#سوره_مبارکه_فرقان آیه7_و_8 #ص360 👈وَ قالُوا ما لِهذَا الرَّسُولِ يَأْكُلُ الطَّعامَ وَ يَمْشِي فِي الْأَسْواقِ لَوْ لا أُنْزِلَ إِلَيْهِ مَلَكٌ فَيَكُونَ مَعَهُ نَذِيراً «7» (كفّار) گفتند: اين چه پيامبرى است كه غذا مى‌خورد و در بازارها راه مى‌رود؟ چرا فرشته‌اى به سوى او نازل نشده است تا همراه او بيم دهنده باشد (و ادّعاى او را تأييد كند)؟ آیه 8🔻 أَوْ يُلْقى‌ إِلَيْهِ كَنْزٌ أَوْ تَكُونُ لَهُ جَنَّةٌ يَأْكُلُ مِنْها وَ قالَ الظَّالِمُونَ إِنْ تَتَّبِعُونَ إِلَّا رَجُلًا مَسْحُوراً «8» يا (چرا) به او گنجى عطا نشده، يا چرا براى او باغى نيست تا از (محصولات) آن بخورد (و امرار معاش كند)؟ و ستمگران (به مؤمنان) گفتند: شما جز مرد سحر شده‌ ای را پیروی نمی کنید. نکته ها🔻 كفّار از پيامبراكرم صلى الله عليه و آله انتقاد كردند كه چرا غذا مى‌خورد و راه مى‌رود، آيه‌ى بيستم همين سوره پاسخ مى‌دهد كه همه‌ى پيامبران پيشين نيز غذا مى‌خوردند و در بازارها راه مى‌رفتند. پیام ها🔻 1- برخى از مردم، كمال را عيب و نقص مى‌بينند. «ما لِهذَا الرَّسُولِ» (زندگى عادّى و حضور در ميان مردم، براى رهبر كمال است.) 2- دعوت به خدا منافاتى با كاميابى از دنيا ندارد. «يَأْكُلُ‌- يَمْشِي» 3- رهبر نبايد از جامعه جدا باشد. كسى كه اهل رفت و آمد با مردم است، بهتر مى‌تواند آنها را ارشاد كند. «يَمْشِي فِي الْأَسْواقِ» 4- انبيا آن چه احتياج داشتند، شخصاً مى‌خريدند. «يَمْشِي فِي الْأَسْواقِ» 5-مادّيگران، حتّى به پيامبران از زاويه‌ى مادّيات مى‌نگرند. «يُلْقى‌ إِلَيْهِ كَنْزٌ» 6- بهانه‌جويى در كار انبيا، ظلم است. «وَ قالَ الظَّالِمُونَ» 7- منستكبر وستيزه‌جو، هر لحظه بهانه‌اى مى‌گيرد وهمين كه از آن مأيوس شد، بهانه‌ى ديگرى را جايگزين مى‌كند. «يَأْكُلُ‌- يَمْشِي‌- لَوْ لا أُنْزِلَ إِلَيْهِ‌- أَوْ يُلْقى‌ إِلَيْهِ كَنْزٌ» 8- مخالفان انبيا، گاهى آنان را ساحر ناميدند وگاهى مسحور. «رَجُلًا مَسْحُوراً» 🆔 eitaa.com/kalameamir313

  #سوره_مبارکه_فرقان _آیات_38_39 وَعَاداً وَثَمُودَاْ وَأَصْحَبَ الرَّسِ‏ّ وَقُرُوناً بَیْنَ ذَلِکَ کَثِیراً وَکُلّاً ضَرَبْنَا لَهُ الْأَمْثَلَ وَکُلّاً تَبَّرْنَا تَتْبِیراً ترجمه و قوم عاد و ثمود و اصحاب رَسّ و نسل‏هاى فراوان میان آنان را (هلاک کردیم). و براى هر یک نمونه‏هایى (براى پند گرفتن) آوردیم (و چون عبرت نگرفتند) همه را به سختى نابود کردیم. «قُرون» جمع «قَرن»، در اصل به معناى جمعیّتى است که در یک زمان با هم زندگى مى‏کنند و به چهل تا صد سال هم یک قرن گفته‏اند. «تتبیر» از دست دادنِ بزرگى و سرنگون شدن است، به صورتى که به نابودى و هلاکت کشیده شود. اصحاب رسّ چه کسانى بودند؟ درباره‏ى قوم «رَسّ» در تفاسیر مطالب زیادى آمده است از جمله: آنان همان قوم شعیب هستند،یا این که «رَسّ» شهرى است در «یمامه»، یا چاهى است در «انطاکیه» یا همان «رود ارس» است و یا غیر آن، ولى در کتاب «عیون اخبار الرضا» مى‏خوانیم: امام رضا (ع) فرمود: شخصى از حضرت على‏علیه السلام درباره‏ى «اصحاب رسّ» پرسید، امام‏ (ع) پاسخ داد: بعد از طوفان نوح، درختى به نام «شاه درخت» غرس شد. مردم (این درخت را مقدّس مى‏ دانستند و) در اطرافش دوازده قریه بنا کردند. نام قریه‏ ها به نام ماه‏هاى ایرانى بود: فروردین، اردیبهشت، خرداد تا دوازده ماه، آنان هر ماه در یکى از قریه‏ ها جشن وعید مى‏گرفتند، البتّه در قریه‏ى اسفند، عیدشان با شکوه ‏تر بود و جمعیّت بیشترى جمع مى‏ شدند. در آن مراسم جشن، درختى را آتش مى ‏زدند و همین که دودش بالا مى ‏رفت به گریه و زارى مى ‏افتادند. خداوند پیامبرى براى آنان فرستاد و آنان را ارشاد کرد، او را تکذیب کردند، پیامبرشان نفرین کرد و آن درخت مقدّسشان خشک شد. پس از آن چاه عمیقى حفر کردند و پیامبر خدا را در آن افکندند و او را این گونه به شهادت رساندند. و در نهج‏ البلاغه مى‏فرماید: «أینَ اصحابُ مدائن الرّس الّذین قَتلوا الانبیاء» پیام ها🔻 ۱- سنّت الهى فرستادن رسولان براى هدایت مردم و هلاکت تکذیب کنندگان آنان بوده است. «کذّبوا الرسل اغرقناهم... و عاداً و ثمودَ...» ۲- خداوند با همه‏ى اُمّت‏ها اتمام حجّت کرده است. «و کلاً ضربنا له الامثال» ۳- قهر و غضب خداوند بر کفّار، یکى از سنّت‏هاى الهى است. «و کلاً تبّرنا تتبیرا 🆔 eitaa.com/kalameamir313