♨️ هشدار زرد هواشناسی/هوای اصفهان از فردا بارانی می شود 🔹هشدار سطح زرد اداره کل هواشناسی استان اصفهان در مورد فعالیت سامانه بارشی در برخی از نقاط استان از روز جمعه یکم دی ماه ۱۴۰۲ ‌✍️⁩ کانال کهریزسنگ در ایتا و روبیکا : ❤️𝙅𝙤𝙞𝙣 𝙪𝙨: ╭─┅─•°•🍃🌸🍃•°•─┅─╮ eitaa.com/kahrizsang rubika.ir/kahrizsang ╰─┅─•°•🍃🌸🍃•°•─┅─╯

یلدا مبارک

#یلدای_مهربانی 🤲 خدا را شاکریم که در واپسین روزهای سرد و زرد پاییزی به همت و سخاوت شما مردم نیکوکار توانستیم گرمابخش سفره یلدای ایتام و نیازمندان باشیم. 🍉 خرید بیش از هفتاد بسته پذیرایی(میوه) از محل خیرات و صدقات به مناسبت شب یلدا و توزیع بین خانواده های تحت پوشش خیریه. موسسه انجمن خیریه خاتم الانبیاء(ص) https://eitaa.com/khatam_anbia

کلاس‌های‌تقویتی 💭ویژه‌دختران ⚪️جمعه۱دی 🟡کلاس آقای‌خرمی کلاس‌دهم|انسانی.معارف ۸:۳۰تا۱۰صبح کلاس‌نهم ۱۰:۳۰تا۱۲صبح کلاس‌‌دهم|ریاضی.تجربی ۳:۳۰تا۵عصر 🟣کلاس خانم‌ابراهیمی کلاس‌دوازدهم ۸:۳۰تا۱۰صبح کلاس‌دهم ۱۰:۳۰تا۱۲صبح 🟡کلاس خانم‌قربانی کلاس‌هشتم ۸:۳۰تا۱۰صبح کلاس‌هفتم ۱۰:۳۰تا۱۲صبح ⚪️پنجشنبه۷دی 🟡کلاس خانم‌ابراهیمی کلاس‌یازدهم ۹:۳۰تا۱۱عصر کلاس‌هشتم ۱:۳۰تا۳عصر کلاس‌نهم ۳:۳۰تا۵عصر کلاس‌هفتم ۵:۳۰تا۷عصر 🟣کلاس خانم‌جعفری کلاس‌نهم ۱:۳۰تا۳عصر کلاس‌هفتم ۳:۳۰تا۵عصر کلاس‌‌هشتم ۵:۳۰تا۷عصر 🟡کلاس خانم‌قربانی کلاس‌هفتم ۲تا۳:۳۰عصر کلاس‌هشتم ۴تا۵:۳۰عصر ⚪️جمعه۸دی 🟡کلاس آقای‌خرمی کلاس‌یازدهم‌ریاضی۸:۳۰تا۱۰صبح کلاس‌یازدهم‌تجربی۱۰:۳۰تا۱۲صبح کلاس‌یازدهم‌|انسانی.معارف۱:۳۰تا۳عصر کلاس‌دوازدهم‌ریاضی۳:۳۰تا۵عصر کلاس‌دوازدهم‌تجربی۵:۳۰تا۷عصر کلاس دوازدهم|انسانی.معارف۷:۱۵تا۸:۳۰عصر 🟣کلاس خانم‌‌ابراهیمی کلاس نهم۱:۳۰تا۳عصر کلاس‌ دهم۳:۳۰تا۵عصر کلاس‌ یازدهم۵:۳۰تا۷عصر کلاس دوازدهم۷:۱۵تا۸:۳۰عصر 🟡کلاس خانم‌قربانی کلاس‌پنجم۱:۳۰تا۳عصر کلاس‌ششم۳:۳۰تا۵عصر کلاس‌چهارم۵:۳۰تا۷عصر ▫️برنامه کلاس های تقویتی عربی.زبان.ریاضی کانون فرهنگی‌مسجدجامع ⚪️جهت‌کسب‌اطلاعات‌بیشتر‌میتوانید‌از‌طریق آیدی: ▫️ @Adnim_Khatun ویا‌،تماس‌گرفتن‌درساعات(۸صبح‌تا۸شب) باشماره ▫️ 09936490799 درکلاس‌های‌تقویتی‌ ثبت‌نام‌ کنید. #کلاس‌تقویتی #مسجد_جامع •─────•❁•─────• 🌐کانون فرهنگی‌هنری نجمه‌خاتون مسجدجامع 📍https://eitaa.com/najmehkhaton_masjedjameh

