💬 #گپ_روز
#موضوع_روز : «وقتی آدم به شرم میرسد، انگار «یک چیز مهم» که در درونش گم شده بود پیدا میشود!»
✍️ آمدم «گپ روز» بنویسم با موضوع روز !
دیدم بچهها موضوع را برایم گذاشتهاند : «آثار رفاقت با قرآن»
هرچه فکر کردم دیدم نمیشود. شبیه مردهی در کفن که دستانش بسته است، دستانم به تعبیر قرآن «مَغْلُولَةً إِلَى عُنُقِكَ» است !
انگار دستانم را بستهاند و دور گردنم انداختهاند جوری که بهرهای از «قرآن» ندارد.
نوشتن از چیزی که سابقهات در آن خراب است، خودِ «شرم» است دیگر! نوشتن ندارد...
• با خودم گفتم : پدر و مادرها، وقتی خطری را به فرزندشان گوشزد میکنند و راهکارش را هم میدهند؛
بعد همین بچه میرود خودش را صاف میاندازد در دل خطر... و با یک نکبت یا مصیبت جدید برمیگردد؛ نصف «حرص و جوششان» این است، مگر من به تو همهی اینها را نگفته بودم؟ مگر من راه چارهاش را نشانت نداده بودم؟
چرا پس دقت نکردی و حالا «سهم من از مصیبتِ تو بیش از خودِ توست» و حتی توان درک همین جمله را هم نداری!
✘ و انگار... بعد از اینهمه عمر، تازه امروز نشستم جای خدا !
و دارم از چشمان او، تمام خطاها و گرفتاریهایی که نتیجهی نشنیدن و نفهمیدن راهکارها و تذکراتش بود را دوره میکنم!
و تازه میفهمم «سهمِ درد خدا، از مصائبِ خودکردهی من» خیلی بیشتر از سهم خودم بود!
چون همهی خطرات را با تذکرها و هشدارهای جدی برایم نوشته بود و راهکار داده بود و من نخواندم و نفهمیدم!
• وقتی آدم به شرم میرسد، انگار یک چیز مهم که در درونش گم شده بود پیدا میشود!
و آن چیز مهم، شاید «فهم» است !
شاید «یقین» است!
شاید «اینبار با بقیه بارها فرق میکند» است!
√ باید رفتارمان با قرآن عوض شود!
خون دلش را هم خودمان میخوریم... هم خدا !
📥 کانال استاد شجاعی
اللهمعجللولیکالفرج
『💕』@kanale_behesht