🌻 راه جبران کمبود حضور قلب در نماز 🌻 🌸 تهذيب الأحكام عن أبي حمزة الثّماليّ: رَأَيتُ عَلِيَّ بنَ الحُسَينِ عليه السلام يُصَلّي فَسَقَطَ رِداهُ عَن مَنكِبَيهِ، قالَ: فَلَم يُسَوِّهِ حَتّى‏ فَرَغَ مِن صَلاتِهِ، قالَ: فَسَأَلتُهُ عَن ذلِكَ فَقالَ: وَيحَكَ! أتَدري بَينَ يَدَي مَن كُنتُ؟ إنَّ العَبدَ لا تُقبَلُ مِنهُ صَلاةٌ إلّاما أقبَلَ مِنها. فَقُلتُ: جُعِلتُ فِداكَ! هَلَكنا. فَقالَ: كَلّا، إنَّ اللَّهَ تَعالى‏ يُتَمِّمُ ذلِكَ بِالنَّوافِلِ. 🌹 ابو حمزه ثُمالى: امام زين العابدين عليه السلام) را ديدم كه نماز مى ‏خوانْد و ردايش از شانه ‏هايش افتاد؛ ولى آن را صاف نكرد تا از نمازش فارغ شد. علّت را از ايشان جويا شدم. 🌺 فرمود: «واى بر تو! آيا مى ‏دانى جلوى چه كسى بودم؟ از نماز بنده، جز آنچه را به آن توجّه داشته، نمى ‏پذيرند». گفتم: فدايت شوم! هلاک شديم!(چون تمام نماز مان با حضور قلب نیست) فرمود: «هرگز! خداى متعال، [کمبود حضور قلبِ] آن نمازها را با نافله ‏ها (نماز مستحبی) كامل مى‏ كند». 📚 بحار الانوار؛ ج 46 ؛ ص 61 @kalateharabi

