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام: ✅ الإمامُ عليٌّ عليه السلام في ذَمِّ العاصينَ مِن أصحابِهِ: أحمَدُ اللّه َ على ما قَضى مِن أمرٍ، و قَدَّرَ مِن فِعلٍ، و علَى ابتِلائي بِكُم. ⬅️ امیرالمؤمنین علی علیه السلام در نكوهش ياران نافرمان خود فرمود: ستايش مى‌گويم خدا را بر امرى كه حكم فرمود و بر كارى كه مقدّر ساخت و بر ابتلاى من به شما. 📚 نهج البلاغه (سید رضی): فرازی از خطبه ۱۷۹ @justhadis110

💠 حضرت امام جعفر صادق علیه السلام: ✅ مَن قَبِلَ اللّهُ مِنهُ حَسَنَةً واحِدَةً لَم يُعَذِّبْهُ أبَدا و دَخَلَ الجَنَّةَ. ⬅️ هر كس خداوند يك حسنه از او بپذيرد، هرگز عذابش نكند و به بهشت رود. 📚 تنبيه الخواطر (ورّام بن ابی‌فارس): ج۲، ص۸۶ 💠 حضرت امام جعفر صادق علیه السلام: ✅ مَنْ قَبِلَ اَللَّهُ مِنْهُ... حَسَنَةً لَمْ يُعَذِّبْهُ‌. ⬅️ هر کس خدا کار نیکی از او قبول کند، او را عذابش نکند. 📚 الکافی (ثقة السلام کلینی): ج۳، ص۲۶۶ 💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام: ✅ تَصْفِيَةُ العَمَلِ أشَدُّ مِن العَمَلِ، و تَخْليصُ النِّيّةِ عنِ الفَسادِ أشَدُّ على العامِلِينَ مِن طُولِ الجِهادِ. ⬅️ خالص گردانيدن عمل، سخت‌تر از خود عمل است و پاك كردن نيت از فساد و ناخالصى براى عمل كنندگان، از جهاد طولانى دشوارتر است. 📚 الکافی (ثقة الاسلام کلینی): ج۸، ص۱۸ 💠 رسول خدا حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله: ✅ يا أبا ذرٍّ، لِيَكُن لَكَ في كُلِّ شَيءٍ نِيَّةٌ صالِحَةٌ، حتّى في النَّومِ و الأكلِ. ⬅️ اى ابوذر! بايد در هر كارى نيّتى صالح داشته باشى؛ حتى در خوابيدن و خوردن. 📚 مكارم الأخلاق (طبرسی): ج۲، ص۳۷۰ 💠 رسول خدا حضرت محمد مصطفی صلوات الله علیه و آله: ✅ اَفضَلُ الإِیمانِ اَن تَعلَمَ اَنَّ اللهَ مَعَکَ حَیثُ ما کُنتَ. ⬅️ برترین ایمان آن است که بدانی و باورداشته باشی هر کجا هستی خداوند با توست. 📚 کنز العمّال (متقی هندی): ص۶۶ پ.ن: خدا رحمت کند پدرم را ایشان ۳ توصیه مؤکد و مکرر به من داشتند؛ دو تا را شفاهی مکرر می‌فرمودند و یکی را مکتوب برایم به یادگار گذاشتند؛ اما دو توصیه‌ی شفاهی مکرر و مؤکد ایشان؛ نخست؛ می‌گفتند: علی اخلاص، روی اخلاصت کار کن، روز قیامت خدا یک مثقال کار خالص می‌گذارد این طرف ترازو و خروار خروار گناه از آن طرف ترازو می‌ریزد پایین. ولی اون یک مثقال رو با خودت ببر! دوم می‌گفتند: علی نیت! علی نیت! علی نیت! تا می‌تونی روی نیتت کار کن، اگر نیتت درست شد، حتی آب خوردن و خوابیدنت هم می‌شه عبادت. اما سوم؛ تنها وصیت مکتوب ایشان به من: پسرم! یادت باشد که خدا همیشه و همه جا هست‌‌‌... سال‌ها بعد از رحلت ایشان، احادیث فوق را مرتبط با این سه توصیه‌ی ایشان دیدم... خدایش بیامرزد؛ شادی روحشان استدعا دارم فاتحه مع الصلوات... @justhadis110