#تقسیم_دوّم: 🤔خروج مستثنی از حکم نسبت داده شده به مستثنی منه، به دو صورت است: ۱) از آن ‌جایی که دخول مستثنی در همانند: {جاء القوم الا زیدا} و {ما جاء الا زید}، در حکم نسبت داده شده به مستثنی منه حقیقتاً است، لذا خروج چنین مستثنایی هم حقیقی می باشد و در نتیجه مستثنای آن، متّصل خواهد بود. ۲) از آن جایی که دخول مستثنی در همانند: {جاء القوم الا حمارا} و {ما جاء الا حمار}، در حکم نسبت داده شده به مستثنی منه به صورت حقیقی نست یعنی حکمی است لذا خروج چنین مستثنایی هم حکمی می باشد و در نتیجه مستثنای آن، منقطع خواهد بود. 📝 #توضیح_مطلب آن است که مقتضای استثناء آن است که اگر ادات استثناء ذکر نگردد، اسمی که با فرض وجود إلاّ، مستثنی بوده، داخل در حکم مستثنی منه باشد. با این وجود چنان چه دخول مستثنی در حکم مستثنی منه یک دخول حقیقی و واقعی بوده باشد، خروج آن هم یک خروج حقیقی خواهد بود همانند «جاء القوم إلا زیداً»؛ در این صورت چنین مستثنایی، متّصل است زیرا {زید} در فرض نبود الّا، به صورت حقیقی داخل در {القوم} می باشد لذا خروج آن هم به صورت حقیقی می باشد و چنان چه دخول مستثنی در حکم مستثنی منه علی وجه الحقیقه نباشد یعنی حکمی باشد، آن گاه خروج آن هم یک خروج غیر حقیقی و حکمی خواهد بود همانند «جاء القوم إلاّ حمارا»؛ در این صورت چنین مستثنایی، منقطع نام دارد زیرا {حمار} در فرض نبود الّا، دخول آن در {القوم} به صورت حقیقی نمی باشد لذا خروج آن نیز حقیقی نخواهد بود. 👇👇👇✅👇👇👇 💢💯 #کپی با ذکر منبع #گروه: 🍃بـَـحث جَنجالے طَلبگے🍃 لینک گروه: 🔻 ✅ 🔻 http://eitaa.com/joinchat/670302231C6c7e21cb4f 🔺 ✅ 🔺