#مربی_نوشت | از روی شوق 💥💥توجه توجه توجه💥💥 سلام و احترام این صوت و سبک صحبت رو یه جایی ذخیره کنید.👌 ✅یه دانش آموز ایرانی، پایه‌ی دوم، که دوره‌ی فن بیان نرفته اما تکنیک‌های فن بیان رو مدام تجربه کرده تو مدرسه و ... ✅ دوره‌ی نقد و تحلیل رو تو دانشگاه نگذرونده و هر زمان فعالیتی تو کلاس انجام شده مثل بقیه در مباحثه و نقد شرکت کرده و ... ✅دوره‌ی مدیریت MBA رو حتی اسمشم نشنیده اما انقدر فضا تو کلاس و مدرسه براش باز بوده و اجازه‌ی تجربه‌ی مدیریتی داشته الان یه کار رو میخواد مدیریت کنه اونم یه کار واقعی و پرکار و ... ✅ روحیه‌ی ریسک پذیری بالا رو در دوره‌های بورس طی نکرده اما هرگاه تو کلاس و مدرسه خواسته ریسک کنه این آزادی و اختیار رو داشته تا قدرت و شهامت اقدامش رو تقویت کنه و ... ✅ادب در گفتار رو در سیر و سلوک و فضای معنوی و گوشه نشینی به دست نیاورده اما در یک جامعه‌ی واقعی توی مدرسه تونسته چون لقمان حکیم، به این سطح از آگاهی و حکمت در ادب و کلامش دست پیدا کنه و ... ✅ روحیه‌ی تولید و کسب و کار رو تو دوره‌های کارآفرینی به دست نیاورده بلکه در پروژه‌های درسی کلاسش توی مدرسه این رو کسب کرده و ... 🔔ده‌ها نکته‌ی دیگه تو این صوت میشه کسب کرد، گاهی الماس گرانقیمت تو دستامون هست اما چون ارزش الماس رو نمی‌دونیم به راحتی و بی تفاوت از کنارش رد میشیم. قدر این گوهرهای کمیاب رو بدونیم، قدر بستر و محیط تربیتی و آموزشی رو بدونیم و روی این آینده سازان و نخبگان کوچک اما با افق‌های بلند یه حساب ویژه باز کنیم.

#مربی_نوشت | شعری از خانم مربی . اول به نام او که میگیرم ز او دم ضمنش سلامی میکنم، عرض ادب هم میخواستم شرحی کنم اوضاع خود را آماده‌ای یک لحظه جایم باشی اینجا؟ اینجا که میگویم بهشت نونهالی است یک بستر عالی برای زندگانی است اینجا بساط اضطراب و استرس نیست دائم نمیکوبد به مغزت نمره‌ی بیست یک مدرسه بی مشق و تنبیه است و رتبه هر دم نمیخوانند در گوش تو خطبه روح تو آزاد است اینجا تا بخواهی گر یافتی اصل خودت را، پادشاهی هنگام پرواز است وقتی پر گرفتی وقتی تجارب را تو باز از سر گرفتی بین تو و ذات لطیفت نیست حائل حل المسائل نه، کُنی طرح المسائل اینجا تمام کودکان غرق هیاهو فعّال و شاد و با نشاط و پر تکاپو دیگر نمیگویی: مگر من میتوانم؟! تسهیل‌ می‌گردد مسیرِ «می‌توانم» معیارِ بهتر بودن و رشد و تعالی صرفا خودت هستی، نه لفظِ خوب و عالی القصه اینجایی که گفتم فوق العاده است با همسفرهایم چه سختی‌ها که ساده‌ است اینجا مربی عشق می‌آموزد و مهر قافیه کم می‌آید از مفهوم این شعر من هم که توفیقی نصیبم کرده ربّی با افتخار اینجا شده نامم مربی شاید هنوز از من بپرسی نام اینجا باید بگویم هست الگوی معلیٰ... . شاعر؛ خانم فاطمه استوار ، مربی مدرسه دخترانه الگوی معلی

مثلا شیرین ترین لحظه برات این باشه که گل دخترات از روز قبل جشن، با قلبای پاک و دلهای زلال و طاقت کمشون، برق چشماشونو چند برابر کنن و چشم تو چشم با ذوق تمام برنامه هایی که برای روز معلم از مامانا شنیدن رو مثل یک نوار ضبط شده بگن و بگن و بگن، و آخرشم بگن: ای وااای خانم مربی میشه چیزایی که گفتیم رو لطفا نشنوید 🥰☺️ بعدم یواشکی و پچ پچ کنان در حال اجرا کردن نقشه یک راز بزرگ بشن انگاری تصمیم دارن خاص ترین گنج رو به تسخیر خودشون در بیارن ! فرشته هام با دستان ظریف و هنرمندشون و با احساسات وصف نشدنی به کاغذای بی جون توی باغ یه روح جدید دادن و بلاخره تونستن خودشونو به گنج برسونن، آره لحظه جشن فرا رسید و مسافرای این سفر طاقت فرسا بلاخره به قلب خانم مربی رسیدن و اونجا با حس امنیت به مرحله غافلگیری این برنامه رسیدن 😍 اینجا روز معلمشم خاصه 😊 . #مربی_نوشت | روز معلم

