eitaa logo
ختم نهج البلاغه
80 دنبال‌کننده
722 عکس
669 ویدیو
6 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
💠🔹پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله⇩ خداوند متعال برای برادرم علی بن ابی طالب فضائلی قرار داده که جز خدا نمی‌تواند آنها را شمارش کند هر کس یکی از فضائل او را در جایی بنویسد تا زمانی که نشانه‌ای از آن نوشته بجا بماند ملائکه برایش استغفار می‌کنند هر کس به فضیلتی از فضائل علی گوش دهد خداوند گناهانی را که او با گوش خود مرتکب شده می‌بخشد و هر کس به نوشته‌ای بنگرد که فضائل علی در او نوشته شده است خداوند گناهانی را که بیننده آن فضیلت با چشمانش مرتکب شده می‌بخشد ↲بحارالانوار، جلد۳۸، صفحه۱۹۶
🌷 امشب به سما دُرِّ هما میریزد 🌷 چون برگ خزان گناه ماه میریزد 🌷 از یمن ولادت امام هادی 🌷 رحمت ز حریم کبریا میریزد 🌸میلاد علیه السلام بر وجود نازنین امام عصر ارواحنا فداه و همه منتظران مبارک باد🌸
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✨بسم الله الرحمن الرحیم ✨ 🌹شرح ( 2 ) 🔹 پاسخی بهتر به خیر و احسان دیگران 🔰 در نهج البلاغه شریف مصادیقی برای این نوع رفتار داریم ؛ 🔻مثلاً در نامه ۳۱ نهج البلاغه و حکمت ۲۴۸ امیرالمؤمنین (علیه السلام) در عبارتی مشابه می فرمایند: « مَنْ ظَنَّ بِکَ خَيْراً فَصَدِّقْ ظَنَّهُ » ؛ " هر کس که به تو یک گمان نیک داشت کاری بکن که آن گمان نیکش تصدیق شود. " یعنی رفتاری را انجام بده که او این حُسن ظنّ نسبت به تو را ببیند که درست بوده ( اشتباه نبوده) 🔻خوب کجاها انسانها به ما حُسن ظن دارند ؟ مثلاً آنجاهایی که از ما امید عفو و بخشش دارند ، امید احترام دارند ، امید احسان دارند. 🔻کسی می آید سراغ شما که نیازمند است ، مثلاً در یک چهارراه شلوغی که همهٔ ماشین ها پشت چراغ قرمز توقف کردند ، چهره متدیّن و مذهبی شما را می بیند ، از بین چندین ماشین عبور می کند و می آید سراغ شما ، این کار او مبتنی بر چه مقدمه ای است ؟ در ذهن خودش این باور زیبا را دارد که ایشان چون مذهبی است، خدا ترس هست و بالاخره از قیامت بیشتر می ترسد، احتمالاً دست به خیرتر باشد؛ با این حسن ظن می آید شیشه ماشین شما را می زند. شما آنجا نباید او را به هیچ بهانه ای رد کنید، چون اگر شما رد کنید یک مقدار به آن اعتقادش به مذهب و مذهبی ها لطمه می خورد. هر طوری شده با محبّت ، با مهربانی او را از بخشی از آنچه نیاز دارد برخوردار کنید، تا پیش خودش بگوید دیدی گفتم مذهبی ها مهربان هستند و دست به خیرند. خوب خود این یک مصداق خیلی مهمی است که در نهج البلاغه شریف آمده است. 🔻 بر این اساس مولا علی (علیه السلام) در حکمت ۶۲ می فرمایند : " وقتی تو را ستودند، تو بهتر از آنان ستایش کن و چون به تو احسان کردند بیشتر از آن ببخش، به هر حال پاداش بیشتر از آنِ آغاز کننده است." 🎙حجت الاسلام مهدوی ارفع
ختم نهج البلاغه
🌳شجره آشوب« قسمت صد و پنجاه و هفتم » 📌بررسی نفوذی های بنی امیه در حکومت امیرالمومنین علیه السلام 🔻