┈┅ ❁ـ﷽ـ❁ ┅┈ #یلدای_فاطمی #یلدای_مهدوی #یلدای_مهربانی #گزارش_خدمت #گزارش 🌸🍃 خداوند منان را شکر گزاریم که توفیق داد در آخرین روز پاییز و به میمنت فرارسیدن شب یلدا کمکهای شما نیکوکاران شهرمان ، باز هم گرمی بخش دورهمی های جامعه واجد شرایط شهر شد. 🌸🍃 در این راستا تعداد هشتاد پک شادانه یلدایی (شامل میوه ، گز ، پفیلا و کشمش و نخودچی و ...) به همراه ۳۲۰ پرس غذای گرم چلو کباب بین خانوارهای واجد شرایط تحت حمایت توزیع گردید. 🌸🍃 دعای خالصانه و خاضعانه فرزندان ایتام و محسنین و نیازمندان برکت سلامت و زندگی شما نیکوکاران و رحمت و مغفرت الهی نصیب عزیزان آسمانی تان که مهربانی به مددجویان را پیشه خود ساخته اید. آمین . 🌸🍃 مرکز نیکوکاری اشتغال مسجدالرسول(ص) کهریزسنگ در پیام رسان های برتر داخلی👇👇 ۱) در پیام رسان ایتا http://eitaa.com/nikokarimar ۲) در پیام رسان بله https://ble.ir/nikokarimar ۳)پیام رسان روبیکا https://rubika.ir/nikokarimar

🌸🍃🎧🎼آوای زیبای : شبِ یلدا... 🌸🍃🎤حامد محضر نیا... تقدیم به لحظه های باهم بودن تان ، یلدا مبارک...

شب جمعه ‍ آخرین پنجشنبه آذر ماه و ياد درگذشتگان😔🖤 🖤درآخرین پنجشنبه آذر ماه و در شب یلدا یادی کنیم از همه عزیزانی که پارسال در کنار ما سر سفره یلدا بودند و امسال اسیر خاک هستند😔🖤 🖤برای آمرزش شان 🤎❤️ فاتحه و صلواتی ختم میکنیم 🙏 😔

🇾🇪 یمنی‌ها بندر ایلات را به تعطیلی کشاندند.💪 ♦️خبرگزاری رویترز اعلام کرد از آغاز حملات یمنی‌ها در دریای سرخ، فعالیت بندر ایلات در فلسطین اشغالی ۸۵ درصد کاهش یافته است. ♦️بندر ایلات که یکی از مهمترین بنادر رژیم صهیونیستی با حجم بالایی از ترانزیت کالا محسوب می‌‌شود . گذشته از در آستانه تعطیلی قرار گرفتن این بندر، صنعت گردشگری این منطقه نیز تعطیل شده است.

