چون زلفِ تو آن جانا در عینِ پریشانی.

از آدم‌هایِ "درگیر" خوشم میاد، درگیرِ کار، درگیرِ ساز، درگیرِ درس، درگیرِ یه کاری بودن یعنی توجه و تمرکزت روی یه چیز واحد باشه، پشت چشم نازک کردنِ فلانی و دیر سین شدنِ پیامت توسط بهمانی برات مهم نباشه. درگیر باشید، درگیر.

آقایِ امام رضا در موردِ شما "نمانده در دلم دگر توانِ دوری"

کاش بتونم خودم رو قانع کنم فرجه برایِ درس خوندنه، نه خوابیدن.

آقایِ قربانی یه جایی میگه "تَرسم که غمَت از جان، بیگانه کند ما را" بله من واقعا میترسم، میترسم که غمِ تو از من چیزی بسازه که خودم هم خودم رو نشناسم.

عزیز زیبایِ ۶۰ دلاریِ من؛ داغ فراقِ شما خانمان سوز که نه اما جگر سوز هست، روزی می‌رسد که به وصالِ شما خواهم رسید و تا روزی که میعادگاهِ وصالِ ما، تَنِ من باشد، مراقب سپیدیِ پارچه‌اتان باشید. دوستتان دارم.

چاره سازان در صلاحِ کارِ خود بی‌چاره اند.

برای جلوگیری از اضافه‌شدن به گروه‌های فامیلی، واتس‌اپ رو پاک کردم، تو امروز برای سلامت روانت چیکار کردی؟

معروفی در کتابِ سال بلوا، حکایت می‌کند از نوشا، زنی به غایت زیبا، به غایت غمگین، نوشا در همان ابتدای کتاب از من پرسید "چرا همه در یادِ من هستند و من در یاد هیچ‌کس نیستم؟"

.

خدایا بارون، الان بارون، پاییز بارون، زمستون بارون، تابستون بارون، بهار بارون، من بارون، تو بارون، لطفا بارون، بارون، بارون.

[آنها نوعی وسیلهٔ دفاعیِ بیولوژیک دارند که نامش امید است]