#ماه_شعبان_رسید_ماه_سه_ماه #یوسف_رحیمی ماه عشق است ماه عشّاق است ماه دل‌های مست و مشتاق است در میخانهٔ کرم شد باز الدخیل این حریمِ رزاق است ریزه‌خوارش فقط نه اهل زمین جرعه‌نوشش تمام آفاق است بی‌حساب است فضل این ساقی شب جود و سخا و انفاق است بین دل‌های بیدلان امشب با سر زلفِ یار میثاق است «قبره فی قلوب من والاه» حرمش قبله‌گاه عشّاق است ماه شعبان رسید! ماه سه ماه کربلا می‌رویم! بسم الله السلام ای پناه مُلک و مکان در یدِ قدرتت عنان جهان رفته قنداقه‌ات به عرش خدا تشنهٔ پای‌بوسی‌ات همگان در طوافت قیامتی شده است می‌رسد هر فرشته با هیجان پَر قنداقهٔ تو می‌بخشد پر و بالی به فطرس نگران از سرانگشت پاک مصطفوی جرعه جرعه بنوش شیرهٔ جان خواند جدّت «حسینُ منّی» را «وَ أنا مِن حسین» را تو بخوان با تو جود و شجاعت نبوی‌ست ای شکوه حماسه‌های عیان در نمازت شبیه فاطمه‌ای بین میدان علی‌ست جلوه‌کنان چشم‌های تو مرز خوف و رجاست قَهر و مِهر تو آتش است و امان رحمت محض! یا ابا الأیتام! پدری کن برای عالمیان ای که آقایی تو بی‌حد است باز ما را به کربلا برسان شب جمعه شمیم سیب حرم منتشر می‌شود کران به کران روضه‌هایت بهشت اهل ولاست چشم ما چشمه‌های کوثر آن «وَ مِنَ الماءِ کُلَّ شَیءٍ حَی» اشک‌ها از غمت همیشه روان السلام ای شهید روز دهم السلام ای امام تشنه‌لبان تا ابد در فراز، پرچم توست خون سرخت همیشه در جَرَیان کربلای تو از ازل بوده‌‌ست مبدأ حرکت زمین و زمان شب سوم رسیده‌ای، ای ماه السلام علیکَ ثارالله السلام ای نگین عرش برین سروِ بالا بلند اُم بنین جذبه‌های نگاه هاشمی‌ات ماه را می‌کشد به سوی زمین عبد صالح! مُواسِیاً لله! پدر فضل! روح حق و یقین! به حضورت گشوده دست، فلک به قدوم تو سوده عرش، جبین وقت هوهوی ذوالفقار علی‌ست به روی مرکب حماسه نشین می‌شود با اشارهٔ‌ تو دو نیم هر کسی آید از یسار و یمین زینبت «إن یکاد» می‌خواند آسمان محو هیبت تو! ببین کاشف الکرب اهل‌بیت نبی! بازوان تواند حصن حصین ماه من! بازوی رشید تو را که برافراشته‌ست بیرق دین ـ زده بوسه علی به گریه چنان چیده از آن حسین بوسه چنین سائلان تو بی‌شمارند و ... گوشه چشمی به ما! بس است همین شب جود و کرامت و بذل است شب چارم شب اباالفضل است السلام ای حقیقت جاری روح تقوا و زهد و بیداری سید السّاجدینِ شهر رسول عبد مسکینِ حضرت باری روزهایت مجاهدت، ایثار نیمه‌شب‌هات بخشش و یاری در مناجاتت ای صحیفهٔ نور آیه آیه زبور می‌باری همه مجذوب ربنای تواند محوِ این سِیْر و این سبک‌باری گوش کن این صدای داوود است که به شوق تو می‌شود قاری پا برهنه به حجّ که می‌آیی کعبه را هم به وجد می‌آری خطبه‌های تو تیغِ برّانند ثانی حیدری و کرّاری در مصاف تو سهم دشمن تو چیست غیر از مذلّت و خواری وارث عزت و سخای حسین ای که بعد از عمو، علمداری به محبان خود نظر فرما بیشتر موقع گرفتاری رو سیاهی من گذشت از حدّ تو برایم مگر کنی کاری در نماز شبت دعایم کن تو عزیزی تو آبروداری دلم از بند هر غم آزاد است شافع من امام سجاد است از: کانال شاعر: @karavanedel #ترکیب_بند #مدح #مذهبی_ولایی #ماه_شعبان @ayateghamze http://ayateghamzeh.ir/Poem/ID/140801/categoryId/560

