🔺 درك #فناى_كامل در برابر #امام(عليه السلام‏) ◻️ بايد در نظر داشت كه #حركت_و_گفتار_امام_معصوم، همچون مردم عادى نيست كه با احساسات و عواطفِ بى‏ مبنا همراه باشد؛ بنابراين‏ #گريه_شديد_امام در دو مورد (هنگام اجازه‏ جهاد خواستن برادر و هنگام حضور در كنار پيكر او) را نمى‏ توان تنها به خاطر اين كه برادرش بوده يا به علّت بعضى جهات دیگر ... دانست. ◾️ جمله‏ «أَلْآنَ انْكَسَرَ ظَهْرى»، سخن عميقى است كه بيانگر مقام و منزلت و بزرگى قمر بنى هاشم است. گويا امام با اين جمله مى‏ خواهد بفرمايد: تمام مصائب، از شهادت مسلم‏ بن عقيل(علیه السلام) تاكنون به اين حدّ مرا ناراحت ننمود و دل مرا نشكست. ◻️ [همچنین] جمله‏ «قَلَّتْ حيلَتى.» ممكن است اشاره به ممكن نبودن حمل پيكر مطهّر وى به خيمه باشد يا اين كه بخواهد بفرمايد: من ديگر حامى و پشت‏گرمى ندارم. يا اشاره به همان جمله ‏اى باشد كه هنگام اجازه خواستن حضرت عبّاس(علیه السلام) فرمود: «يا أَخى، أَنْتَ صاحِبُ لِوائى، وَ إِذا مَضَيْتَ، تَفَرَّقَ عَسْكَرى.» ◼️ در نتيجه، #ريشه‏_اصلى صدور امورى از اين گونه از سوى سيّدالشّهداء(علیه السلام) همان ديد معنوى آن بزرگوار نسبت به #ياران و #عظمت_مقام و #منزلت_معنوى آن‏هاست. مردم عادى هم اگر گوشه‏ اى از آن ديد امام را دارا شوند و يا حداقل به خصوصيّات اشخاص، بهتر عنايت داشته باشند، گريه و سخنان آنان در فقدان اشخاص، به حساب منزلت آنها در شدّت و ضعف، و كمى و زيادى، متفاوت خواهد بود. ◻️ اشعار و سخنان #حضرت_ابوالفضل(علیه السلام) نيز شاهد بر #عظمت_مقام_و_منزلت اوست. ◼️ كلام‏ «لا أَرْهَبُ الْمَوْتَ» را تنها كسانى مى ‏توانند با جرأت بگويند كه نسبت به سراى آخرت- از عالم قبر گرفته تا عرصه حساب و كتاب و قيامت- كوچك ‏ترين نگرانى نداشته باشند... و اين، تنها #اولياى_الهى هستند كه مى‏ توانند چنين تمنّايى داشته باشند. ◻️ سخنانى چون‏ «نَفْسى لِنَفْسِ الْمُصْطَفَى الطُّهْرِ وِقا.» و يا «إِنّى أُحامى أَبَداً عَنْ دينى، وَ عَنْ إِمامٍ صادِقِ الْيَقينِ.» و يا «أَبْشِرى بِرَحْمَةِ الْجَبّارِ، مَعَ النَّبِىِّ السَّيِّدِ الْمُخْتارِ.» كه همگى بيانگر #كمال_معنوى و #آشنايى و #شناخت_واقعى وى از #مقام_ولايت است، از جان و روح و حقيقت كدام انسانى غير ايشان، مى‏ تواند سرزند؟ لذا نمى ‏توان به آسانى از جمله جمله‏ آن گذشت و از عمق معناى آن صرف نظر كرد. 🎙 حضرت آیت الله پهلوانی(رحمت الله علیه) ┄┅═✧❁••❁✧═┅┄ 🖊 بعون الله و توفیقه ❇️ اداره کل امور تربیتی‌ 📲 eitaa.com/jz_tasnim

🔺 #زنان در حکومت #امام_زمان(علیه السلام) ⏮ حضور #پنجاه_زن در بین #یاران_امام ◻️ اولین گروه از زنانی که به محضر امام زمان می‌شتابند، آنهایند که در آن ایام می‌زیسته‌اند و همانند دیگر یاران امام(علیه‌السلام) به هنگام #ظهور، در #حرم_امن_الهی به خدمت امام(علیه‌السلام) می‌رسند. 🔸 جابربن‌یزید جعفی، ضمن حدیث مفصلی از امام باقر(علیه‌السلام) در بیان برخی نشانه‌های ظهور آورده است: به خدا سوگند سیصدوسیزده نفر می‌آیند که #پنجاه_نفر از این عِده، #زن هستند که بدون هیچ قرار قبلی در #مکه در کنار یکدیگر جمع خواهند شد؛ این است معنای آیه شریفه: «هرجا باشید خداوند همه شما را حاضر می‌کند؛ زیرا او بر هر کاری، تواناست.» ◻️ نکته شگفت در این روایت، این است که می‌فرماید سیصدوسیزده #مرد گرد می‌آیند که پنجاه نفر ایشان، زن هستند! 🔸 این چند نفر(زن) در زمره همان سیصدوسیزده نفر هستند؛ زیرا: ⏮ اولاً امام(علیه‌السلام) می‌فرماید: #فِیهِم؛ یعنی در این عِده، پنجاه زن وجود دارند، ⏮ ثانیاً شاید تعبیر به #مردان، بدین سبب باشد که بیشتر این افراد، مرد هستند و این کلمه از باب فزونی عدد مردان است. اگر مقصود، همراهی خارج از این عده بود، امام می‌فرمود: #معهم؛ نه این‌که بفرماید #فِیهِم؛ زیرا این سیصدوسیزده نفر مانند #عدد_اصحاب_بدر شمرده شده‌اند و همه، #یاران و #فرماندهان_عالی‌رتبه او از نظر مقام و قدرت در حد بسیار بالایی هستند. 👤 محمدجواد طبسی 📚 زنان در حکومت امام زمان، ص ۱۸ تا ۲۰. ‌‌‌‌‌‌‌┄┅═✧❁••❁✧═┅┄ 🖊 بعون الله و توفیقه ❇️ اداره کل امور تربیتی‌ 📲 eitaa.com/jz_tasnim