#تفسير: حقيقت توسل در اين آيه روى سخن به افراد با ايمان است و به آنها سه دستور براى رستگار شدن داده شده: نخست مى‌گويد:" اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد: تقوا و پرهيزگارى پيشه كنيد.( يٰا أَيُّهَا اَلَّذِينَ آمَنُوا اِتَّقُوا اَللّٰهَ‌ ).سپس دستور مى‌دهد كه "وسيله‌اى براى تقرب به خدا انتخاب نمائيد" ( وَ اِبْتَغُوا إِلَيْهِ اَلْوَسِيلَةَ‌ ).و سرانجام "دستور به جهاد در راه خدا مى‌دهد" . ( وَ جٰاهِدُوا فِي سَبِيلِهِ‌ ).و نتيجه همه آنها اين است كه "در مسير رستگارى قرار گيريد".( لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ‌ ).موضوع مهمى كه در اين آيه بايد مورد بحث قرار گيرد دستورى است كه در باره انتخاب "وسيله" در اين آيه به افراد با ايمان داده شده است." وسيله "در اصل به معنى تقرب جستن و يا چيزى كه باعث تقرب به ديگرى از روى علاقه و رغبت مى‌شود مى‌باشد.بنا بر اين وسيله در آيه فوق معنى بسيار وسيعى دارد و هر كار و هر چيزى را كه باعث نزديك شدن به پيشگاه مقدس پروردگار مى‌شود شامل مى‌گردد كه مهمترين آنها ايمان به خدا و پيامبر اكرم ص و جهاد و عبادات همچون نماز و زكات و روزه و زيارت خانه خدا و همچنين صله رحم و انفاق در راه خدا اعم از انفاقهاى پنهانى و آشكار و همچنين هر كار نيك و خير مى‌باشد. همانطور كه على ع در" نهج البلاغه "فرموده است. #توسل_به_ائمه_اطهار و نيز شفاعت پيامبران و امامان و بندگان صالح خدا كه طبق صريح قرآن باعث تقرب به پروردگار مى‌گردد، در مفهوم وسيع توسل داخل است، و همچنين پيروى از پيامبر و امام و گام نهادن در جاى گام آنها زيرا همه اينها موجب نزديكى به ساحت قدس پروردگار مى‌باشد حتى سوگند دادن خدا به مقام پيامبران و امامان و صالحان كه نشانه علاقه به آنها و اهميت دادن به مقام و مكتب آنان مى‌باشد جزء اين مفهوم وسيع است