خانوم غادهالسمان یه جا میگه
"بوتههایِ خار را در زمینِ من نکار که شاید فردا پا برهنه به دیدنم بیایی" حالا شاید به دیدنِ من هم نیومدی اما بالاخره یکی پیدا میشه این بوتههای خار رو توی زمین تو هم بکاره.
یه مطقعی توی زندگی هست که قدر مشترکِ تنهایی و غم دورهت میکنه، یادت باشه توی این دوران به هرکسی رو نیاری که اگه بیاری بازم نا امیدت میکنن و اینسری دیگه غم نمیاد روی صورتت، میشه جزوی از صورتت، چشم، ابرو، بینی و غم.
آدمیزاد در برابرِ "از دست دادن" مقاومت میکنه، تابستون و آلبالو داره تموم میشه؟ میره آلبالو فریز میکنه، کتابِ مورد علاقهش داره تموم میشه؟ بینِ خوندن چند صفحه آخرش فاصله میندازه، تو نه آلبالو بودی که بذارمت توی فریزر، نه کتاب بودی که صفحه آخرت رو نخونم.
نمیدونم کی گفته ایگنور کردن، شما رو جذاب میکنه؟ درست گفته بهتون اما فقط در مورد آدمایی که سلامت روان ندارن صادقه، یعنی شما با بیتوجهی فقط آدمی که کلی تله و طرحواره داره رو جذب میکنید، آدم سالم فقط در مقابل توجه و احترام شما رو فرد جذابی میبینه🙏🏻
از آدمهایِ "درگیر" خوشم میاد، درگیرِ کار، درگیرِ ساز، درگیرِ درس، درگیرِ یه کاری بودن یعنی توجه و تمرکزت روی یه چیز واحد باشه، پشت چشم نازک کردنِ فلانی و دیر سین شدنِ پیامت توسط بهمانی برات مهم نباشه.
درگیر باشید، درگیر.