آمادگی برای حلّ مشکلات گاهی مشکلات در شروع ( مشکلات اولیّه ) است و گاهی مشکلات در ادامه ( مشکلات ثانویّه ) است . مشکلات در ادامه ، سنخش و جنسش ممکن است با مشکلات اولیه فرق کند از اینرو گاهی همین که شروع به کار می کنید و به پیش می روید مشکلاتی ظهور می کند ؛ در اینجا برای مومنین که به دنبال فراگیری علم هستند ، اعداء الله به سراغ آنها می آیند تا راه را انحراف ببخشند . کسانی که فعالیّت علمی را شروع کرده اند ، منتظر این باشند که مشکلات شان افزون شود چرا که گردنه های جدیدتری را طی می کنند و در اینجا نباید انتظار داشت که سنخ چنین مشکلاتی همچون مشکلات در ابتدای راه باشد ولی اگر به مدیریت مشکلات ادامه دهند ، آرام آرام صلابتی می یابند که مشکلی دیگر در این مسیر کاری نیست . فهم اینکه « چون این گردنه را طی می کنید ، مشکلات دارد می آید » بسیار مهم است . گاهی شروع نکرده اید که مشکلاتی به جهت اینکه شروع نکرده اید ظهور می یابد ولی همین شروع کردید منتظر باشید که انواع و اقسام مشکلات به سمت شما گسیل شود . بدانید با شروع به کار شیاطین زیادی دست به کار می شوند تا موانع زیادی را به صحنه آورند که با ظهور موانع ، دست از کار کشیده شود . چون تا دست به کار نشود ،موانعی هم نیست و بلکه همین که دست به کار شود شیاطین موانع را می سازند ؛ بسیاری را فریب می دهند تا موانع را بسیار بسازند ؛ نفسانیت آن ها را تشدید می کند ، بی خردی آنها را تقویت می کند ؛ آنها را دچار بی برنامگی می کند ؛ تنظیم برنامه ها را از انها می گیرد . آنها را دچار کم خردی در کار می کند . لذا کار اجرایی چنین خاصیتی دارد . شیاطین بسیار بر مسئولین نفوذ دارند و آنها باید کار ی کنند تا نفوذ شیاطین را سدّ کنند که تنها را معنویت و توسّل است که با ارتباط آسمانی می توانند راه شیاطین را سد نمایند . این را باید دانست که وقتی عده ای در تحصیل راه می افتند ، مخصوصا کسانی که با خلوص همراه هستند ، شیاطین به صحنه می آید و حتّی مشکلات هم بیشتر خودش را نشان می دهد که باید بدانیم این مشکلات ، غیر از مشکلات پیش از شروع کار و فعالیت است و بلکه چون فعالیت شکل گرفته است و رو به افزایش است ، این مشکلات خبر ازعبور از گردنه ها می دهد و معلوم می شود که مراحلی دارد طی می شود که نباید نگران از آن بود و بلکه باعبور از آن مشکلات هدیه های رحمانی و رحیمی خاصی در انتظار است که بدون عبور از آن امکان پذیر نبوده است . پس مشکلات با هم فرق می کند ؛ مشکلاتی هستند که پیش از شروع فعالیت تحصیلی برای محصّل است و مشکلاتی هم پس از شروع فعالیت است که این مشکلات خبر از شروع و حرکت و سیر می دهد که نباید نگران از این مشکلات بود و بلکه باید بدانیم که این مشکلات عبور و مدیریت و برنامه و بزرگ شدن می خواهد ؛ این مشکلات آمد تا انسان را به مراحل سخت تر و دشوارتر و در عین حال موفق تر بکشاند و انسان با آنها دست به مراحلی بالاتر پیدا کند . از اینرو عده ای بعد از مدتی فعالیت با مشکلاتی که مواجه می شوند که باید دانست طبیعی است و این خبر خوشی است که باید خود را بیشتر آماده کرد . #سلوک_علمی