روزی که در این مجموعه مربی شدم، هرگز گمان نمیکردم از کجا به کجا میرسم. اینکه متحول میشوم، رشد میکنم و هر بار با یک فرصت جدید، دنیایی از تجربه را کسب میکنم اما حالا خیلی خوب به انتخابم باور دارم،چون در کنار شما هستم...😇 سلام به دخترای خوش قلبم و یک سلام ویژه به خانواده‌های عزیز☺️ بابت ابراز محبت‌هاتون خیلی خیلی ممنونم 🌺 من به جز رسالتم، کاری انجام ندادم. امیدوارم تونسته باشم در حق بچه‌ها قدم کوچکی بردارم 🌼همین که لبخند و رشد بچه‌ها رو میبینم، برای من بهترین هدیه هست.🌼 #مربی_نوشت

#مربی_نوشت | حرف دل یک خانم مربی

#مربی_نوشت | دلنوشته‌ی یک آقا مربی . روز معلم امسال برایتان بگویم آنجا که تمام وجودم به یکباره عشق و زلالی فراگرفت، به واسطه ی لطف خدا از داشتن چنین گل پسرهای پاک و معصومی که وقتی قرار بود ما را شگفت زده کنند،تمام وجودشان حس محبت و بی آلایشی را فریاد می کرد. شاید زیباترین حالت برای یک معلم در لحظات قدر دانی دیدن رشد و تبریکات صادقانه و خالصانه ی شاگردانش باشه و این زیبایی را برایمان ساختند... شیرین تر زمانی می شود که خانواده‌های شاگردانت هم صادقانه و مخلصانه دور هم جمع می شوند و با تمام وجود مفهوم همدلی را معنا می‌کنند و زلال ترین تبریکات برای معلم فرزندشان می‌گویند. آری طعم شیرین آن لحظات قطعا تا آخر عمر برایم ماندگار خواهد بود و مسئولیت خود را بیش از پیش سنگین تر میدانم تا لایق این همه معرفت و صداقت باشم. شاید بهترین هدیه ای که به عنوان معلم میتوانیم دریافت کنیم این است که برایمان دعا کنید،تا لبخند و اخممان،دوست داشتن و محبت و صحبت کردنمان ،ناراحتی و خوشحالیمان للّله و فقط برای خوشنودی خدا باشد. تا آنگاه بتوانیم لایق جمله ی پر تکرار:«هرکه عاشق شد معلم می شود »شویم.

#مربی_نوشت | دلنوشته‌‌ی یک خانم دکتر . دوره‌ی دانش آموزی رو متربی این مجموعه بودیم، یه گروه نوجوون پر سر و صدا و پر هیجان که آخر هفته‌ها رو علی رغم استرس فشار درس و کنکور و مدرسه خودمون رو به مسجد و حلقه هامون میرسوندیم. انگار که قرار بود از اتاق کوچیک این مسجد انرژی دویدن توی هفته‌ی بعد رو بگیریم. برکت مسجد و استاد ما رو توی دوره‌ی جوونی و دانشجویی و کار تشکیلاتی و علمی و... همراهی کرد و هرجا گیر میکردیم به اونا پناه میبردیم. همه میدونستن ما بزرگترایی داریم که قبل از کارای مهم زندگی‌مون باهاشون مشورت می‌کنیم. بزرگترایی که میشه روی کمک بی منتشون همیشه حساب باز کرد. امسال برای اولین بار در قامت مربی توی مجموعه بودم. تجربه‌ی شیرین و پرچالشی که همیشه توی دفتر ذهنم پررنگ میمونه. و چشیدن اینکه اینجا فقط متربی ها نیستن که دارن بزرگ میشن، رشد مربی ها اگر بیشتر از متربی هاشون نباشه کمتر نیست. توی مدرسه وقتی که با حوادث رنگارنگی که متربی هام رقم میزنن روبه رو میشم، دنبال جواب این سوالم که باید چطور مربی ای باشم که متربی هام بتونن روش حساب کنن؛ چطور شبیه بزرگترهایی بشم که توی این مجموعه پای ما عمرشون رو گذاشتن. اینجا کانون نخبگان و «آینده سازانه» و «آینده روشن خواهد بود، به شرط آنکه برای هر قدمی که برمی‌داریم، دلیل پاک و قابل دفاع داشته باشیم.» روز معلم به همونایی که دویدن برای بزرگ کردن متربی هاشون، مبارک! 💐