👤 #ابن_عاشور که یکی از مفسّران بزرگ اهل سنّت می باشد، در تفسیر خود یعنی {التحریر و التنویر} در مقام کشف مراد جدّی خداوند از این فراز از آیه ۷۱ سوره مبارکه طه برآمده و می فرماید: {و التصلیب: مبالغه فی الصلب و الصلب ربط الجسم علی عود منتصب او دقّه علیه بمسامیر ... و المبالغه راجعه الی الکیفیّه ایضاً بشدّه الدقّ علی الاعواد و لذلک عدل عن حرف الاستعلاء الی حرف الظرفیه لشدّه تمکُّن المصلوب من الجذع بتمکن الشیء الواقع فی وعائه. و الجذوع: جمع جذع -بکسر الجیم و سکون الذال- و هو عود النخله ... و تعدیه فعلِ 《وَلَأُصَلِّبَنَّكُمْ》 بحرف (فی) مع انّ الصلب یکون فوق الجذع لا داخله لیدلّ علی انّه صلب متمکّن یشبه حصول المظروف فی الظرف فحرف (فی) استعاره تبعیّه تابعه لاستعاره متعلّق معنی (فی) لمتعلّق معنی (علی) }. 👆👈همان طور که از سخن فوق روشن است، ابن عاشور، متعقد است که خداوند متعال در آیه مذکور، می بایست از تعبیر {علی} بهره ببرد لکن از این تعبیر به تعبیر {فی} عدول نموده است زیرا خداوند متعال در این آیه درصدد بیان #مفادّ_تشبیه می باشد #ای: {تشبیهاً لشدّه تمکُّن المصلوب من الجذع... لیدلّ علی انّه صلب متمکن یشبه حصول المظروف فی الظرف}؛ #به_تعبیرِ_دیگر ابن عاشور موضوع له حقیقی کلمه {فی} را همان {ظرفیّت} دانسته است و لذا در این آیه از آن جایی که مجاز صورت گرفته است، درصدد بیان #وجه_بلاغی برآمده است #ای: {و البالغه راجعه الی الکیفیّه بشدّه الدقّ علی الاعواد}. #خلاصه آن که ایشان کلمه {فی} را از باب مشابهت و لحاظ استعاره، #مجاز می دانند و لذا در معنای {استعلاء} به کار برده شده است. 📚رجوع کنید: التحریر و التنویر، ج۱۶، ص۱۵۲، ناشر: موسسه التاریخ، مکان چاپ: بیروت، نوبت چاپ: اوّل. 💯❌💯 #کپی با ذکر منبع، مجاز است. ✅لینک گروه #بـَـحث_جَنجالے_طَلبگے 🔺http://eitaa.com/joinchat/670302231C6c7e21cb4f