عدّه ای از طلّاب هستند که به خاطر بد تدبیری موقعیت خود را از دست می دهند و آن را به خسران تبدیل می کنند . و فرصت را از بین می برند . با مواجه شدن با مشکلات ، نوبت به مدیریت است . عده ای گمان می کنند که از کمی ظرفیت برخوردارند ولی نمی دانند که اینگونه نیست و بلکه ناشی از بی مدیریتی و کم مدیریتی است که آرام آرام گمان می شود که از نبودِ ظرفیت است . گاهی کسی می گوید که ظرفیّت لازم وجود ندارد ، کسی منکر این نمی شود ولی اینگونه هم نیست که در ابتدای کار از نبود و یا کمی ظرفیّت باشد بلکه اول باید به سمت مدیریت رفت و بعد از آن حکم به چنین چیزی کرد . باید به مدیریت در زندگی دست یافت . بی عزمی و بی نظمی و بی ارادگی همه و همه از نبودِ مدیریت است . مدیریت مشکلات هم نیاز بینشی دارد و هم نیاز اخلاقی و هم نیاز رفتاری . یعنی تا به سطحی از بینش نرسیم و در عین حال خُلقیات لازم را به دست نیاوریم و رفتار متناسب را نداشته باشیم ، مدیریت را غیر ممکن می کند .

نیاز به مدیریت است . با شروع به مشکلات متعددی برخورد می کنید که در ادامه نیاز است که بتوان یکایک مشکلات را کنار گذاشت . هر پله را طی می کنید خود را آماده کنید تا مشکلی جدید خود را نشان دهد و با آمدن مشکلات جدید مدیریت را بالا ببرید . با ظهور موانع نباید صحنه را خالی کرد و بلکه باید مدیریت را بالا برد . از اینرو مولفه هایی مثل صبر ، از جملۀ مولفه های مدیریت راهبردی است که بتوان حلّ مسئله نمود نه اینکه صورت مسئله را پاک کرد . مدیریت دستیابی به نصفی از دستیابی به مقصد است ؛ بدون تدبیر نباید انتظار دستیابی داشت . « التّدبير نصف‏ المعونة. » . بدون مدیریت علمی ، انسان خود را در مسیر علمی به هلاکت می کشاند و باید فقط انتظار سرمایه سوزی را داشته باشد و در اینجاست که باید انتظار فقر و نداری و بیچارگی را کشید . « سبب‏ التّدمير سوء التّدبير. » ( سبب هلاك گردانيدن بدى تدبيرست. ظاهرست كه هلاك گردانيدنها كه از جانب حق تعالى باشد در آخرت يا در دنيا بعنوان عذاب همه از بدى تدبير ناشى مى‏شود و بسيارى از هلاك گردانيدنهاى ديگران نيز بآن سبب مى‏شود. ) « سوء التّدبير سبب التّدمير. » کسی که بد مدیریت می کند و قواعدو سنن را رعایت نمی کند ، تعجیل در نابودی و هلاکت خود می کند و در واقع دوست دارد هر چه سریعتر خودش را در آن مسیر از بین ببرد و از میان بردارد . « من‏ ساء تدبيره‏ تعجّل تدميره. « هر كه بد باشد تدبير او شتاب كند هلاك گردانيدن او، يعنى هرگاه كسى تدبير او بد باشد زود خود را در هلاكت و زيان و خسران مى‏اندازد. » تدبیر و مدیریت را نباید تأخیر انداخت که تأخیر آن همراه با پیشی گرفتن هلاکت و از دست دادن فرصت ها و سرمایه سوزی است . « من‏ تأخّر تدبيره‏ تقدّم تدميره. » انسان ها با تدبیر و مدیریت علمی می توانند خود را قدرتمند سازند و خود را از عجز نجات دهند چرا که مدیریت صحیح علمی برای انسان موجب این می شود که انسان ها بتوانند به خوبی به خود بپردازند و دست از اهمال گذاشتن خود بردارند که نتیجۀ آن دستیابی به قدرت و اقتدار می باشد . « لا عاجز أعجز ممّن أهمل نفسه فأهلكها. » ( نيست ناتوانى ناتوانتر از كسى كه وا گذاشته باشد نفس خود را، پس هلاك كرده باشد آنرا. ) با توجه به چنین قدرت و قدرتی ، با مدیریت علمی می توانند لغزش ها را کم کنند « التدبیر قبل الفعل یؤمن العثار » و در نتیجه خودشان را به غنای علمی برسانند و از فقر نجات دهند « سوء التّدبير مفتاح الفقر. » « لا فقر مع‏ حسن تدبير. » با سوء تدبیر نباید انتظار پیشرفت و نتیجه دهی داشت . « لا غنى مع سوء تدبير. » و همین باعث می شود که دیگر به پشیمانی نرسند « التدبیر قبل الفعل یؤمن الندم » . با حسن مدیریت می تواند کم را زیاد کند و با سء مدیریت می تواند بهترین فرصت ها و زیادترین فرصت ها را به کمترین فرصت تبدیل نماید . « حسن التدبیر ینمی قلیل المال و سوء التدبیر یفنی کثیره » انسان ها با نوع مدیریتی که دارند ، معلوم می کنند که خدای متعال چگونه ظاهر شود و چگونه با او تعامل کند و به عبارتی ما معلوم می کنیم که خدای متعال با ما چگونه رفتار کند ؛ آن کسی که اهل تلاش و زحمت است ، به خدای متعال می گوید خدایا می خواهم اینگونه با من تعامل کنی از اینرو با سوء تدبیر ، انسان گاهی آن چه را که تقدیرش بوده است باطل می کند و از بین می برد . خدای متعال برای او منوط به خواستش تقدیر کرده است که به نتیجه برسد ولی بد تدبیر کرده است و باعث می شود که تقدیرش باطل گردد . « من ساء تدبيره بطل تقديره. » « هر كه بد باشد تدبير او باطل شود تقدير او، يعنى آنچه تقدير كند و اندازه قرار دهد كه فلان نحو و فلان طرز خواهم كرد. » « قوام العيش حسن التّقدير، و ملاكه حسن‏ التّدبير. » اگر خدای متعال خیر بنده ای را بخواهد به او حُسن تدبیر و مدیریت در زندگی می دهد که باید خود را مشمول چنین چیزی کرد . « اذا اراد اللّه بعبد خيرا الهمه الاقتصاد و حسن‏ التدبير و جنّبه سوء التدبير و الاسراف. » انسان باید تدبیر به عقلانیتی می رسد و خدای متعال عقل تدبیری به او می دهد « لا عقل کالتدبیر » و اینگونه به صلاح زندگی خود می رسد « صلاح العیش التدبیر » و خود را از آفت زندگی که سوء تدبیر باشد نجات می دهد « آفه المعاش سوء التدبیر » #سلوک_علمی