فرق بين «الزّهد لِلدّنيا» و «الزّهد مِنَ الدّنيا» و «الزّهد فِى الدّنيا» «الزهد للدنيا»؛ زهد براى دنيا كه گروهى از اهل دنيا به آن مبتلا هستند، اين است كه از نعمت‏هايى كه به دست آورده‏ اند، بهره ه‏اى نمیبرند و فقط به لذت بردن از كسب، نگهدارى و تماشاى آنها اكتفا میكنند. اين زهد در دين اسلام پسنديده نيست. «الزهد من الدنيا»؛ زهد نسبت به دنيا، اگر براى پرهيز از مبتلا شدن به عواقب و نتايج زيانبار دنياطلبى باشد، تا آن‌جا كه موجب غفلت از آخرت نشود، خوب است و نيز اگر پرهيز از زياده‏ طلبى در دنيا و بهره‏ ورى از آن، به دليل ترس از طولانى شدن حساب و كتاب قيامت و ميزان و وقوف در محشر باشد، مورد تأييد اسلام است، اگر منظورى غير از اين دو چيز داشته باشد، پسنديده نيست.  «الزهد فى الدنيا»؛ امّا زهد در دنيا، براى هر كسى مقدور نيست، بلكه اين دسته از زاهدان به نيرويى باطنى، قدرتى معنوى، تلاشى پيگير، اندرونى آرام و نفسى مطمئن نيازمندند؛ به‌طورى كه بعد از رسيدن به دنيا، از آن وارسته باشند و بدان دل مشغول و متوجه نباشند. چنان‏كه خداوند متعال در وصف آنان فرموده است: «رِجالٌ لا تُلْهِيهِمْ تِجارَةٌ وَ لا بَيْعٌ عَنْ ذِكْرِ اللَّهِ؛ ايشان مردانى هستند كه كالاى دنيا و داد و ستد آن، از ياد خدايشان باز نمیدارد». و نيز فرموده است: «يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تُلْهِكُمْ أَمْوالُكُمْ وَ لا أَوْلادُكُمْ عَنْ ذِكْرِ اللَّهِ؛ اى اهل ايمان! مال و فرزندانتان، شما را از ياد خدا باز ندارد». نيز اين زهد است كه به استقرار حكمت در دل، ديدن نقایص دنيا، سالم بيرون رفتن از دنيا به سمت دارالسلام، پذيرش قلبى آخرت، آمادگى براى آن، چشيدن شيرينى محبت خدا و آثار بلند ديگر میانجامد. زهد، رمز کمالیابی روزی شیخ عارف کامل ما مرحوم آیت‌الله پهلوانی( قدس الله نفسه الزکیه) این فرازهای دعای ندبه را برای این حقیر محض خواندند و فرمودند: «رمز رسیدن به کمال آن است که چند سطر اول دعای ندبه را انسان پیاده نماید، نه این‌که فقط بخواند، اگر این چند سطر را بنده در خودش پیاده کند، به همه چیز می‌رسد، چون در این چند جمله تمام کمالات و مقاماتی که خداوند به اهل بیت پیامبر(ص) داده است، متفرّع شده بر زهد آنها در دنیا». الْحَمْدُ لِلّٰهِ رَبِّ الْعالَمِينَ، وَصَلَّى اللّٰهُ عَلَىٰ سَيِّدِنا مُحَمَّدٍ نَبِيِّهِ وَآلِهِ وَسَلَّمَ تَسْلِيماً . اللّٰهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ عَلَىٰ مَا جَرىٰ بِهِ قَضاؤُكَ فِي أَوْلِيائِكَ الَّذِينَ اسْتَخْلَصْتَهُمْ لِنَفْسِكَ وَدِينِكَ، إِذِ اخْتَرْتَ لَهُمْ جَزِيلَ مَا عِنْدَكَ مِنَ النَّعِيمِ الْمُقِيمِ الَّذِي لَازَوالَ لَهُ وَلَا اضْمِحْلالَ، بَعْدَ أَنْ شَرَطْتَ عَلَيْهِمُ الزُّهْدَ فِي دَرَجاتِ هٰذِهِ الدُّنْيَا الدَّنِيَّةِ وَزُخْرُفِها وَزِبْرِجِها، فَشَرَطُوا لَكَ ذٰلِكَ، وَعَلِمْتَ مِنْهُمُ الْوَفاءَ بِهِ، فَقَبِلْتَهُمْ وَقَرَّبْتَهُمْ وَقَدَّمْتَ لَهُمُ الذِّكْرَ الْعَلِيَّ وَالثَّناءَ الْجَلِيَّ، وَأَهْبَطْتَ عَلَيْهِمْ مَلائِكَتَكَ، وَكَرَّمْتَهُمْ بِوَحْيِكَ، وَ رَفَدْتَهُمْ بِعِلْمِكَ زهد چنان‌كه بيان شد، زهد داراى سه مرحله است: «زهد براى دنيا»، «زهد نسبت به دنيا» و «زهد در دنيا» و از آن‌جا كه پيامبر(ص)، از روش رسيدن به زهد از خداوند سؤال كرده است، ناگزير جواب هم در صدد توضيح راهى است كه سالك بايد با طى آن، به اين مرحله از زهد برسد، نه اين‏كه در مقام توضيح اصل معنى زهد باشد. نيز در توضيح عبارت «در دنيا زاهد باش» معلوم شد كه مقصود از زهد در دنيا، دست كشيدن كلى و يك‌سره از نعمت‌هاى دنيايى نيست؛ بلكه مقصود، دل كندن از دنيا، مشغول نشدن به آن و فراموش نكردن خداست، در عين حالى كه از نعمت‏هاى دنيا هم استفاده میشود. بنابراين، بهره‏ بردارى به قدر رفع حاجت و كفاف از خوردنى، نوشيدنى و پوشيدني‌ها و نيندوختن براى آينده كه دومين مرحلۀ زهد به حساب میآيد، تأثير قابل توجّهى در رسيدن به مرحلۀ سوّم زهد يعنى «زهد در دنيا» دارد. ايشان در ادامه حديث میفرمايد: «هميشه به ياد من باش!»؛ اين مطلب شاهدى است بر اين‏كه دستور بهره‏ مندى از دنيا در حد كفاف براى ادامۀ ياد خداوند متعال است، بنابراين، هر بهره‏ ورى و لذّت‌جويى كه مانع ادامۀ ياد خدا نباشد، كارى جايز و رواست، چه كسب و جمع مال باشد و چه پوشيدن لباس‏هاى‏ گران‏قيمت- حتى اگر بيش از حد معمول و متعارف باشد- اشكالى ندارد، به شرطى كه به اسراف، تبذير و ذخيره‌سازى ممنوع منجر نشود؛ زيرا دوام و بقاى ياد خدا با انجام كارى كه مطلوب و مورد رضاى شرع نيست، عقلايى نمیباشد. سلوک سعادت صفحه ۶۵ @kalateharabi

⬛️ مراسم عزاداری 🔲 در سوگ حضرت رقیه علیهاالسلام ⚫️ سخنرانان و ذاکرین: 🔘 حجج اسلام صالح پرور دهقان گرزین محمدی خواجوی ظریفی عاشوری نیک اندیش 🗓 موعد: جمعه 28 شهریور لغایت سه شنبه 1 مهر (به مدت 5 شب) از ساعت 20 الی 21:30 📌 میعاد: شهرک مهدیه/ بلوار اباصالح/ موعود 5/ فرعی اول سمت راست/ پ 22 💠 منزل خادم الحسین، حاج علی کلاته @kalateharabi

🔺 دعای هر روز ماه صفر صدقه فراموش نشود ... امروز به نقلی سالروز ورود کاروان اسرای اهلبیت ع به شهر شام هست ... #امان_از_دل_زینب

#توسل 💕 بخش اول #زمینه از اینکه توراه موندی بهم برخورد . #صوتی #محرم #یا_حسین #ما_ملت_امام_حسينيم ☑️ #حاج_محمود_کریمی [@HajMahmoud_Karimi]