2⃣2⃣ راوى گويد امام حسن عليه‌السلام را ديدم كه غذا می‌خورد و مقابلش هم سگى بود، هر لقمه‌ای را كه ميل می‌فرمود، لقمه‌ای هم براى آن حيوان می‌انداختند، گفتم: اى فرزند رسول خدا آيا اجازه می‌فرمایید كه اين سگ را از غذاى شما دور كنم؟ فرمود: آن را رها كن زيرا من از خدا شرم می‌كنم كه جان دارى به صورت من نگاه كند و من بخورم و به آن غذا ندهم رَأيْتُ الْحَسَنَ بْنَ عَلىٍّ عليهماالسلام يَأْكُلُ وَبَيْنَ يَدَيْهِ كَلْبٌ، كُلَّما أكَلَ لُقْمةً طَرَحَ لِلْكَلْبِ مِثْلَها فَقُلْتُ لَهُ: يَابْنَ رَسُولِ اللّه ِ ألا أرْجِمُ هذَا الْكَلْبَ عَنْ طَعامِكَ؟ قالَ: دَعْهُ إنّى لَأسْتَحْيىَ مِنَ اللّه ِ عز و جل أنْ يَكُونَ ذُورُوحٍ يَنْظُرُ فى وَجْهِى وَ أنَا آكُلُ ثمَّ لا اُطْعِمُهُ. 📚 بحارالانوار #حدیث #امام_حسن علیه السلام https://eitaa.com/kafe_hadis/52