ما نیاز مند به اندیشه و نگاهی هستیم بدون برخورداری از اندیشه و نگاه و دید صحیح به یقین نمی توان به نتیجه رسید . دید ما مهم است . ما از چه دیدی برخوردار هستیم . دید من چه هست؟ تا اصلاح در دید و معرفت صورت نگیرد این باعث می شود که انگیزه ها و رفتارها و قضاوت ها صحیح نباشد . برای صالحیت رفتارو قضاوت و اخلاق نیاز به صالحیت در اندیشه هست . ازجمله عوامل بی نظمی ها و بی عزمی و بی ارادگی همین نبود دید درست است . چون در نبود دید درست تشخیص ها و تفکیک ها و تصمیم ها غلط و نادرست از آب در می آید . نبودِ اندیشۀ صحیح باعث می شودکه انسان پناهگاه در زندگی نداشته باشد . انسان باید بتواند موقع اضطراب به آن پناه برد . انسان ها معمولا مضطرب می شوند و اضطراب طبیعیِ در زندگی است ولی در صورتی می تواند از اضطراب نجات پیدا کند که پناهگاه در زندگی داشته باشد . کسی که از اندیشه برخوردار نیست پناهگاه ندارد از اینرو کسانی که مضطرب می شوند و پناهگاه ندارند باعث می شود که روز به روز به اضطرابش افزوده شود . انسان پناهگاه می خواهد و پناهگاه انسان ، اندیشه و نگاه اوست . این اندیشه و نگاه همان عالَمی است که انسان می تواند در آن به سر برد . و هر چه این اندیشه و نگاه و دید در وسعتی بیشتر مطرح گردد ، سقف انسان بالا می رود و با بالا رفتن سقف انسان و آرمان های او ، باعث جولان بیشتری برای او می شود . هر چه سقف انسان ارتقاء پیدا کند ، می تواند راحت تر حرکت کند و کمتر به کم قانع می شود . انسان با برخورداری از اندیشه و نگاه و دید وسیع می تواند در عالَم وسیع نَفَس کشد و با نَفَس کشیدن در عالَم وسیع ، می تواند هر چیزی را به انتظام کشاند . از اینرو خواندن زندگینامۀ علماء و ورود به عالَم عالم های وارسته و آگاه و حقیقت بین می تواند ما را متذکر عالَم وسیعی نماید که این عالَم وسیع اقتضائات خودش را دارد. #سلوک_علمی

