eitaa logo
مسجد حضرت ولی عصر «عج».قم. میدان توحید
356 دنبال‌کننده
786 عکس
615 ویدیو
163 فایل
این کانال زیرنظر حجت الاسلام نوراللهی "امام جماعت مسجد" باهدف جهاد تببین دین است. اهداف کانال 🔻 ( @k00313) 🔹پاسخ به سوالات شرعی و اعتقادی 🔹 بیان اعمال در مناسبت های مذهبی 🔹تبلیغ مطالب اخلاقی، اعتقادی و احکام پل ارتباطی🔻 @Salam55k
مشاهده در ایتا
دانلود
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
معرفت به امام زمان وظایف منتظران یکی از ملاقات کنندگان ماجرای حاج محمدعلی فشندی حضور امام زمان در مجالس روضه روضه حضرت ابالفضل ع
 اين تشرّف از مهم‏ترين و روح‏ افزاترين رويدادهاى زندگانى مرحوم فشندى (ره) است. تشرّف حاضر، به‏ سبب بعضى از جنبه ‏هاى منحصر به فرد كه به برخى از آنها اشاره خواهد شد مورد توجه تعداد زيادى از شيفتگان امام عصر (علیه السلام) مى ‏باشد. آيت الله ناصرى دولت‏ آبادى ماجراى اين تشرّف را خود، مستقيما از زبان حاجى شنيده و در كتاب «آب حيات» آورده است. همچنين جناب قاضى زاهدى نيز آن را از زبان خود آن مرحوم شنيده و در كتاب خود نقل كرده است. ما اينك تلفيق دو روايت را جهت تتميم آن، براى خوانندگان محترم مى ‏آوريم. حاج محمد على فشندى تهرانى مى ‏گويد: سال اولى كه به «مكه مكرمه» مشرّف شدم، از خداى مهربان در آنجا خواستم كه توفيق دهد تا در سال‏ هاى بعد نيز، تا بيست سفر به مكّه بيايم تا شايد اميرالحاج و امام زمان (علیه السلام) را هم زيارت كنم. خداوند هم توفيقى بخشيد و منّتى نهاد كه من علاوه بر آن بيست سفر، چند بار ديگر نيز موفّق به زيارت خانه خدا شدم. ساليانى بود كه به همراه كاروانى به عنوان خدمه و كمكى كاروان مشرّف مى‏ شدم تا اينكه در سالى [ظاهرا 1353 ش.] مدير كاروان به من اطّلاع داد كه امسال از بردن من معذور است. شايد تصوّر و پندار او اين بود كه سنّ من رو به پيرى رفته و نگران بود كه نتوانم در كارهاى خدماتى كاروان به او يارى برسانم. از شنيدن اين خبر خيلى افسرده و پژمرده شدم. بنابراين به سوى «مشهد مقدّس» حركت كردم تا دست توسّلى به دامان سلطان طوس، حضرت رضا (علیه السلام) بزنم و از ايشان بخواهم كه سفر معنوى حج را امسال نيز نصيب من كند. در حرم، خيلى منقلب و مضطرب بودم و به سختى مى ‏گريستم و از آن حضرت، برآورده شدن حاجت خود را مى ‏خواستم. پس از زيارت جانانه، به قصد بازگشت به «تهران» با آن حضرت وداع كرده، از حرم خارج‏ شدم. در اين حين، سيّدى مرا صدا زد و فرمود: آقا! سفر شما را حضرت حجّت (علیه السلام) امضا كردند و فرمودند: «به حاج محمّد على بگو برو! منتظر تو هستند!» من از سيّد پرسيدم: خود حضرت اين سخن را فرمودند؟ سيّد گفت: «بله». من نيز بدون درنگ به منزل خود در «تهران» بازگشتم. به محض آنكه به خانه رسيدم، همسرم با عجله گفت: «اين چند روز را كجا بودى؟ مرتّب از كاروان زنگ مى‏ زنند و مى ‏خواهند شما را همراه خود ببرند». من هم بلافاصله به مدير كاروان مراجعه كردم و پرسيدم: شما كه نيّت بردن مرا نداشتيد، حالا چه‏ شده كه مى‏ خواهيد مرا هم در اين سفر همراه كنيد؟! مدير كاروان سربسته اشاره كرد كه از تصميم قبلى خود پشيمان شده و مى ‏خواهد من نيز در اين سفر طبق معمول سال ‏هاى گذشته به عنوان خدمه با او همراهى كنم. به هر ترتيب، به عنوان كمكى كاروان، به «مكّه» مشرّف شديم. شب هشتم ماه كه فرداى آن روز حاجيان مى ‏بايد در «عرفات» باشند، مدير كاروان مرا خواست و گفت: «وسايل كاروان را زودتر از ديگر كاروان‏ها به «منا» منتقل كن و در عرفات در كنار «جبل الرّحمة» خيمه ‏ها را برپا ساز تا كاروان ما در بهترين جاى ممكن سكنا گزيند.» من نيز فورا لوازم و خيمه ‏ها را با اتومبيلى به آنجا منتقل كردم؛ چادرها را برافراشتم و فرش‏ ها را گستردم. در اين حال يكى از شُرطه ‏هاى سعودى (پليس‏ هاى عربستان) نزد من آمد و به زبان عربى گفت: «چرا حالا آمدى؟ اينجا كه كسى نيست!» من هم با زبان عربى شكسته بسته كه تقريبا در اين سفرها آموخته بودم بدو گفتم: براى انجام مقدّمات كار، زودتر آمدم. گفت: پس امشب نبايد بخوابى!» پرسيدم: چرا؟ گفت: «به خاطر اينكه ممكن است دزدانى پيدا شوند و به وسايل حجّاج دستبرد بزنند يا اينكه شما را بكشند. بايد خيلى مراقب باشى!» با شنيدن اين سخنان، ترس عميقى وجود مرا فرا گرفت. در اين حال به ياد حضرت ولىّ عصر (علیه السلام) افتادم. به آن حضرت التجا و پناه بردم و پيوسته و پياپى نام مقدّس آن قبله عالم را بر زبان مى‏ آوردم. مى ‏گفتم: يا حجّة بن الحسن ادركنى! يا خليفة اللّه الاعظم أغثنى! تصميم گرفتم شب را نخوابم. به همين جهت براى نماز و نافله شب وضويى ساختم و به نماز ايستادم. آن شب در آن بيابان تنهايى، به ياد امام زمان (علیه السلام) حال خوشى پيدا كردم. در همين حال صداى پايى شنيدم و به دنبال آن، پرده چادر كنار رفت. آقايى در آستانه خيمه بعد از سلام فرمود: «حاج محمّد على تنها هستى؟» عرض كردم: بله آقا، تنهايم! و ناخودآگاه از جا برخاستم و پتويى را چند لا كرده، زير پاى آقا افكندم. آقا نشست و فرمود: «حاج محمّد على! خوب جايى را براى سكونت كاروان انتخاب كرده ‏اى! اينجا همان جايى است كه جدّم حسين بن على (علیه السلام) در روز عرفه خيمه زده بودند!» بعد فرمودند: «حاج محمّد على! يك چايى درست كن!» عرض كردم: «اتّفاقا همه وسايل چاى فراهم است جز چاى خشك كه آن را از «مكّه» نياورده‏ ام».
فرمود: «شما آب جوش تهيّه كنيد، چاى خشك آن بر عهده من!».آب كه جوش آمد، مقدارى چاى (كه در حدود صد گرم بود) به من مرحمت‏ كردند. چاى كه دم كشيد و آماده شد، فنجانى به ايشان تعارف كردم. نوشيدند و فرمودند: «شما هم بفرماييد!» من هم با اجازه آقا، فنجانى از آن چاى نوشيدم كه لذّت خوبى براى من داشت. در اين ‏وقت، دو جوان زيباروى نورانى (در روايت‏ هاى قاضى زاهدى چهار جوان) جلوى چادر آمدند و همان جا با احترام ايستادند و به آقا سلامى عرض كردند. آقا از من خواستند كه به ايشان چاى تعارف كنم. من نيز اطاعت كردم و برايشان چاى بردم. آنان چاى را نوشيدند. آقا از من خواستند كه چاى ديگرى نزد ايشان ببرم كه من نيز دوباره چاى براى آن دو جوان بردم. در اين ‏وقت آقا به آنان فرمود: «شما برويد!» آنان نيز خداحافظى كرده و رفتند. در اين هنگام، آقا نگاهى به من كردند و سه‏ بار فرمودند: «خوشا به حالت حاج محمّد على!» گريه راه گلويم را بست. عرض كردم: از چه جهت؟ فرمود: چون امشب كسى براى بيتوته در اين بيابان نمى ‏آيد. امشب شبى است كه جدّم امام حسين (علیه السلام) در اين بيابان آمده است.» بعد فرمود: «دلت مى ‏خواهد نماز و دعاى مخصوصى را كه از جدّم رسيده، بخوانى؟» عرضه داشتم: بله آقا جان! فرمود: «برخيز و غسلى به‏ جا آور و وضو بگير!» عرض كردم: هوا طورى است كه نمى ‏توانم با آب سرد غسل كنم. فرمود: «من بيرون مى‏ روم، تو آب را گرم كن و غسل نما!» من هم بدون اينكه متوجّه قضايا باشم و اينكه اين آقا كيست، مقدارى آب را گرم كردم و غسل و وضويى ساختم. چون از غسل فارغ شدم، آقا به خيمه برگشتند و فرمودند: «حالا دو ركعت نماز با اين كيفيّت كه مى‏ گويم بخوان: بعد از