#فاطمیه #درس_پنجم #مصیبت_دین ❖ حضرت فاطمه سلام الله علیها: «اَللّهُمَّ لا تَجعَل مُصیبَتی فی دینی وَ لا تَجعَلِ الدُّنیا اَکبَرَ هَمّی وَ لا مَبلَغَ عِلمی» خداوندا! مصیبت مرا در دینم قرار مده، و «دنیا» را بزرگ‌ترین همّ و غم من و نهایت علم و هدف دانشم قرار مده. (بحارالانوار، ج ۸۳ ص ۸۵) 🔻 شرح حدیث: ● مصیبت حادثه‌ی تلخ و ناگواری است که به انسان می‌رسد. ● گاهی این مصیبت و آسیب و ضربه مادی است و گاهی معنوی و اخلاقی، گاهی جسمی است و گاهی روحی و دینی. ● این که کسی از نظر دین آسیب و آفت ببیند و لطمه‌ای به دینش وارد شود، بزرگ‌ترین مصیبت است و این که همه‌ی همت و تلاش انسان و نهایت دانش و علم انسان در «دنیا» خلاصه شود نیز نشانه‌ی خسارت معنوی است. ● نه هستی در دنیا خلاصه می‌شود، و نه معیار سود و زیان فقط مادیّات است. ● کسی که زندگی مادی و رفاه و معیشت او تأمین باشد، ولی دین و اخلاق او ضربه بخورد، در واقع زیانکار و خسران زده است. ● ما به کسی که عزیزی را از دست می‌دهد، تسلیت می‌گوییم، ولی آن که آسیب دینی می‌خورد، بیشتر شایسته‌ی تسلیت گویی است. ● ما از کسی که فعّال و تلاشگر است تقدیر می‌کنیم، ولی آن که همّتش بالاتر و فکر و فعالیتش برای تأمین سعادت اخروی است، سزاوارتر است تا از او تقدیر شود. ● اولیای الهی چون آخرت را در چشم‌انداز خود قرار داده‌اند، هم مصیبت در دین را سخت تر می‌بینند و هم از این که هدف نهایی‌شان «دنیا» باشد، گریزانند. @kalateharabi