#قصه_شب #رمان_دا #کتاب_بخوانیم #ساعت_۲۰

💫بخش هجدهم💫 این بعثی ها که نمی دونی چه بی وجدان هایی هستند.این ها نه ناموس سرشون میشه،نه دین و ایمون دارند.بعضی هاشون از حیوونای وحشی هم بدترند.با حرف بابا خیالم راحت شد و دوباره خوابم برد.آخرین بار که بلند شدم،اذان صبح را گفته بودند.از جا کنده شدم و رفتم نمازم را خواندم.از دا که بیدار بود،پرسیدم:دیشب بابا کی اومد؟ گفت:آخرهای شب.پرسیدم: پس الان كو؟ گفت:اذان را که دادند،رفت.خیلی دلم می خواست دوباره برگردم توی تختخواب و تا ظهر بخوابم ولی چون میخواستم بروم جنت آباد، باید دست به کار می شدم.لیال هم یک دفعه از جا پرید.دوتایی شروع کردیم به کار کردن صبحانه درست کردیم.سفره انداختیم.من بچه ها را بلند کردم و لیال رختخواب ها را روی هم گذاشت.سر سفره،لقمه درست کردم و دست بچه ها دادم.خودم هم یک لیوان چای سرکشیدم و دویدم،لباس پوشیدم.دا وقتی دید من و لیال در تکاپوی رفتن هستیم،گفت:کجا؟ دوتایی گفتیم:جنت آباد گفت:چرا دوتاتون با هم؟لاقل یکی تون بمونه کمک کنه من گفتم:من که نمی تونم بمونم. بهشون گفتم؛امروز هم میرم.قول دادم برم کمک.لیال هم با تضرع گفت:دا منم میخوام برم کمک کنم.دوباره من گفتم:سعی میکنیم زود بیاییم کمکت کنیم.دا سکوت کرد.ما هم معطل نکردیم و از خانه بیرون زدیم.توی راه از اینکه لیال با من می آید،نگران بودم.چون دختر عاطفی و احساسی بود،می ترسیدم نتواند آن صحنه ها را تحمل کند و اثر بدی توی روحیه اش بگذارد.از آن طرف نتواند کار کند و آبروی من برود.برایم سؤال بود که چرا هر چه از صحنه های دلخراش آنجا بیشتر میگفتم،او بیشتر پافشاری می کرد که بیاید، جوابی که برای این سوال داشتم،این بود که من و لیال چون فقط یکسال با هم تفاوت سنی داریم و توی کارها همیشه با هم بوده ایم،او دوست دارد که همه جا با من باشد. الان هم نمی خواهد از کاری که در آن برای مردم خیری وجود دارد،عقب بماند.برای اینکه خیالم از بابت لیال راحت باشد،گفتم: میریم جنت آباد،باید سریع مشغول به کاربشی، معطل نکنی،بگی من نمی تونم.من میترسم. این حرفها رو نداریم.داری میای،هر کاری بود باید انجام بدی.بیچاره برای اینکه با من بیاید، گفت:باشه هرکاری بهم بدهند انجام میدم. خیلی زود رسیدیم جنت آباد،چون اول صبح بود،چندان شلوغ نبود.غسال ها در حال لباس عوض کردن بودند،بیرون ایستادیم. وقتی زینب چکمه پوش و دستکش به دست آمده سلام کردیم.