حمد [در هر ركعت‏] يازده مرتبه سوره توحيد را بخوان كه اين نماز جدّم امام حسين (علیه السلام) در اين مكان است». و بعد از نماز فرمودند: «جدّم، امام حسين (علیه السلام) در اين بيابان، دعايى خوانده است كه من آن را مى ‏خوانم. تو هم با من بخوان!» اطاعت كردم. دعاى آقا نزديك به بيست دقيقه به درازا كشيد و در حال دعا، اشك از چشمان مباركش مانند ناودان فرو مى ‏ريخت. هر جمله‏ اى را كه مى ‏خواند، در ذهن من مى ‏ماند و من فورا آن را حفظ مى ‏كردم. ديدم عجب دعاى خوبى بود و چه مضامين عالى و بالايى دارد. من با اينكه با كتاب ‏هاى دعا آشنا بودم، امّا تاكنون به چنين دعايى برنخورده بودم. در همين وقت به ذهنم رسيد كه فردا براى روحانى كاروان مضامين اين دعا را بخوانم تا او آنها را يادداشت كند. به محض خطور اين فكر در خاطر من، آقا فرمودند: «اين دعا مخصوص امام (علیه السلام) است و در هيچ كتابى نوشته نشده و كسى غير از امام نمى ‏تواند آن را بخواند و از ياد تو نيز مى‏ رود!» با گفتن اين سخن، ناگهان تمامى عبارات دعا از ذهن، زبان، خيال و خاطر من محو شد و حتّى كلمه‏ اى از آن در ذهن من باقى نماند. پس از پايان دعا به آقا عرضه داشتم: آقا اين توحيد من، به نظر شما خوب است؟ من مى ‏گويم كه همه هستى را از درخت و گياه و زمين و… خداوند آفريده است. فرمودند: «خوب است! و بيش از اين از شما انتظار نمى‏ رود!». عرض كردم: آيا من حقيقتاً دوستدار اهل بيت هستم؟ فرمودند: «آرى! و تا آخر هم خواهيد بود. اگر آخر كار شياطين بخواهند فريب دهند، آل‏ محمّد (علیهم السلام) به فرياد مى ‏رسند». پرسيدم: آيا امام زمان (علیه السلام) در اين بيابان تشريف مى ‏آورند؟ فرمودند: «امام الان در چادر نشسته است!». من با همه اين نشانه ‏ها و قرينه‏ ها باز متوجّه نشدم. به نظرم رسيد منظور اين است كه امام (علیه السلام)، اكنون در چادر مخصوص خود نشسته‏ اند. دوباره پرسيدم: آيا فردا امام (علیه السلام) با حاجيان به عرفات مى ‏آيند؟ فرمودند:«آرى!» عرض كردم: كجا مى ‏روند؟ فرمودند: «جبل الرّحمة». دوباره عرضه داشتم: اگر رفقاى كاروان بروند، امام (علیه السلام) را مى ‏بينند؟ فرمود:«مى‏ بينند امّا نمى ‏شناسند!» عرض كردم: فردا شب امام زمان (علیه السلام) به چادر حاجيان هم سر مى‏ زنند و عنايتى مى‏ كنند؟ فرمود: «در چادر شما، آنگاه كه روضه‏ عمويم‏ عبّاس (علیه السلام) خوانده مى ‏شود، مى‏ آيد.» بعد از اين سخنان و پاسخ به اين سؤال‏ ها، آقا برخاستند تا از خيمه خارج شوند. در اين حال رو به من نموده، فرمودند: «حاج محمّد على! شما امسال به نيابت از كسى حج مى ‏گزاريد؟» عرض كردم: خير آقا جان! فرمودند: «مى ‏شود از طرف پدر من امسال نيابت كنيد.» عرضه داشتم: بله آقا جان! در اين حال دو اسكناس صد ريالى سعودى به من مرحمت كردند و فرمودند: «اين پول را بگير و حجّ امسالت را به نيابت پدر من انجام بده!» پرسيدم: آقا نام پدر شما چيست؟ فرمودند: «حسن»
عرض كردم: نام خودتان چيست؟ فرمود: «سيّد مهدى!»آقا را تا دم چادر بدرقه كردم. در اين‏ وقت، آقا براى معانقه و روبوسى‏ جهت خداحافظى برگشتند و با هم معانقه ‏اى كرديم. خوب به ياد دارم كه خال طرف راست صورتش را بوسيدم. آقا دوباره مقدارى پول خرد ديگر به من مرحمت كردند و فرمودند: «اين پول ‏ها را نيز به همراه داشته باش و برگرد!» عرض كردم: «آقا جان من شما را كى و كجا ملاقات خواهم كرد؟» فرمود: «وقتى كه حاجيان، نماز مغرب و عشاى خود را خواندند و مدّاح كاروان شروع به ذكر مصيبت عمويم قمر بنى هاشم (علیه السلام) كرد، من به چادر شما مى ‏آيم.» در اين ‏وقت آقا از خيمه خارج شد و من ديگر او را نديدم. هرچه به اين ‏طرف و آن‏ طرف نظر كردم، ديگر كسى را نيافتم. داخل چادر شدم و به فكر فرو رفتم. راستى او كه بود؟ سيّد مهدى فرزند حسن! از كجا نام مرا مى ‏دانست؟ چند بار فرمود: «جدّم حسين، عمويم عبّاس…» قرينه‏ ها و نشانه‏ ها را يكى پس از ديگرى كنار هم نهادم. خيلى منقلب و بى ‏تاب شده بودم. فهميدم كه با امام زمان (علیه السلام) هم ‏سخن بوده‏ ام. از صداى گريه و ناله من، شرطه سعودى (پليس عربستان) سراسيمه آمد و گفت: «چه شده؟ دزدها آمده ‏اند و اثاثيه ‏ات را غارت كرده‏ اند؟». گفتم: نه! مشغول مناجات با خدايم. او با تعجّب به من نگاه مى‏ كرد و سرانجام رهايم كرد و رفت. تا صبح به ياد حضرت (علیه السلام) گريستم. فرداى آن روز، قصّه را براى روحانى كاروان تعريف كردم و او هم براى حاجيان نقل كرد و گفت: «اى حجّاج! متوجّه باشيد كه اين كاروان مورد توجّه و عنايت امام زمان (علیه السلام) است». همه مطالب را به روحانى كاروان گفتم، جز آنكه فراموش كردم بگويم آقا وعده كرده است كه شب، به هنگام ذكر مصيبت عمويش قمر بنى هاشم (علیه السلام) به چادر ما مى‏ آيد. شب ‏هنگام، حاجيان پس از نماز، روضه‏ اى گرفتند و مدّاح كاروان هم، گريزى به روضه علمدار كربلا، حضرت قمر بنى هاشم (علیه السلام) زد و حالى در چادر بر پا شد. در آن ‏وقت، به ياد سخن آقا افتادم. هرچه نگاه كردم، آن حضرت را درون چادر نديدم. ناراحت شدم و با خود گفتم: خدايا! وعده امام (علیه السلام) حق است! در اين‏ وقت، امام (علیه السلام) به خيمه تشريف‏ فرما شدند و در ميان حاجيان نشستند و در مصيبت عموى خود گريستند. من كه آقا را ديدم، خواستم تا عرض ادبى كنم و بوسه ‏اى برپاى حضرتش بزنم و به مردم بگويم كه: بياييد و امام زمانتان را ببينيد! كه امام اشارتى كردند و من بى‏ اراده و بى ‏اختيار بر جاى خود ايستادم. روضه كه تمام شد، آقا نيز برخاستند و خيمه را ترك كردند و من ديگر حضرت را نديدم.[1] [1]. آب حيات، صص 389- 393 به نقل از مشتاقى و مهجورى، ص 337
. 🔖شیاطین دو گروه‌اند ✨پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند: 🔹إنَّ الشَّیطانَ اثنانِ: شَیطانُ الجِنِّ وَ یُبَعَّدُ بـ لاحُولَ وَلاقُوَّۀَ إلاّ بِاللهِ العَلِّی العَظِیمِ، وَشِیطانُ الإنْسِ وَیُبَعَّدُ بِالصَّلاۀِ عَلیَ النَّبیِّ وَآلِهِ؛ 👌شیاطین دو گروه‌اند؛ 🔹 شیاطین جنّی که با ذکر لاحُولَ وَلاقُوَّۀ إلاّ بِاللهِ العَلِّی العَظِیمِ رانده می شوند، 🔹 و شیاطین انسی که با صلوات بر محمّد و آل محمّد [شر و آزارشان] از شخص دور می شود. 📚 بحار الأنوار92: 136 ╭ 🌸🍃 @k00313 ╰─┅─•🍃 🌸
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🔖حکم شرعی تقلب در امتحانات ❓تقلب در امتحانات چه حکمی دارد؟  🔹تقلب در امتحان، غیرقانونی و حرام است. ❓اگر استاد دانشگاه، تکلیفی برای دانشجویان، تعیین کند و نمره ای از امتحان پایانی را به آن اختصاص دهد، در این صورت آیا ما می توانیم تکلیف انجام داده خود را به دیگران بدهیم، تا آنها هم با کارما نمره بگیرند؟ 🔹تقلب محسوب می شود و تقلب رساندن به دیگران به هر شکل که باشد، جایز نیست. ❓در دوران دانشجویی در برخی از امتحانات، مرتکب تقلب شده بودم و حالا پشیمانم. آیا این مدرک من شبهه ناک است و باید شغلی پیدا کنم که به مدرک نیاز نباشد؟ 