🌳شجره آشوب« قسمت بیست و نهم » 📌بررسی نفوذی های بنی امیه در حکومت امیرالمومنین علیه السلام 🔻 زبیر بن عوام بن خویلد، صحابی رسول خدا و پسر عمه ایشان بود. کنیه وی اباعبدالله و مادر او صفیه بنت عبدالمطلب بود. پدر بزرگ زبیر، یعنی خویلد از کسانی است که در زمان جاهلیت کشته شد و فرزند ایشان یعنی حضرت خدیجه از وی متولد شد. در نتیجه حضرت خدیجه، عمه زبیر محسوب می شد. 🔻زبیر از کسانی است که بعد از رحلت پیامبر، در هنگامی که اهل سقیفه و اعوان آن ها در تلاش بودند از امام بیعت بگیرند، با شمشیر از حضرت دفاع کرد. حتی جانفشانی او در این راه تا حدی بود که از سوی خالد بن ولید و عمر کتک خورد. 🔻آیا زبیر از ابتدا منفعت طلب بود یا اینکه این حس منفعت طلبی، بعد از رسیدن امام به حکومت یا قبل از ایشان در زمان عثمان شکل گرفت؟ ما بر این باوریم که وی از همان زمان خلیفه اول، حس منفعت طلبی داشت و حاضر بود به خاطر رسیدن به منافع خود، پا روی عقاید نیز بگذارد. 🔻گزارش زیر که به صورت خلاصه نقل می شود به خوبی نشان می دهد زبیر چگونه حاضر شد بر سر منافع، برای به کنیزی بردن شیعه امام تلاش کند 🔻شخصی نزد امام باقر علیه السلام آمد و از او پرسید: آیا امام علی، خلفای پیشین را قبول داشت؟ امام فرمود خیر. سائل می پرسد پس چرا حضرت، خوله حنفیه (از همسران امام علی علیه السلام) را که از اسرای خلفا بود به عقد خود درآورد. 🔻 امام شخصی را نزد جابر بن عبدالله می فرستد و جابر شروع به توضیح ما جرا می کند. جابر در تشریح این ماجرا می گوید: 🔻هنگامی که خالد بن ولید، به قبیله مالک بن نویره حمله کرد و زنان آن ها را اسیر کرد، زنی به نام خوله حنفیه را نزد قبر رسول خدا آوردند. او شروع به گریه کرد و به رسول خدا و اهل بیت او سلام داد و عرض کرد یا رسول الله، شهادت می دهم که تو صدای مرا می شنوی. (در برخی نقل های دیگر آمده که خوله گفت که به خدا قسم ما هیچ گناهی غیر از اینکه به اهل بیت تو، میل و ارادت داریم، نداریم. ) سپس خوله ادامه داد به چه جرمی ما را اسیر کردید در حالی که ما نماز می خوانیم و زکات می دهیم.... 📚 کتاب شجره آشوب 💬 نویسندگان: آقایان یوسفی و آقامیری ↩️ ادامه دارد...

🟢 امامت در سنین خردسالی 🔴 نفس ولادت #حضرت_جواد علیه السلام زمینه سازی برای دفاع از باور مهدویت است. چرا که اولین امام خردسال در تاریخ اسلام بودند که در حقیقت زمینه را برای پذیرش مسئله امامت در سن خردسالی و امامت #حضرت_مهدی (ارواحنافداه)‌ در سن پنج سالگی فراهم کردند.

📝 توسل به امام جواد 👤 استاد #عالی 🌺 ویژهٔ ولادت #امام_جواد

دهہ فـــجـر شـکــوه دسـتــهــای گــره کـــرده اســت...✊✊✊ آغـــاز دهـــه فـجـــر مـبـــارکـــ... 🇮🇷🌷🇮🇷🌷🇮🇷

#امام_خمینی(ره) : ما باید از همه طبقات ملت تشکر کنیم که این پیروزی تا اینجا به واسطه وحدت کلمه بوده است، وحدت کلمه رمز پیروزی است... #دهه_فجر انقلاب اسلامی خجسته باد

#السّلامُ‌علیکَ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ایهاالموعود وعده خدای مهربون سلام✋ #اَللهُمَ_لَـیِّن_قَـلبی_لِوَلِیِّ_اَمرِک

