کانون ادبیات عرب
#بیان_سه_فائده ذیل محور دوّم:
❤️۳) برخی از دوستان علاوه بر مطالبی که بیان شد نیز به نقد عنوانِ #افعل_تعیین پرداختند لذا در ادامه سعی می گردد به ییان آن ها با اندک اصلاح بپردازیم:
👤کسانی که هیئت {افعل} که وضع برای تفضیل شده است را از وضع خود خارج می کنند و آن را به معنای افعل تعیین در جهت اثبات معنای اسم فاعل یا صفت مشبهه به کار می گیرند، باید از ابهامات ذیل جواب #عرف_پسند بدهند (نه صرفا چفت و بست کردن قواعد خشک):
😱۱) حکمت وضع الفاظ اقتضا دارد که الفاظ در جهت وضع آن ها به کار گرفته شوند فلذا وضع هیئت {افعل} برای بیان تفضیل و خروج آن از این هیئت و استعمال آن در معنای هیئت اسم فاعل یا صفت مشبهه نقض غرض از وضع اسم تفضیل است چون که متکلّم برای بیان اسم فاعل یا صفت مشبهه می توانسته از هیئت مختصّ به آن ها استفاده بنماید.
😱۲) بر فرض پذیرش این که استعمال {افعل} در معنایی غیر از معنای تفضیل، خلاف وضع حکمت نمی باشد، گفته می شود:
اگر خداوند متعال از همان ابتدا درصدد انتقال معنای اسم فاعل یا صفه مشبهه بوده است، پس چرا از صیغه افعل تفضیل استفاده نموده است و سپس از آن اراده صیغه اسم فاعل یا صفه مشبهه نموده است؟
اگر در پاسخ گفته شود: چون که غرض در ما نحن فیه موجود است؛ آن گاه خواهیم گفت:
👈اوّلا آن غرض چیست؟
👈ثانیا غرضی که مدّ نظر دارید عرف پسند است؟ و یا صرف تنظیم قاعده می باشد؟
😱۳) آیا پذیرش استعمال هیئت افعل تعیین از باب حقیقت است یا مجاز؟
احدی از ادباء قائل به وضع حقیقی نشده است پس باید مجاز باشد؛
همان طور که واضح است در مجاز بودن، باید عوارض و لوازم مجازیّت مطرح گردد از جمله:
#قرینه_صارفه؛
#قرینه_معیّنه؛
#وجود_علاقه؛
#وجود_لطافت_و_ظرافت در معنای مجازی؛
از شرایط ارتکاب به مجاز است در حالی که قائلین به افعل تعیین هیچ کدام از این امور را حلّ ننموده اند!!!
😱۴) بر فرض پذیرش این که استعمال هیئت افعل تعیین در حقیقت یا مجاز، گفته می شود: آیا مجاز در هیئات قابل پذیرش است که شما چنین عنوانی را طرح نمودید؟
👇👇👇✅👇👇👇
💢💯 #کپی با ذکر منبع
#برگرفته از گروه:
🍃بـَـحث جَنجالے طَلبگے🍃
لینک گروه:
🔻 ✅ 🔻
http://eitaa.com/joinchat/670302231C6c7e21cb4f
🔺 ✅ 🔺
کانون ادبیات عرب
📝یکی از بهترین راه هایِ تشخیص: 🔍این که فلان کلمه ای #آیا اسم فاعل می باشد و یا صفه مشبهه و بالعکس و
👆👈از بیان فوق، #دو_نتیجه، اَخذ می شود:
✍۱) ملاک در تشخیص این که فلان کلمه، آیا اسم فاعل، صفه مشبهه و یا اسممبالغه است، #ترجمه_فارسی نمی باشد زیرا ملاک را علماء بیان کرده اند و آن شناخت دقیق تعریف آن عنوان به همراه لحاظ قرینه کلامیّه است و اساساً ما، به واسطه شناخت مفاد هر عنوانی و لحاظ قرینه موجود در کلام، درصدد هستیم که معنا و مراد جدّی متکلّم بلیغ را دریافت نماییم نه این که به واسطه ترجمه فارسی به کشف مراد جدّی متکلّم بلیغ همانند ذات اقدس الهی بپردازیم زیرا این امر #مستلزم_دور است #به این صورت که ما به واسطه شناخت مفاد هر عنوانی و لحاظ قرینه کلامیّه، درصدد می باشیم که معنا و مراد جدّی متکلّم بلیغ را کشف نماییم و حال آن که شما می فرمایید اگر در ترجمه و معنا، پسوند فاعل یعنی {نده} آمد، آن گاه اسم فاعل است و اگر پسوند فاعل یعنی {نده} در ترجمه نیامد، آن گاه صفه مشبهه است.
✍۲)گفته شد که اهل محاوره در بیان مفاد و تعریف هر عنوانی، وزن هایی را وضع نمودند به همین جهت برای انتقال هر مفاد باید به وزن مختص به آن مفاد رجوع شود لذا این که به واسطه وزن {فاعل} که به اعتقاد اکثر علماء، مختصّ به بیان حدوث است، درصدد انتقال مفاد ثبوتی باشیم، #عملِ مخالف حکمت وضع الفاظ را مرتکب شده ایم #مضاف بر این که اگر پذیرفته شود که چنین استعمالی مخالف حکمت وضع نباشد، حداقلّ استعمال وزن فاعل که اختصاص آن برای بیان مفاد حدوثی است، در بیان مفاد ثبوتی، نیازمند #قرینه ای #عرف_پسند و #قانع_کننده می باشد و واضح است که دلیلی که فرمودید یعنی وجود پسوند {وند} ما را به اسم فاعل می رساند و در غیر این صورت اذعان به صفه مشبهه می شود، هیچ گونه پشتوانه علمی ندارد و نوعی مکابره است فتامّل.
💯❌💯 #کپی با ذکر منبع، مجاز است.
✅لینک گروه #بـَـحث_جَنجالے_طَلبگے
🔺http://eitaa.com/joinchat/670302231C6c7e21cb4f