🔹اگر از عهده کار واگذاری در حسابداری و غیر آن برآیید، حقوقی که می گیرید، اشکال ندارد؛ هرچند تقلب گذشته حرام بوده است و باید از آن توبه کنید و اما اگر از عهده کار بر نمی آیید، آن کار را انتخاب نکنید. ❓اگر استاد امکان تقلب را فراهم کند، مثلاً حین امتحان از جلسه کاملاً خارج شود، نوشتن از روی کتاب اشکال دارد؟    🔹تقلب در امتحان، به هر شکل ممکن حرام است. ❓من دانشجو هستم. اگر یک سری سؤالات داشتم که مربوط به امتحان افراد دیگری بود، آیا می شود در قبال گرفتن پول سؤالات را در اختیار دیگران بگذارم؟ 🔹اگر تقلب حساب شود، جایز نیست. ❓آیا حکم تقلب به اهمیت امتحان ربطی دارد؟ آیا دادن تقلب هم حرام است یا صرفاً گرفتن تقلب؟ 🔹تقلب کردن و تقلب دادن در امتحان، به طور کلی حرام و گناه است. ❓اگر انسان تحقیق یک نفر دیگر را با رضایت کامل او به اسم خودش به استادش بدهد، این کار حرام است؟    🔹اگر این کار خلاف مقررات و تقلب محسوب نشود و صاحب تحقیق هم راضی باشد، اشکال ندارد و در غیر این صورت، جایز نیست. 📚 حضرت آیت الله العظمی خامنه ای ╭ 🌸🍃 @k00313 ╰─┅─•🍃🌸
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
. 🔖 چرا هر چقدر دعا می‌کنیم اجابت نمی‌شود؟ 🎙️استاد اخلاق آیت‌الله سید عبد الله فاطمی نیا ╭ 🌸🍃 @k00313 ╰─┅─•🍃🌸
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
. 🏴چهل شب دیگه تا به محرم مونده داره صدای مادری میاد♩ چه بی شکیبه پسرم غریبه بی‌یار و حبیبه آی اهل عالم داره یواش یواش خود بی بی سینه زناشو هم گریه‌کناشو جمع می‌کنه کم کم برا محرم 🤲 شب زیارتی ارباب حسین علیه السلام التماس دعا دارم ╭ 🌸🍃 @k00313 ╰─┅─•🍃 🌸
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
.  ✨حضرت مهدی(عجل الله تعالی فرجه الشریف ): 🔹إنّا غَیرُ مُهمِلینَ لِمُراعاتِکُم ولا ناسین لِذِکرِکُم و لَولا ذلِکَ لَنَزلَ بِکُم اللّأْواءُ وَاصطَلَکُمُ الأَعداءُ. ✨حضرت ولیعصر عجل‌الله تعالی فرجه الشریف می فرمایند : 🍃 ما در رعایت حال شما هیچ کوتاهی نمی‌کنیم و یاد شما را از خاطر نمی‌بریم 🔸وگرنه محنت و دشواریها شما را فرا می‌گرفت 🔸 و دشمنان شما را از بُن و ریشه قلع و قمع می‌ساختند. 📚 (بحار الانوار ، ج ٥٣، ص ٧٢) ╭ 🌸🍃 @k00313 ╰─┅─•🍃 🌸
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
احکام شرعی در مورد تربیت دینی فرزندان ❓ بهترین اسم برای نام گذاری فرزند پسرم که قرار است به دنیا بیاید، چیست؟ 🔹بهترین نام ها آنهایی است که دربردارنده معنای عبودیت خدای متعال باشند مانند عبدالله، عبدالرحمن، عبدالرحیم و مانند اینها و نیز نام های پیامبران و امامان (علیهم السلام) که افضل آن ها نام «محمّد» است، بلکه برای کسی که چهار فرزند دارد، ترک اسم «محمّد» مکروه است . ❓ آیا تربیت دینی و آموزش احکام اسلامی و آداب اخلاقی به فرزندان، واجب شرعی است؟ 🔹 رسیدگی به امور تربیتی کودک و حفظ او از مفاسد عقیدتی و اخلاقی و از کارهایی که برای او یا دیگران مفسده یا ضرر قابل توجه دارد، شرعا وظیفه ولیّ کودک است و مادر نیز اگر حضانت کودک را به عهده بگیرد در این مورد مسئولیت شرعی دارد. در صورتی که پدر یا مادر در انجام وظایف شرعی خود نسبت به تربیت کودک کوتاهی کنند گنهکارند 📚مقام معظم رهبری ╭ 🌸🍃 @k00313 ╰─┅─•🍃 🌸