#امام_حسین علیه‌السلام #ترکیب_بند 🔸روضة الحسین🔸 شرط نزول کوثر رحمت دعای توست اصلاً تمام خلقت عالم برای توست بالاتری ز درک تمام جهانیان وقتی که انتهای جهان ابتدای توست حتی نداشت روح الامین اذن پر زدن آنجا که از ازل اثر رد پای توست بی‌حب تو کسی به سعادت نمی‌رسد رمز نجات اهل زمانه ولای توست آسوده خاطران هیاهوی محشریم وقتی رضای حضرت حق در رضای توست فردوس ماست تا به ابد روضة الحسین تنها بهشت اهل ولا، کربلای توست در آستانۀ تو کسی نا امید نیست صحن امیر علقمه، دار الشفای توست از ابتدای صبح ازل فضل می‌کنی ما را گدای دست اباالفضل می‌کنی :: وقتی که هست دوش نبی آسمان تو یعنی تو از پیمبری و او از آن تو فرزند خویش را به فدای تو کرده است بسته‌ست جان حضرت خاتم به جان تو معلوم کرد نزد همه حرمت تو را با بوسه‌های دم به دمش بر دهان تو فرمود هفت مرتبه تکبیر عشق را تا بشنود ترنم عشق از زبان تو آوای «من أحب حسینا» وزیده است هر روز پنج مرتبه از آستان تو ما از در حسینیه جایی نمی‌رویم هستیم تا همیشه فقط در امان تو هر شب نشسته فطرس اشکم به راه عشق آنجا که صبح می‌گذرد کاروان تو این اشک‌ها برای دلم توشه می‌شود اذن طواف مرقد شش‌گوشه می‌شود :: حال و هوای قلب من امشب کبوتری‌ست وقتی که کار صحن و سرای تو دلبری‌ست شب‌های جمعه عکس حرم زنده می‌شود تصویر رقص پرچم و گنبد چه محشری‌ست ما را اسیر عشق تو کرده، تفضلت با این حساب کار شما ذره‌پروری‌ست با تربت تو کام دلم را گشوده‌اند آقا ارادتم به شما ارث مادری‌ست در ماتم تو محفل اشک است چشم ما اصلا بنای هیأت ما روضه‌محوری‌ست ما سال‌هاست در غم تو گریه می‌کنیم هم‌ناله با محرم تو گریه می‌کنیم #یوسف_رحیمی ☑️ @karavanedel

#حضرت_عباس‌ علیه‌السلام فراز از یک #ترکیب_بند 🔸خورشید علقمه🔸 باید حسین دم بزند از فضائلت وقتی حسینی است تمام خصائلت تعبیرهای ما همه محدود و نارساست در شرح بی‌کرانی اوصاف کاملت بی‌شک در آن به غیر جمال حسین نیست آیینه‌ای اگر بگذاری مقابلت ای کاشف الکروب عزیزان فاطمه غم می‌بری ز قلب همه با شمایلت در آستانۀ تو گدایی بهانه است دلتنگ دیدن تو شده باز سائلت با زورق شکستۀ دل، سال‌های سال پهلو گرفته‌ایم حوالی ساحلت چشم امید عالم و آدم به دست توست باب الحسین هستی و پرچم به دست توست تو آمدی و روشنی روز و شب شدی از جنس نور بودی و زهرا نسب شدی در قامتت اگرچه قیامت ظهور داشت الگوی