زینب با خنده جواب داد و گفت: نیروی کمکی آوردی؟گفتم: آره.این لیال خواهرمه.زینب گفت:الهی سفید بخت بشین، خدا خیرتون بده.با سن و سال کم تون اومدین کمک کنید.رو به لیال کرد و ادامه داد:دیروز خواهرت خیلی به ما کمک کرد. خیلی خسته شد.بعد به اتفاق هم رفتیم، طرف غسالخانه.پشت در غسالخانه نرسیده، دیدیم تعدادی شهید آنجا خوابانده اند.زینب گفت:اینا رو از بیمارستان آوردن.من حواسم به لیال بود.از همان لحظه که چشمش به جنازه ها افتاد،چشم هایش گرد شده بودند، با بهت و نگرانی آنها را نگاه می کرد.انگار تازه فهمیده بود که چه اتفاقی افتاده.با اینکه این همه سؤال پیچم کرده بود ولی تا به چشم خودش ندید،باورش نشد من چه میگویم. تازه عمق فاجعه را می فهمید.بدون اینکه لب باز کند و عکس العملی نشان بدهد به آنها خیره مانده بود.گاه به من نگاه میکرد.انگار با نگاهش میگفت؛ این چیزی که من می بینم، چیزی نیست که تو می گفتی.برای اینکه او را از این فضا بیرون بیاورم و مسأله را عادی جلوه بدهم،گفتم:بیا بریم سر مزار برادر خانم نوری.دیشب برایش از بیژن و خواهرانش گفته بودم.خانم نوری در مدرسه معلم لیال هم بود و لیال خیلی دوستش داشت. سر خاک پیژن،لیال فاتحه خواند و گریه کرد. این گریه همان بغضی بود که جلوی در غسالخانه داشت خفه اش می کرد.باز هم از خواهر بیژن برایش گفتم.بعد بلند شدیم و به طرف غسالخانه راه افتادیم.لیال با تعجب به قبرها که از دیروز تا به حال پر شده بودند، نگاه میکرد و می گفت:وای زهرا نگاه کن، اینجا تا دو روز پیش یه تیکه بیابون بود. چطور یک شبه پر شد؟! لیال راست میگفت،شهرداری از اول سال ۱۳۵۹ اعلام کرده بود؛اجازه دفن میت در جنت آباد را نمی دهد و مردم باید مرده هایشان را به قبرستان جدید در حول و حوش مزار علی ابن الحسین در جاده شلمچه ببرند. بعد از این اعلام،رفت و آمد مردم به جنت آباد خیلی کم شده بود.موسی بختور و عباس فرحان اسدی و سید جعفر موسوی را هم که در درگیری های مرزی به شهادت رسیده بودند، به خاطر آنکه شهید بودند،در جنت آباد دفن کردند.مثل اینکه قرار بود فقط اگر مورد شهادت پیش بیاید، مجوز دفن بدهند، حالادر عرض یکی،دو روز تعداد زیادی شهید شده بودند و آن محدوده پر از قبر شده بود. با اینکه رفت و برگشتمان،نیم ساعت نشده بود ولی جلو در غسالخانه که رسیدیم،خیلی شلوغ شده بود.برخالف دیروز چفت پشت در را نینداخته بودند و راحت رفتیم تو. #قصه_شب #بخش_هجدهم #رمان_دا #کتاب_بخوانیم