❓آیا امام زمان(عج) همه ساله در حج حضور می‌یابند؟ 🔻پاسخ اجمالی 🔹بر اساس روایات؛ حضرت مهدى(عج) به عنوان امام زنده و غایب، هر سال در موسم حج حضور می‌یابد؛ مانند دیگر مسلمانان مناسک حج را به جاى می‌آورد؛ مردم را می‌بیند؛ اما آنان او را نمی‌شناسند. ✨امام صادق(ع): «مردم، امام خود را، نمی‌یابند. وى در موسم (مراسم حج) حضور پیدا می‌کند. وى آنان را می‌بیند، ولى آنان وى را نمی‌بینند».[1] 🔹محمّد بن عثمان عَمرى - یکى از نوّاب خاصّ امام زمان(ع) در غیبت صغرا - می‌گوید: «به خدا سوگند، صاحب الأمر(عج)، همه ساله در موسم حج حضور می‌یابد. او مردم را می‌بیند و می‌شناسد و مردم هم او را می‌بینند، ولى او را نمی‌شناسند».[2] ✅با این وجود در مواردی ادعا شده است؛ برخی شیعیان، به زیارت حضرتشان در این ایام موفّق شدند که اگرچه امکان چنین ملاقات محدودی را نمی‌توان انکار کرد، اما یکایک موارد ادعا شده را نیز نمی‌توان قطعی دانست. به هر حال، نقل‌هایی در این زمینه وجود دارد که به یک مورد آن اشاره می‌کنیم: 🍃 على بن ابراهیم فَدَکى از أودى روایت می‌کند: من در حال طواف بودم، شوط ششم را تمام کرده، خواستم دور هفتم را آغاز کنم که ناگهان حلقه‌اى را در سمت راست کعبه دیدم و جوانى خوش‌سیما و خوش‌بو و هیبت‌دار را دیدم که با تمام هیبتش از مردم دوری نمی‌گزید! من زیباتر از کلام و شیرین‌تر از منطق و خوش‌نماتر از نشستن او ندیده بودم، رفتم با او سخن گویم، مردم مرا راندند، پس از بعضى ایشان پرسیدم: این شخصیت کیست؟! ✨گفتند: فرزند رسول خدا است، هرسال یک روز براى خواصّش ظاهر می‌شود و با آنها صحبت می‌کند. گفتم: اى آقاى من! نیازمند راهنمایى هستم، مرا راهنمایى کن! خدا تو را راهنما شود! پس یک ریگ به من داد و من برگشتم. یکى از هم‌نشینانش از من پرسید: فرزند رسول خدا به تو چه داد؟! گفتم: یک «ریگ»، دستم را باز کردم دیدم قطعه‌اى از طلا است! پس به راهم ادامه دادم ناگه او خود را به من رسانید و فرمود: «[با طلا شدن ریگ] حجّت براى تو ثابت شد و حقّ آشکار گردید و کورى از تو برطرف شد! آیا مرا می‌شناسى؟» 🔹 گفتم: خدایا! نه. فرمود: «منم مهدى، منم قائم زمان، منم آن‌کس که زمین را از عدالت پُر می‌نمایم، بعد از پُر شدنش با ظلم و ستم؛ زیرا زمین از حجّت الهى خالى نمی‌ماند....».[3] 📚منابع : [1]. کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج 2، ص 150، قم، دار الحدیث، چاپ اول، 1429ق. [2]. شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، محقق، غفاری، علی اکبر، ج 2، ص 520، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ دوم، 1413ق. [3]. طوسی، محمد بن حسن، کتاب الغیبة، محقق، تهرانی، عباد الله، ناصح، علی احمد، ص 253 – 254، قم، دار المعارف الإسلامیة، چاپ اول، 1411ق ╭ 🌸🍃 @k00313 ╰─┅─•🍃 🌸
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
. ▪️۲۳ ذی القعده، ✨روز زیارتی مخصوص امام رضا (علیه‌السلام) 🏴روز بیست و سوّم سال دویست و سه، به قولى شهادت حضرت امام رضا علیه السلام واقع شده و زیارت آن حضرت از نزدیک و دور، مستحب است : ▪️ قالَ السَّیِّدُ بْنُ طاوُس فِى الاِقْبالِ وَرَاَیْتُ فى بَعْضِ تَصانیفِ اَصْحابِنا الْعَجَمِ رِضْوانُ اللّهِ عَلَیْهِمْ اَنَّهُ یُسْتَحَبُّ اَنْ یُزارَ مَوْلینا الرِّضا عَلَیْه السَّلامُ 🔹 سید بن طاوس در کتاب اقبال فرموده من در برخى از کتاب هاى علماى شیعه غیر عرب رضوان الله علیهم دیدم که نوشته بود مستحب است زیارت مولاى ما حضرت رضا علیه السلام ▪️یَوْمَ ثالِثٍ وَعِشْرینَ مِنْ ذِى الْقَعْدَهِ مِنْ قُرْبٍ اَوْ بُعْدٍ بِبَعْضِ زیاراتِهِ الْمَعْرُوفَهِ اَوْ بِما یَکُونُ کَالزِّیارَهِ مِنَ الرِّوایَهِ بِذلِکَ شب 🔹در روز بیست و سوم ماه ذى قعده از دور و نزدیک بوسیله برخى از زیارت هاى معروف آن حضرت یا بدان چه مانند زیارت باشد از روایاتى که در این باره رسیده 📚برگرفته از مفاتیح الجنان ╭ 🌸🍃 @k00313 ╰─┅─•🍃🌸
