🌺مثل قاسم، مثل زینب🌺 #قسمت_ششم علی سوار اتوبوس شد و رفت. چشمان نرجس‌خاتون و بقیه‌ی خانواده‌ها به اتوبوسی که عزیزانشان را با خود می‌برد، خیره ماند. کسی از آخر جمعیت، طلب صلوات کرد. همه با ذکر، دم گرفتند و کم‌کم متفرق شدند. علی رفت اما هیچ‌‌گاه بازنگشت. در جزایر مجنون پرکشید و آب، تابوت جسد‌ مطهرش شد. هم‌رزمانش تعریف می‌کردن، چقدر جانانه می‌جنگید و با شور یاحسین و یازینب، دشمن رو ذله کرده بود. درسته که تازه پونزده سالش تموم شده بود اما نماز شبش ترک نمی‌شد. نرجس‌خاتون نمی‌تونست دیگه توی اون خونه تنها بمونه، پیش مادرش رفت و یکی از اتاق‌های خونه‌ی عزیزجون رو با حضورش گرم‌ کرد. عکس حسین‌آقا و علی کنار هم، روزها و شب‌هاش رو پر کرد. هیچ‌وقت حس تنهایی نداشت. دلش که می‌گرفت یا مریض می‌شد، این حسین‌آقا و علی بودن که آرومش می‌کردن. دنیای نرجس‌خاتون به کار توی مدرسه و مسجد بند شده بود. حسین‌آقا و علی، از تماشای نرجس‌خاتون پر خیروبرکت سیر نمی‌شن و هم‌چنان زندگی ادامه داره... ولاتحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله امواتا بل احیا عند ربهم یرزقون. بدین‌گونه با مرگ، زندگی آغاز می‌شود. #شهادت_آغاز_زندگی پایان ✍️🏻فاطمه پرهون (کارآموز دوره آموزش نویسندگی با رویکرد ایثار، مقاومت و شهادت) 🧕🏻📖مدرس دوره: مریم صادقی کانال اطلاع رسانی تبلیغ نوین جامعة الزهراء سلام الله علیها در ایتا ⬇️⬇️ @jz_resane