تاریخ پر است از زنان تاثیرگذار که فقط به آوردن اسمی از آنها بسنده شده است. خالی از لطف نیست در #سالگرد_شهادت_امیرکبیر، بزرگ مرد تاریخ ایران، کمی نیز با موضع #عزت_الدوله همسراو و خواهرشاه آشنا شویم.عزت‌الدوله زنی جسور بود و بسیاری از کسانی که با او دیدار کردند، معتقد بودند زنی بی‌پروا و با زبانی تند بوده که حتی شاه نیز از آن در امان نمانده بود. ناصرالدین شاه میرزاتقی‌خان فراهانی را به عنوان صدراعظم منصوب می‌کند. او برای به دست آوردن بیشتر دل این صدراعظم جدی و کاربلد، هم لقب امیرکبیر به او داد و هم تنها خواهر تنی‌اش را به عقدش درآورد. پس از صدور فرمان تبعید امیر، عزت‌الدوله، شوهر را رها نکرد تا به تنهایی به کاشان برود. ناصرالدین شاه از او می‌خواهد که با دو دخترش در تهران بماند و او می‌گوید که حاضر نیست همسرش را تنها بگذارد تا هر بلایی می‌خواهند سرش بیاورند. این نکته‌ای است که لیدی شیل، همسر سفیر انگلستان نیز در خاطراتش به آن اشاره می‌کند و معتقد است:«موقعی که تصمیم به تبعید او به کاشان گرفته می‌شود، عزت‌الدوله زن جوانی هجده‌ساله بود، با وجود ممانعت برادر و مادرش تصمیم گرفت شوهر خود را تا تبعیدگاه همراهی کند و این جز نشان‌دهنده علائق زن و شوهری در میان ایرانیان نبوده است.» پس از قتل امیرکبیرعزت الدوله با دو دخترش به تهران بازمیگردند و به دربار ناصرالدین شاه می آید،کنت دوگوبینو اذعان دارد: عزت‌الدوله که با خاطری سرگشته از کاشان بازگشت، در نخستین دیدارش با شاه «هر چه فحش بود به او داد!» #کانون_مطالعات_زنان_عفاف_حجاب #پردیس_حضرت_معصومه_س @Kanonefafvahejab