. 🏴پاداش زیارت حضرت رضا علیه السلام ✨جناب شیخ طوسی از حضرت رضا «علیه السلام» نقل کرده است که آن حضرت فرمود: 🔹«در خراسان بقعه ای است و زمانی خواهد آمد که آن بقعه همواره محل رفت و آمد و مطاف فرشتگان می شود تا روز قیامت که در صور دمیده می شود و قیامت فرا می رسد.» 🔹پرسیدند: ای پسر رسول خدا! این بقعه کدام بقعه است؟ فرمود: 🔹«این بقعه در سرزمین طوس است، به خدا سوگند! آن زمین باغی از باغهای بهشت است. 🔹 هر که مرا دراین بقعه زیارت کند مانند کسی است که رسول خدا را زیارت کرده است 🔹 و برای او پاداش هزار حج مقبول و هزار عمره مقبول نوشته خواهد شد 🔹 و من و پدرانم روز قیامت شفاعت کننده او خواهیم بود.» 📚 بحار الانوار، ج ۱۰۱، ص ۳۶۷ و۳۳. ╭ 🌸🍃 @k00313 ╰─┅─•🍃🌸
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🔖 احکام تشهد فراموش شده 1️⃣ اگر تشهد را فراموش کند و برای رکعت سوم بایستد ولی پیش از رکوع یادش بیاید، باید بنشیند و تشهد را بگوید و دوباره بایستد و تسبیحات رکعت سوم را مجدداً بگوید و نماز را ادامه دهد و پس از نماز برای ایستادن بی جا، بنابر احتیاط مستحب دو سجده سهو به جا آورد. 2️⃣ اگر تشهد را فراموش کند و در رکوع رکعت سوم یا بعد از آن یادش بیاید، باید نماز را تمام کند و بعد از سلام، برای تشهد فراموش شده دو سجده سهو به جا آورد 🔹 و احتیاط واجب آن است که پیش از سجده سهو، تشهدِ فراموش شده را قضا کند. 📚 مقام معظم رهبری @k00313
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
. 🔖پیشگویی مرحوم آیت الله سید علی قاضی درباره سرانجام انقلاب اسلامی و اتصال به قیام حضرت مهدی(عج) بعد از نائب امام خمینی (ره) ╭ 🌸🍃 @k00313 ╰─┅─•🍃🌸
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
موضوع : انتظار ثواب منتظرین وظایف منتظرین معرفت و راههای کسب معرفت دعاها و زیارات نمونه های ملاقات داستان ملاقات شیخ حسن کاظمینی روضه امام رضاع توسط: نوراللهی
. 🔖ثواب کم نظیر روزه دحوالارض 🍃روز دحو الارض است، یکی از آن چهار روزی است، که در تمام سال به فضیلت روزه ممتاز است، و در روایتی آمده: که 🔹 روزه این روز همانند روزه هفتاد سال است 🔹 و در روایت دیگر آمده که کفاره هفتاد سال است، 🔹 و هرکه این روز را روزه بدارد، و شب را به عبادت به سر آورد، برای او عبادت صد سال نوشته شود 🔹 و برای روزه دار این روز، که هرچه در میان زمین و آسمان است استغفار کند، 🔹 و این روزی است که رحمت خدا در آن منتشر شده، 📚 مفاتیح الجنان ✅ فردا دوشنبه، ۲۵ ذی القعدة، روز دحوالارض است 📣 لطفا اطلاع رسانی کنید اجرکم عندالله ╭ 🌸🍃 @k00313 ╰─┅─•🍃🌸
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
. 🔖نماز یکشنبه ماه ذیقعده را از دست ندهیم ✨كيفيت آن نماز چنين است: 🍃 روز يكشنبه این ماه غسل بجا آورد، و وضو بگيرد، و چهار ركعت نماز بخواند . (دو تا دو رکعت). 🍃 در هر ركعت سوره "حمد " را يك مرتبه. سوره " توحيد " را سه مرتبه. سوره " فلق " را يك مرتبه. سوره " ناس " را يك مرتبه بخواند. 💠 پس از نماز هفتاد مرتبه استغفار كند . 🍃 سپس بگوید: لاَ حَوْلَ وَ لاَ قُوَّهَ إلاَّ بِاللَّهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيمِ. 🔹و پس از آن بگوید: 🤲 يَا عَزِيزُ يَا غَفَّارُ اِغْفِرْ لِي ذُنُوبِي وَ ذُنُوبَ جَمِيعِ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ فَإِنَّهُ لاَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ إلاَّ أَنْتَ . ╭ 🌸🍃 @k00313 ╰─┅─•🍃🌸