🌳شجره آشوب« قسمت صد و پنجاه و هشتم » 📌بررسی نفوذی های بنی امیه در حکومت امیرالمومنین علیه السلام 🔻3. در جایی دیگر، قعقاع بن شور، والی امام در کسکر (العماره عراق ) بود. او ظاهرا اموالی را از بیت المال برداشت و مهریه زن خود قرار داد. او پس از بازخواست امام، فرار کرد و به سمت معاویه رفت. نکته جالب اینکه همین شخص از افرادی بود که در زمان حضور حضرت مسلم بن عقیل در کوفه، به دستور ابن زیاد و با همراهی شمر، شبث و تعدادی دیگر، مردم را از همراهی با مسلم منع می کرد. 🔻نکته مهم دیگر اینکه، بسیاری از این مجرمان اقتصادی که به سمت بنی امیه رفتند، در زمان قیام امام حسین، جزو بازیگران سپاه دشمن و قاتلان امام و اصحاب او بودند. سلیمان بن رزین، سفیر امام حسین در بصره را که حامل نامه امام به بزرگان این شهر بود، توسط منذر بن جارود به ابن زیاد معرفی شد و سپس به شهادت رسید. مصقله بن هبیره نیز طبق برخی گزارشها، جزو شهادت دهندگان دروغ علیه حجر بن عدی، این یار بزرگوار امیرالمومنین بود که منجر به شهادت آن ها توسط بنی امیه گردید. 🔻خلاصه اینکه راهبرد امام در اجرای عدالت اقتصادی، هرگز اجازه مماشات در مجازات مفسدان اقتصادی و مالی را نمی داد. آن حضرت، نمی توانست ببیند بنی امیه، اختلاس گران و دزدان جامعه اسلامی را پناه می دهد و به گرمی از آن ها استقبال می کند و مردم نیز با مشاهده این صحنه ها، امیدهایشان نسبت به برقراری عدالت، ضعیف شود. همین مسئله یکی از دلایل امام برای اولویت نبرد با شام، به عنوان جبهه کفار بود. 📚 کتاب شجره آشوب 💬 نویسندگان: آقایان یوسفی و آقامیری ↩️ ادامه دارد...
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
📜 خطبه غدیر 4⃣ 🔷 بخش دوم 🔻و من از جبرئيل درخواستم كه از خداوند سلام اجازه كند و مرا از مأموريت تبليغ به شما معاف دارد؛ زيرا كمى پرهيزكاران و فزونى منافقان و دسيسه‏ٔ ملامت‏گران و مكر مسخره‏ كنندگان اسلام را مى‏ دانم؛ همانان كه خداوند در وصفشان در كتاب خود فرموده: 🔻«به زبان مى‏ گويند آن را كه در دل‏هايشان نيست» (فتح / 11) و مى‏ شمارند «آن را اندك و آسان، حال آن‏كه نزد خداوند بس بزرگ است». (نور / 15) 🔻و نيز از آن روى كه منافقان، بارها مرا آزار رسانيده‏ اند تا بدانجا كه مرا اُذُن (سخن شنو و زودباور) ناميده‏ اند؛ به خاطر همراهى افزون و تمايل و پذيرش على از من و توجّه ويژه‏ٔ من به او، تا بدانجا كه خداوند آيه‏اى فرو فرستاده: «و از آنان‏اند كسانى كه پيامبر خدا را آزرده و گويند: او سخن‏ شنو و زودباور است. بگو: آرى، او سخن شنوست». (توبه / 61) 🔻عليه آنان كه گمان مى‏ كنند او تنها سخن مى‏ شنود؛ «ليكن به خير شماست. او (پيامبر صلى الله عليه وآله وسلم) به خدا ايمان دارد و اهل ايمان را تصديق كرده، راست‏گو مى‏ انگارد؛ و هم او رحمت است براى ايمانيان شما و البتّه براى آنان كه او را آزار دهند، عذابى دردناك خواهد بود». (توبه / 61) 🔻و اگر مى‏ خواستم نام گويندگان چنين سخنى را بر زبان آورم و به آنان اشارت كنم و مردم را به سويشان هدايت كنم (كه آنان را شناسايى كنند) مى‏ توانستم؛ ليكن به خدا سوگند در كارشان كرامت نموده، لب فرو بستم. 🔻با اين حال خداوند از من خشنود نخواهد شد؛ مگر فرمان او را در حقّ على به شما ابلاغ كنم. آن‏گاه پيامبر (صلى الله عليه وآله وسلم) چنين خواند: «اى پيامبر! آن‏چه از سوى پروردگارت بر تو فرود آمده» (مائده / 67) در حقّ على، «ابلاغ كن وگرنه رسالت او را انجام نداده‏ اى و البتّه خداوند تو را از آسيب مردمان، نگاه مى‏ دارد». (مائده / 67)
