✅ #جمع_بندی مطالب فوق اسم تفضیل مشتقّی می باشد که دلالت بر دو نوع اتّصاف می‌نماید؛ 1⃣) یکی اتّصاف طرفین در یک وصف همانند مثال "زید اعلم من بکر" که زید و بکر هر دو از وصف علم بر خوردارند؛ 🤔می توان از این نوع اتّصاف به #اتّصاف_عامّ نام برد. 2⃣) دیگری زیادی مفضَّل (زید) نسبت به مفضَّل علیه (بکر) یعنی همان زیادت موصوفی بر موصوفی دیگر؛ 🤔می توان از این نوع اتّصاف به #اتّصاف_خاصّ نام برد. ✏️امّا در مورد ارکان اسم تفضیل گفته می شود: نسبت به ارکان اسم تفضیل می توان ۵ رکن را نام برد: ۱) مفضَّل ۲) مفضَّل علیه ۳) ادات تفضیل (صیغه تفضیل) ۴)متعلّق تفضیل (وصف) ۵) حیثیّت تفضیل (یعنی این که مفضَّل از چه جهت و حیثی بر مفضَّل علیه زیادت دارد) ⭕️البته مورد پنجم در اغلب کتب های نحوی ذکر نشده امّا با اندک تامّل در می یابیم که این نیز جزء ارکان اسم تفضیل می باشد. 📚تطبیق ارکان مذکور در مثال "زید احبّ من بکر خُلقا": ۱) مفضل = زید ۲) مفضل علیه = بکر ۳) ادات تفضیل = افعل ۴) متعلق تفضیل = حبّ ۵) حیثیّت تفضیل =خُلقا 👇👇👇✅👇👇👇 💢💯 #کپی با ذکر منبع #برگرفته از گروه: 🍃بـَـحث جَنجالے طَلبگے🍃 لینک گروه: 🔻 ✅ 🔻 http://eitaa.com/joinchat/670302231C6c7e21cb4f 🔺 ✅ 🔺

📚 #مقدّمه_دوّم: 🔵در این باره گفته می شود: 👈در جواب سوال شماره: #۰۶ گفته شد اسم تفضیل برخوردار از دو اتّصاف می باشد: یکی #اتّصاف_عامّ و دیگری #اتّصاف_خاصّ. اکنون نکته ای که حائز اهمیّت می باشد این است که آیا این دو نوع اتّصاف باید حقیقی و واقعی باشند یا خیر؟! به تعبیر دیگر آیا ملاک در اشتراک (اتّصاف عامّ) و زیادت (اتّصاف خاصّ)، واقعی و خارجی بودن می باشد و یا علاوه بر واقعی و خارجی نیز به صورت اعتباری جاری می گردد؟ 👌با استقراء در موارد استعمال و همچنین تفحّص در کتب نحوی، چنین دریافته می شود که ملاک در اشتراک و زیادت، #عرف_اهل_محاوره و #مقام_تخاطب می باشد لذا اشتراک و زیادت هم می تواند به صورت حقیقی لحاظ گردد و هم می تواند به صورت اعتباری لحاظ شود. 🙊 #مثال_حقیقی: طبق مقتضای حالی می توان چنین گفت: 🤔که متکلّم بنا به دلائلی، درصدد حکایت گری از یک واقع حقیقی بوده است به این صورت که زید در عالم حقیقت دارای وصف علم است و بکر نیز دارای این وصف است امّا زید نسبت به وصف علم از یک زیادتی برخودار بوده به همین جهت متکلّم با لحاظ عالم حقیقت و این که واقعا زید برخوردار از وصف زیادی علم نسبت به بکر بوده است، می فرماید: {زید اعلم من بکر}. 🙈 #مثال_اعتباری: طبق مقتضای حالی دیگر می توان چنین بیان کرد: 🤔که متکلّم به جهت این که درصدد ارشاد مخاطب می باشد لذا اتّصاف عامّ و اشتراک در وصف را بنا به اعتقاد مخاطب بیان می کند تا مقدّمات جدال احسن را فراهم آورد یعنی پذیرش اعتقاد مخاطب در نگاه اولیّه به جهت ارشاد مخاطب خود؛ لکن اتّصاف خاصّ و زیادت یک طرف در وصف را بنا به اعتقاد خویش بیان می کنند همانند این که مخاطب چنین عقیده دارد که زید برای تدریس مناسب است؛ در این فرض متکلّم برای این که به مخاطب بفهماند که زید قوّه تدریس را دارا نمی باشد و او را از این نظر صرف نظر نماید بلکه بفهماند که بکر از چنین قوّتی برخوردار است، ابتدا با مخاطب خود هم عقیده می شود یعنی خودِ متکلم نیز می پذیرد که زید قوّه تدریس را دارا می باشد و در مقام جدال احسن با مخاطب بر می آید و می گوید: {بکر اقوی من زید تدریساً} یعنی زید برای تدریس قوی است لکن بکر قوّت تدریس آن بیشتر می باشد به تعبیری متکلّم اتّصاف عامّ یعنی اشتراک در وصف قوی را طبق اعتقاد مخاطب بیان کرده زیرا خود از همان ابتدا قائل بوده است که زید برخوردار از قوّت نمی باشد لکن برای فهماندن مخاطب، لازم بود که با مخاطب هم عقیده گردد و اتّصاف خاصّ را طبق اعتقاد خود بیان نموده است. 🛑خلاصه آن که ملاک در اشتراک و زیادت، #عرف_اهل_محاوره و #مقام_تخاطب می باشد. 👇👇👇✅👇👇👇 💢💯 #کپی با ذکر منبع #برگرفته از گروه: 🍃بـَـحث جَنجالے طَلبگے🍃 لینک گروه: 🔻 ✅ 🔻 http://eitaa.com/joinchat/670302231C6c7e21cb4f 🔺 ✅ 🔺