✨بسم الله الرحمن الرحیم✨ 🌹شرح #حکمت13 🔴 قسمت اول 🔹 شکرگزاری در برابر نعمتها 💠 و درود خدا بر او فرمود: چون نشانه های نعمت پروردگار آشكار شد با ناسپاسی نعمتها را از خود دور نسازید. 🔻حکمت ۱۳ نهج البلاغه پیرامون مسأله شکر است. در نهج البلاغه شریف مطالب زیادی درباره شکر داریم که به فضل خدا در یک دسته‌بندی نو و بدیع تقدیم میکنم. 🔻ابتدا جایگاه شکر است ، حضرت در خطبه ۱۱۴ نهج البلاغه نسبت بسیار دقیقی را بین نعمت و حمد و شکر برقرار می کند و می فرمایند : «الْحَمْدُ لِلَّهِ الْوَاصِلِ الْحَمْدَ بِالنِّعَمِ وَ النِّعَمَ بِالشُّكْرِ» ؛ حمد و ستایش مخصوص خداوندی است که حمد و ستایش را به نعمت ها و نعمت‌ها را به شکرگزاری پیوند داد. 🔻در خطبه ۱۹۰ هم امیرالمؤمنین شکر نعمت ها را لازمه انعام الهی می داند و می فرماید: «أَحْمَدُهُ شُكْراً لِإِنْعَامِهِ » ؛ خداوند را به عنوان شکر نعمتش حمد می‌کنم. 🔻در خطبه ۱۸۲ هم حمد را راه اداء شکر نعمت های الهی می دانند می‌فرمایند: « نَحْمَدُهُ الله حَمْداً يَكُونُ لِشُكْرِهِ أَدَاءً»؛ خدا را چنان حمد و ستایش می کنیم که ادای شکر او باشد. 🔻در خطبه ۸۱ شکر را از ارکان اصلی زهد می داند و می‌فرمایند: ای مردم زهد یعنی کوتاه کردن آرزوها و شکرگزاری در برابر نعمت ها و پرهیز در برابر محرمات. 🔻همچنین در خطبه ۱۹۳ یکی از امتیازات متقین را این می داند که تمام روزشان تا شب ، همتشان صرف شکرگذاری نعمت های خداست. «يُمْسِي وَ هَمُّهُ الشُّکّر»ُ متقی روز را به شب می آورد در حالیکه همّتش در شکرگزاری خداست. 🔻 همچنین در همان خطبه ۱۹۳ بند ۴ می‌فرماید: «والمتقين فِي الرَّخَاءِ شَكُور» ؛ اهل تقوا همانطور که در شدتها و سختی ها صبور هستند در آسایش و رفاه شکورند. 🔻در حکمت ۲۳۷ امیرالمؤمنین(علیه السلام) شکر نعمت را برترین انگیزه بندگی و عبادت خدا معرفی می کنند. 🔻 در حکمت ۲۳۷ کسانی را که بندگی خدا می کنند به سه گروه تقسیم می کند: 1⃣ کسانی که خدا را فقط به واسطه طمع به بهشت عبادت می‌کنند و می‌فرمایند: « إِنَّ قَوْماً عَبَدُوا اللَّهَ رَغْبَةً فَتِلْكَ عِبَادَةُ التُّجَّارِ »؛ این نوع عبادت، عبادت بازرگانان است که چیزی می دهند تا چیزی را بگیرند. 2⃣ کسانی که خدا را از ترس عبادت می کنند:«وَ إِنَّ قَوْماً عَبَدُوا اللَّهَ رَهْبَةً فَتِلْكَ عِبَادَةُ الْعَبِيدِ»؛ این عبادت ترسوها است عبادت اهل خوف است که برای اینکه به یک شری به اسم عذاب قیامت مبتلا نشوند فقط خدا را بندگی می کنند. 3⃣ اما گروه آخر« إِنَّ قَوْماً عَبَدُوا اللَّهَ شُكْراً فَتِلْكَ عِبَادَةُ الْأَحْرَارِ» ؛ کسانی که خدا را فقط برای شکر نعمتش عبادت می کنند و این گونه عبادت کردن عبادت آزادگان است. 🎙حجت الاسلام مهدوی ارفع ↩️ ادامه دارد . . .

🌳شجره آشوب« قسمت سی ام » 📌بررسی نفوذی های بنی امیه در حکومت امیرالمومنین علیه السلام 🔻 بعد از آن طلحه و زبیر، قصد تزویج با خوله را داشتند و لباس خود را روی خوله انداختند و گفتند ، مبلغ بالاتری برای تو (یعنی خوله) پرداخت می کنیم. خوله گفت به خدا قسم، کسی با من ازدواج نمی کند تا اینکه بگوید کلامی که مادرم هنگام ولادت من گفت چه بود. در این هنگام علی بن ابی طالب وارد شد. 🔻 خوله به حضرت گفت آیا تو همان کسی هستی که رسول خدا او را در روز غدیر برای ما منصوب کرد؟ امام فرمود بله. خوله به حضرت عرض کرد ما به خاطر تو چنین مصیبتی دیدیم و یاران ما گفتند ما زکات خود را به غیر از کسی که رسول خدا او را منصوب کرده است نمی دهیم. حضرت درادامه احوالات خوله را در هنگام ولادتش ذکر فرمود. 🔻ما به دلیل طولانی بودن روایت فقط تعدادی از نکات مهم آن را ذکر می کنیم. روایت فوق چند مطلب مهم را ثابت می کند: 🔻1. قبیله بنی حنیفه، جزو قبیله مالک بن نویره بودند که توسط خالد بن ولید به قتل رسیده و زنان آن ها به اسارت رفتند که یکی از این زنان، خوله حنفیه بود. 🔻2. طلحه و زبیر از همان زمان خلیفه اول، برای اینکه به منفعت دنیوی برسند، حاضر بودند بعد از اینکه خوله حنفیه اقرار کرد که مسلمان هستند، نماز می خوانند، زکات می دهند، وی را به کنیزی بگیرند. نکته جالب اینجاست که خوله حنفیه اعتقاد داشت زکات را باید به امام علی پرداخت کرد و تصریح کرد که به خاطر امیرالمومنین، به اسارت رفته است و طلحه و زبیر، هنگامی که این صحنه را دیدند گفتند که حاضر هستند برای به کنیزی بردن او، مبلغ بیشتری را پرداخت کنند. علاوه بر این، خوله حنفیه، اعتقاد به اهل بیت پیامبر داشت و به آن ها سلام می داد. 🔻3. امام علی علیه السلام، با نشان دادن علم غیب خود در این صحنه، حجت را بر آن دو تمام کرد. آن دو به خوبی از صداقت امام باخبر بودند و با دیدن این صحنه باید بر ایمانشان به حضرت افزوده می شد. 📚 کتاب شجره آشوب 💬 نویسندگان: آقایان یوسفی و آقامیری ↩️ ادامه دارد...

مهمترین و پُرفایده‌ترین عمل در #ماه_رجب