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✨بسم الله الرحمن الرحیم ✨ 🌹شرح 🔹 ارزش شفاعت 💠 امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) در حکمت ۶۳ می‌فرمایند: « الشَّفِيعُ جَنَاحُ الطَّالِبِ » ؛ یعنی " شفاعت کننده مانند پر و بال طلب کننده است. " 🔻واژهٔ "شفیع" یعنی کسی که ملحق می‌شود به کس دیگری، برای کمک کردن به او؛ "جَناح" یعنی بال، دست، بازو؛ هر یک از دو طرف یک چیز را می‌گویند جَناح؛ "طالب" هم که مشخص است؛ کسی که خواسته، اراده کرده، می خواهد که شفاعت بشود. 🔰 دو نکته اصلی در این حکمت هست: 1️⃣ اولاً معلوم می‌شود بدون شفیع کسی نمی‌تواند به اوج برسد، به بهشت برسد و نجات پیدا کند. 2️⃣ و دوم اینکه شفاعت کننده، باید خودش هم تلاش بکند که از واژهٔ طالب بر می آید ؛ 🔻 در نهج‌البلاغه شریف، سه چیز مایه شفاعت شمرده شده است: 🔸 ۱. اول قرآن کریم؛ که حضرت در خطبه ۱۷۶ می‌فرماید: « مَنْ شَفَعَ لَهُ الْقُرْآنُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ شُفِّعَ فِيهِ » ؛ " هر کس در روز قیامت قرآن کریم شفاعتش کند، شفاعت قرآن درباره او، پذیرفته خواهد شد. " 🔸۲. دوم توبه است که در حکمت ۳۷۱ فرمود: « وَ لَا شَفِيعَ أَنْجَحُ مِنَ التَّوْبَةِ » ؛ " هیچ شفیعی (شفاعت کننده ای) نجات دهنده تر از توبه نیست. " 🔸 ۳. و سوم هم طاعت خداوند متعال است که در خطبه ۱۹۸ فرمود: « فَاجْعَلُوا طَاعَةَ اللَّهِ شَفِيعاً لِدَرَكِ طَلِبَتِكُمْ » " طاعت خدا را مایهٔ شفاعت قرار بدهید برای رسیدن به آنچه طالب هستید و می‌جویید. " 🎙حجت الاسلام مهدوی ارفع
ختم نهج البلاغه
🌳شجره آشوب« قسمت صد و پنجاه و هشتم » 📌بررسی نفوذی های بنی امیه در حکومت امیرالمومنین علیه السلام 🔻
🌳شجره آشوب« قسمت صد و پنجاه و نهم » 📌بررسی نفوذی های بنی امیه در حکومت امیرالمومنین علیه السلام 🔻از امام رضا علیه السلام سوال شد حواریون به چه کسانی گفته می شود. امام در جواب فرمود: «حواریون به این دلیل حواریون نامیده شدند که آن ها هم خودشان مخلص بودند و هم دیگران را هم با وعظ و تذکر، مخلص می کردند.» 🔻نکته مهم روایت مذکور این است که شیعه خالص که جزو حواریون امام است، تنها به کسانی اطلاق می شود که هم خودشان دارای اخلاص هستند و هم به دنبال رساندن دیگران به مرحله اخلاص و پاکی از گناهان. یکی از مراتب این پاکی، قیام علیه ظلم و جهاد در راه خدا علیه ظالمان در هر عصر است. 🔻در روایتی دیگر امام کاظم حواریون امامان علیهم السلام را معرفی می کند. ما ابتدا گوشه ای از این روایت را ذکر می کنیم و خصوصیتی را که سبب معرفی این اشخاص به عنوان حواریون امام شده است توضیح می دهیم. حضرت فرمود: هنگامی که قیامت برپا می شود منادی ندا می کند که حواریون حضرت محمد، حضرت امیر و ... کجا هستند؟ امام سپس در بیان حواریون امام علی علیه السلام، اشخاص زیر را معرفی می کنند: «عمرو بن حمق خزاعی ، محمد بن ابی بکر، میثم تمار و اویس قرنی» 📚 کتاب شجره آشوب 💬 نویسندگان: آقایان یوسفی و آقامیری ↩️ ادامه دارد...