🍃یقین وسواس به نجاست ❓سؤال: اگر شخصی، وسواس در نجاست و پاکی داشته باشد اما در عین حال یقین به نجاست چیزی داشته باشد چه تکلیفی دارد؟ ✍️ پاسخ: 🔹 کسانی که دارای حساسیت نفسانی شدیدی در مورد نجاست هستند و مثلا زودتر از دیگران یقین به نجاست، یا دیرتر از دیگران یقین به طهارت چیزی پیدا می کنند، (به این افراد در اصطلاح فقهی وسواسی گفته می شود)، حتی اگر گاهی یقین به نجاست هم پیدا کردند، باید حکم به عدم نجاست کنند، جز در مواردی که به طور متعارف یقین حاصل می شود به طوری که اگر فرد دیگری هم آن را ببیند، یقین به سرایت نجاست پیدا کند، فقط در این موارد باید حکم به نجاست کنند. 📚مقام معظم رهبری @k00313
🔖دحوالارض یعنی چی؟ 1⃣ گسترش یافتن زمین است. 2⃣ حضرت ابراهیم و حضرت عیسی علیهما السلام به دنیا آمده اند. 3⃣همچنین این روز به عنوان روز قیام امام زمان مهدی موعود (عج) معرفی شده است. 4⃣ نیز روز دحوالارض،جزء چهار روز معروفی است که روزه آن پاداش فراوان داشته و ثواب هفتاد سال روزه گرفتن دارد. 🔻اعمال این روز چیست 1⃣ روزه روز دحوالارض از چهار روزی است که در تمام سال به فضیلت روزه گرفتن، ممتاز است و در روایتی آمده است که روزه اش مثل روزه هفتاد سال است؛و در روایت دیگر کفاره هفتاد سال است و هر که این روز را روزه بدارد 2⃣ نماز آن دو رکعت است در وقت چاشت [بالا آمدن آفتاب تا پیش از گذشتن از وقت ظهر] در هر رکعت بعد از حمد پنج مرتبه سوره و الشمس بخواند و بعد از سلام نماز بخواند: لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ إِلا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ پس دعا کند و بخواند: یَا مُقِیلَ الْعَثَرَاتِ أَقِلْنِی عَثْرَتِی یَا مُجِیبَ الدَّعَوَاتِ أَجِبْ دَعْوَتِی یَا سَامِعَ الْأَصْوَاتِ اسْمَعْ صَوْتِی وَ ارْحَمْنِی وَ تَجَاوَزْ عَنْ سَیِّئَاتِی وَ مَا عِنْدِی یَا ذَا الْجَلالِ وَ الْإِکْرَامِ 3⃣ دعا کفعمی در کتاب مصباح فرموده که خواندن این دعا مستحب است: اللَّهُمَّ دَاحِیَ الْکَعْبَةِ وَ فَالِقَ الْحَبَّةِ......... (مراجعه به مفاتیح) 4⃣ ذکر خداوند معنای ذکر،فقط گفتن الفاظ و اوراد و نامهای خداوند نیست.بهترین نوع ذکر خدا،به یاد خدا بودن و او را بر اعمال و گفتار و کردار خویش ناظر دانستن است. 5⃣ شب زنده داری احیا و شب زنده داری که برابر با عبادت 👈صد سال👉است. 6⃣غسل انجام غسل مستحبی به نیت روز دحوالارض 7⃣زیارت امام رضا (ع) زیارت حضرت امام رضا(ع) که میرداماد(ره) در رساله اربعه ایام خود در بیان اعمال روز دحو الارض آن را از افضل اعمال مستحبه دانسته است. 🤲دعا جهت ظهور و سلامتی آقا امام زمان(عج) 🤲و در دعای خیرتون ما را هم فراموش نکنید ╭ 🌸🍃 @k00313 ╰─┅─•🍃🌸
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
. 🏴 رَجُلٌ مِنْ أَهْلِ قُمَّ یَدْعُو النَّاسَ إِلَى الْحَقِّ یَجْتَمِعُ مَعَهُ قَوْمٌ کَزُبَرِ الْحَدِیدِ لَا تُزِلُّهُمُ الرِّیَاحُ الْعَوَاصِفُ وَ لَا یَمَلُّونَ مِنَ الْحَرَبِ وَ لَا یَجْبُنُونَ وَ عَلَى اللَّهِ یَتَوَکَّلُونَ وَ الْعاقِبَةُ لِلْمُتَّقِینَ‏"؛  ✨ امام موسی کاظم (ع) می فرمایند : 🔹مردی از اهالی قم، مردم را به سوی حق دعوت می کند. 🔹گروهی با او هم پیمان می شوند که مانند پاره های آهن هستند، 🔹 بادهای تند قدم هایشان را نمی لغزاند، از نبرد و دفاع ترسی ندارند و از آن خسته نمی شوند، 🔹 و توکلشان بر خدا است 📚بحارالأنوار، ج 57 🏴✨ سالروز رحلت رهبر کبیر انقلاب اسلامی ایران حضرت امام خمینی (ره) تسلیت باد ✨🏴 ╭ 🌸🍃 @k00313 ╰─┅─•🍃🌸