جلسه اخر تفسیر تسنیم سوره ناس آیت الله جوادی املی

باید بتوان هنر در فرصت سازی داشته باشید . اگر بتوانیم که کلّ زندگی را به عنوان فرصت های رشد ببینیم ، شاید بتوانیم به موفقیت لازم دست پیدا کنیم . مهم است که در هر موقعیتی ، بتوانیم فرصت ها را مشاهده کنیم . با هر واقعیتی که روبرو می شویم و موقعیت ما می شود ، دو چیز قابل انتزاع است : اول که قابل انتزاع است ، آن تعینی است که انسان با آن روبرو می ش ود ، مثل اینکه مواجه با مریضی خود و یا پدر و یا مادر می شود و یا اینکه مواجه با تولّد بچه می شود و همچون این موارد . این تعینی دارد که به سادگی قابل انتزاع است و همه با این وجه روبرو می شوند ولی وجهی دیگر هم در این موطن مستبطن است که قابلیت انتزاع دارد ولی ممکن است که مغفول واقع شود ومورد مشاهده قرار نگیرد و آن اینکه چه خدمتی به وجه وجودی انسان که همان وجه ربطی انسان است ، می تواند داشته باشد . این همان فرصتی است که انسان می تواند برای خود از آن داشته باشد . باید به جایی برسیم که در هر موقعیتی وجه فرصت برای خود داشته باشد و ببینیم چگونه می توان از آن حادثه و واقعه برای خود بهره و فرصت داشته باشیم . انتزاع وجه فرصت ، همان مدیریت حادثه و واقعه را به عهده می گیرد و انسان با توجه به وجه فرصت ، در تعارض ها و در تزاحم ها می تواند بهتر مدیریت داشته باشد . گاهی زندگی ما به گونه ای است که هر چیزی را در تعارض قرار می دهیم و به راحتی دست از انجام وظیفه برمی داریم که این تفکر غلطی است که گاهی بر ما حاکم می شود و مسیر زندگی ما را به انحراف و دوری از وظیفه می کشاند . ما اگر بدانیم که حادثه ها و وقایع به صحنه می آیند تا بزرگ شوم و تا برسم و تا حالم بهتر شود و تا خُلقم روان گردد و تا توسعۀ در جان و عالَم و جهان پیدا کنم ، آن موقع با پیش آمدن مشکلی در زندگی ، می فهمم که اگر برنامه ریزی نمی دانم ، این مشکل و حادثه به صحنه آمده است تا برنامه ریزی هم بدانم و بتوانم . اصلا گاهی این مشکلات در زندگی آدم ها ظهور می کند تا انسان ها مدیریت یاد بگیرند ؛ تا انسان برنامه ریز شوند . از اینرو تعامل ما در نسبت به حادثه ها و واقعه ها باید به خدمت رفتن و به استقبال رفتن باشد و نه اینکه با اعراض ، حقیقت های مستبطن در آن واقعه و حادثه را علَن و آشکار نکنیم . مهم این است که من در زندگی پایه ثابت وظیفه داشته باشم . عده ای هستند که پایه ثابت وظیفه ندارند و به عبارتی اولویت در زندگی شان معنا نمی دهد واز اینرو یک به هم ریختگی در زندگی آن ها پیش می آید . اگر از جمله اولویت ها ، تحصیل و ملّاگی باشد از اینرو باید قاعده ها و سنن آن را ملتزم باشیم و رعایت بکنیم . نمی شود بدون رعایت قاعده ها و شرایط به نتیجه رسید . اگر مشکلات آمد باید بدانیم که وظیفۀ ما مبارزه و جنگیدن است و این مبارزه و جنگیدن به مدیریت است پس با آمدن مشکلات باید مبارزه کنیم و مدیریت کنیم نه اینکه فرار کنیم . فرار از مشکلات ، راه خلاصی از مشکلات نیست و بلکه راه مدیریت مشکلات است . وقتی من بدانم که وظایفی به گردن دارم ، آن موقع است که با آمدن چند مشکل آن ها را به تعویق نمی اندازم و بلکه در صورت وظیفه به آن می پردازم ولی به معنای ترک وظیفه های پایه نیست و بلکه آن ها را باید در مدیریت انداخت . #سلوک_علمی