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
📜 خطبه غدیر 5⃣ 🔷 بخش سوم 🔻هان مردمان! بدانيد اين آيه درباره‏ٔ اوست. ژرفاى آن را بفهميد و بدانيد كه خداوند او را سرپرست و امام شما قرار داده و پيروى‏ اش را بر مهاجران و انصار واجب كرده و بر پيروان آنان در نيكى و بر صحرانشينان و شهروندان و بر عجم و عرب و آزاده و برده و كوچك و بزرگ و سفيد و سياه و هر يكتاپرست؛ اجراى گفتار و فرمانش لازم، امرش نافذ، ناسازگارش رانده، پيرو و باوركننده‏ اش در مهر است. البتّه كه خداوند، او و شنوايان سخنش و پيروان راهش را آمرزيده است. 🔻هان مردمان! براى آخرين بار در اين اجتماع به پا ايستاده، (با شما سخن مى‏ گويم.) سخنم را شنيده، پيروى كنيد و فرمان پروردگارتان را گردن گذاريد كه خداوند عزّوجلّ صاحب اختيار و سرپرست و معبود شماست و سپس سرپرست شما، فرستاده و پيامبر اوست كه اكنون با شما سخن مى‏ گويد و پس از من به فرمان او، على ولى و امام شماست. 🔻سپس امامت، در فرزندان من از نسل على خواهد بود تا برپايى رستاخيز كه خدا و رسول او را ديدار كنيد. روا نيست مگر آن‏چه خدا و رسول او و امامان روا دانند و ناروا نباشد مگر آن‏چه آنان ناروا دانند و خداوند عزّوجلّ هم روا و هم ناروا را به من شناسانده و من آموخته‏ هايم را از كتاب خدا و حلال و حرام او را در اختيار على گذاشته‏ ام. 🔻هان مردمان! او را برتر دانيد؛ هيچ دانشى نيست مگر اين‏كه خداوند در جان من نبشته و من تمامى آن را در جان على، امام پرهيزكاران، ضبط كرده‏ ام و دانشى نبوده مگر آن‏كه به على آموخته‏ ام. او پيشواى روشنگر است كه خداوند در سوره‏ٔ ياسين از او گفت‏وگو كرده: «و علم هر چيز را در امام مبين برشمرديم». (يس / 12) 🔻هان مردمان! او را فراموش نكنيد و از امامتش برنتابيد و از سرپرستى‏ اش نگريزيد؛ چرا كه شما را به درستى و راستى خوانده و خود نيز بدان عمل مى‏ كند. او باطل را نابود كرده و شما را از آن بازدارد و هرگز نكوهشِ نكوهش‏گران او را از كار خدا باز ندارد. 🔻 او نخستين مؤمن به خدا و رسول اوست و كسى در ايمان به من، از او سبقت نجسته و همو جان خود را فداى رسول‏ خدا كرده و با او همراه بوده است. تنها او همراه رسول‏ خدا عبادت مى‏ كرد و جز او از مردان كسى چنين نبود. على اوّلين نمازگزار و پرستش‏ كننده‏ همراه من است. از جانب خدا به‏ او دستور دادم تا (در شب هجرت) در بستر من بيارامد و او نيز فرمان برده، پذيرفت كه جان خود را فداى من كند. 🔻هان مردمان! او را برتر بدانيد كه خداوند او را برترى داده و پيشوايى او را پذيرا باشيد كه خداوند او را (به امامت) نصب كرده است.