💫ادامه بخش هجدهم💫 این چه کاریه که من باید بکنم،من کجا و اینجا کجا؟چطور جنازه می شویم.از خودم بیزار شده بودم.با این حال بعدی را برداشتم، بعدی و بعدی.به بعضی چیزها نمی توانستم دست بزنم.جنین های سقط شده ای که موج انفجار باعث شده بود،قیافه های وحشتناکی داشته باشند، بدجور مرا می ترساندند.بچه های کوچک را هم دلم نمی آمد بردارم.آنها وجودم را می سوزاندند.موقع شستشوی دختر بچه ها و پسر بچه ها فقط به بقیه کمک می کردم.نوزاد شش،هفت ماهه ای خیلی دلم را سوزاند.می رفتم می آمدم،نگاهم به او می افتاد.معلوم بود او را از بیمارستان آورده اند. زیر گلویش گاز گذاشته چسب زده بودند.دور سینه اش را هم بانداز کرده بودند.بچه با وجود پوست تیره رنگش خیلی قشنگ بود. مژه های بلند و موهای حلقه حلقه سرش، قیافه اش را دوست داشتنی کرده بود.وقتی گفتند:اونو بذار بالا،گریه ام گرفت.گفتم:نمی تونم. دستی به ساقپیش کشیدم، زبر بود، معلوم بود چهار دست و پا راه می رفته که این طور پوستش خشن شده. غرش هواپیماها که در ارتفاع پایین پرواز می کردند و دیوار صوتی را شکستند، قلبم را تکان داد.همه دست از کار کشیدند و زیر لب دعا خواندند.من نگاهم روی بچه ماند بعد،یاد زینب و سعید و حسن افتادم.دلم بدجور هوایشان را کرد.نگرانشان شدم.توی دلم به خدا التماس کردم:خودت بچه ها را حفظ کن. خودت نگه دار خانواده ام باش،صدای انفجارها که آمد،همه میگفتند:خدا کنه پل را نزده باشن.چون پل تنها راه رسیدن ما به آبادان بود،عراقی ها می خواستند ارتباط ما را با آنجا قطع کنند.زنی که جلوی در ایستاده بود،توی این شرایط با فریاد پرسید:کار اون بچه تموم نشد؟باباش وایساده سراغش رو میگیره.کلمه بابا که آمد تصمیم گرفتم،حمله هوایی که تمام شد بروم سراغ بابا.خودش گفته بود از شان خواسته اند قبر بکنند.پس حتما اینجا توی جنت آباد بود.از صبح توفکر بودم این کار را بکنم ولی فرصتی دست نداده بود.دلتنگش بودم.از طرفی با اینکه اجازه داده بود در جنت آباد کار کنم،خیالم کامل راحت نبود.چون دا راضی نبود.می خواستم محض محکم کاری هم که شده با بابا در این مورد حرف بزنم تا صحبت های دا رأی او را تغییر ندهد.نزدیکی های ظهر بلاخره از غسالخانه بیرون زدم.جلو رفتم.می دانستم کدام قسمت،قبر جدید می کنند.از دور که چشمم بهش افتاد دلم غنج رفت.از دیروزظهر او را ندیده بودم.با چند نفر مشغول بود.کلنگ میزد و با بیل،سنگ و خاک ها را بیرون می ریختند.هرچه نزدیک تر می شدم نیم تنه اش را واضح تر می دیدم.پیراهن سفید با راه های آبی و شلوار طوسی تنش بود.می دانستم جسمش اینجا کار می کند و روحش در تب و تاب رفتن به مناطق درگیری است.خواستم به طرفش بدوم ولی میدانستم جلوی همکارانش از این کار خوشش نمی آید،قدم هایم رابلندتر برداشتم،چند قدم مانده به او از پشت سرش گفتم:سلام بابا. سر بلند کرد و به عقب برگشت.با لحن شادی گفت:سلام دخترم خوبی؟ کجایی؟گفتم:تو غسالخونه ام.بیل را رها کرد و از گودال قبر بالا آمد.آویزان گردنش شدم و بوسیدمش،او هم مرا بوسید.دست هایش را که تا چند لحظه پیش بیل میزدند،گرفتم و به کف و پشت دستانش که از سختی و شدت کار قرمز و زمخت شده بود، دست کشیدم.چند بار آنها را بوسیدم بابا هی میگفت:نکن.زشته جلوی مردم.بعد پرسید:چه کار میکنی اونجا؟ گفتم:کار که زیاده.شهدا خیلی اند.باز پرسید: نمی ترسی؟گفتم:اولش می ترسیدم.ولی حالا دیگه ترسم ریخته.با این حال به وقت هایی به حالی میشم.به هم می ریزم گفت:این ها هم مثل ما انسانند.ترس نداره.این ها هم زنده بودند مثل ما،ولی الان زنده ترند.فرقمون اینه که این ها رفتن به دیار باقی و ما موندیم تو این دنیای فانی. پرسیدم:بابا چرا این قدر گرفته ایی؟چرا ناراحتی؟گفت: چرا ناراحت نباشم.وقتی جوونامون دارن پرپر میشن.زن و بچه های مردم دارن قتل عام میشن،ما به جای اینکه بریم بجنگیم،گذاشتن مون قبر بکنیم.من که میرم.اینها هر کاری می خوان بکنن.اصلا اخراجم کنن.غیبت بزنن.من از فردا میرم. خودشون پشت میز نشستن به ما هم میگن بیاییم قبر بکنیم. گفتم:بابا کار با کار چه فرقی میکنه؟خدمت،خدمته گفت:نه فرق میکنه.منی که طرز استفاده از اسلحه رو می دونم با اونی که نمیدونه ، فرقمون اینه که من بهتر می تونم کار انجام بدم. من وظیفه دارم برم با بعثی های کافر بجنگم این حرف ها را که زد،دیگر ندانستم چه جوابی بدهم.او کاربرد سلاح سنگین و سبک را خوب می دانست و با انواع اسلحه آشنایی داشت. خودش با ژ - سه و کلتی که علی از سپاه آورده بود،باز و بسته کردن اسلحه و طرز استفاده شان را به ما یاد داد.سرعت عملش حرف نداشت.حتی چشم بسته هم در عرض چند دقیقه اسلحه را باز و دوباره سر هم میکرد.انگار خودش همیشه آماده چنین شرایطی بود.به ما هم میگفت:توی کارهایتان باید سرعت عمل داشته باشید،باید سریع عمل کنید. #قصه_شب #بخش_هجدهم #رمان_دا #کتاب_بخوانیم