🌹هشتم اسفند سالروز تاسیس نهاد امور تربیتی گرامی باد. ♦️امام خمینی (ره) : اگر تهذیب در کار نباشد علم توحید هم به درد نمی خورد. در سا لهای نخست پیروزی انقلاب اسلامی، نهاد «امور تربیتی» با هدف گسترش و تعمیق ارزشهای طور اسلامی در نظام آموزش و پرورش کشور شروع به شکل گیری کرد و بر همین اساس شهیدان رجایی و با هنر در دوران تصدی وزارت آموزش و پرورش در سال 1359 شمسی اقدام به تاسیس ستادهای امورتربیتی در مدارس کردند تا دانش آموزان را به ارزشهای اسلامی ترغیب کنند. ♦️مقام معظم رهبری :عزیزانی که در امورتربیتی هستند سعی کنند رفتار خودشان را، عاقلانه، حکیما نه، خیرخواها نه، اصلاح جویا نه، صمیما نه و سرشار از محبت و صفا قرار بدهند .. هشتم اسفند ماه سال یکهزار و سیصد و پنجاه و نه هجری شمسی، « ستاد امور تربیتی » در مدارس کشور به همّت شهیدان رجائی و باهنر تأسیس شد. ♦️امور تربیتی بودن افتخار است. (شهید رجایی) ♦️مربیان زمانی با انبیا هم صف و با امام عادل هم ردیف هستند که آموزش را از محتوای تزکیه پر کنند. (شهید باهنر)

👤شهید آوینی درباره حاج حسین خرازی گفته بود: آن آستین خالی که با باد این سو و آن سو می‌شود، نشان مردانگیست. گاهی باد باید فقط به افتخار حسین خرازی بوزد تا نامردهای روزگار رسوا شوند. 🗓به مناسبت ۸ اسفند، سالروز شهادت #شهید_حسین_خرازی

🌹خاطره ای از سردار شهید حاج حسین خرازی، وقتی در محاصره اروند اسلحه و مهماتی نمانده بود... برای مومن ، بن بست در زندگی بی معناست ؛ حتی آن جایی هم که دیگران گمان می کنند ، کار تمام است ، باز هم راهی به روی او گشوده شده است ؛ ایمان به غیب برای مومن ، دریچه ای است برای ورود به وسعت عالم غیب که با وسعت آن خود را وسعت می بخشد و از وسعت عالم غیب ، دنیای خود را مدیریت و تدبیر می کند .

#نهایه_الحکمه #المرحله_الاولی_فی_احکام_الوجود الفصل الثانی:اصالت الوجود و اعتباریت ماهیت اصالت الوجود جلسه هفتاد وپنجم

#نهایه_الحکمه #المرحله_الاولی_فی_احکام_الوجود الفصل الثانی:اصالت الوجود و اعتباریت ماهیت اصالت الوجود دلیل اصالت ماهیت جلسه هفتاد و ششم

#نهایه_الحکمه #المرحله_الاولی_فی_احکام_الوجود الفصل الثانی:اصالت الوجود و اعتباریت ماهیت اصالت الوجود دلیل اصالت الماهیه جلسه هفتاد و هفتم

#بدایه الحکمه #المرحله_العاشر الفصل السابع جلسه بیستم

#بدایه الحکمه #المرحله_العاشر الفصل السابع جلسه بیست و یکم

#برهان_شفا الفصل الرابع جلسه هفدهم

#برهان_شفا الفصل الرابع جلسه هجدهم

#بدایه الحکمه #المرحله_العاشر الفصل الثامن جلسه بیست و دوم

#بدایه الحکمه #المرحله_العاشر الفصل الثامن جلسه بیست و سوم

#بدایه الحکمه #المرحله_العاشر الفصل الثامن جلسه بیست وچهارم

#نهایه_الحکمه #المرحله_الاولی_فی_احکام_الوجود الفصل الثانی:اصالت الوجود و اعتباریت ماهیت اصالت الوجود دلیل اصالت الماهیه جلسه هفتاد و هشتم

#نهایه_الحکمه #المرحله_الاولی_فی_احکام_الوجود الفصل الثانی:اصالت الوجود و اعتباریت ماهیت اصالت الوجود دلیل اصالت الماهیه جلسه هفتاد و نهم

#ارزش علم و علم آموزی #سبیل حجت الاسلام استاد مهدی منصوری جلسه بیست و سوم

#وحی_و_نبوت_در_حکمت_متعالیه #قابلیت_و_فاعلیت_وحی جلسه چهارم

#وحی_و_نبوت_در_حکمت_متعالیه #قابلیت_و_فاعلیت_وحی جلسه پنجم

#وحی_و_نبوت_در_حکمت_متعالیه #قابلیت_و_فاعلیت_وحی جلسه ششم