بندگی و وقار و ادب شدی هم چشم‌های روشنت آیینۀ رجاست هم صاحب جلال و شکوه و غضب شدی در هیبت و رشادت و جنگاوری و رزم تو اسوۀ زهیر و حبیب و وَهب شدی در دست تو تلاطم شمشیر دیدنی ست فرزند مرتضایی و شیر عرب شدی فرمانده سپاهی و آب آور حسین ای نافذ البصیره ترین یاور حسین فردوس دل همیشه اسیر خیال توست حتی نگاه آینه محو جمال توست تو ساقی کرامت و لطف و اجابتی این آب نیست زمزمه‌های زلال توست ایثار و پایمردی و اوج وفا و صبر تنها بیان مختصری از کمال توست در محضر امام تو تسلیم محضی و والاترین خصائل تو امتثال توست فردا همه به منزلتت غبطه می‌خورند فردا تمام عرش خدا زیر بال توست باب الحوائجی و اجابت به دست تو تنها بخواه، عالم هستی مجال توست بی‌شک خدا سرشته تو را از گل حسین سقای با فضیلت و دریادل حسین... #یوسف_رحیمی ☑️ @karavanedel

#امام_سجاد علیه‌السلام فراز از یک #ترکیب_بند 🔸عطر مناجات🔸 نور حق می‌دمد از مشرق سجادۀ تو چه شکوهی‌ست در این زندگی سادۀ تو می رود از نظرش جنت و مُلک و ملکوت آن‌که از روز نخستین شده دلدادۀ تو هر کسی معجزۀ عشق تو را باور کرد می‌شود بنده ولی بندۀ آزادۀ تو با کرامات نگاهت دل هر عاشق را می‌برد سمت خدا، روشنی جادۀ تو آمدی تا به جهان نور یقین برگردد نور ایمان و سعادت به زمین برگردد خاک با مقدم تو عطر بهاران دارد دیدۀ روشن تو رحمت باران دارد مثل جدّت تو نهادی حجر الاسود را کعبه از لطف مسیحایی تو جان دارد هر کسی در دل او نور ولایت جاری‌ست به کرامات تو و چشم تو ایمان دارد از نگاه تو که اعجاز و یقین می‌بارد چشم‌هایت چقدر تازه مسلمان دارد آیه آیه کلمات تو همه روشنی‌اند خط به خط مصحف تو جلوۀ قرآن دارد لحظاتت همه از نور خدا لبریزند مگر این شوق الهی تو پایان دارد شب گذشت و سر تو بر روی تربت مانده در عروجی تو ولی شوق عبادت مانده با تو هر لحظۀ من بوی خدا می‌گیرد عطر تسبیح و مناجات و دعا می‌گیرد بچشان بر دل من طعم عبودیت را سجده‌هایم به نگاه تو بها می‌گیرد تو ولی نعمت و من عبد تو هستم مولا رحمت واسعه‌ات دست مرا می‌گیرد تا بقیعت دل شیدای مرا راهی کن عشق از گوشۀ چشمان تو پا می‌گیرد آن‌قدر بنده نوازی که دل چون من هم عاقبت تذکرۀ کرب‌وبلا می‌گیرد از تو بر گردن اسلام چه دِینی مانده‌ست با فداکاری تو شور حسینی مانده‌ست... #یوسف_رحیمی ☑️ @karavanedel

#حضرت_علی_اکبر علیه‌السلام #ترکیب_بند 🔸صبح عالمگیر🔸 عشقت میان سینۀ من پا گرفته شکر خدا که چشم تو ما را گرفته دریاب دل‌ها را تو با گوشه‌نگاهی حالا که کار عاشقی بالا گرفته عمری‌ست آقاجان دلم از دست رفته پایین پای مرقدت مأوا گرفته سرو رشید جنةالمأوای ارباب شش‌گوشه هم با نور تو معنا گرفته از کودکی آوارۀ کوی تو هستم دست دلم را حضرت زهرا گرفته مانند جدت رحمةٌ للعالمینی حیف است دست خالی ما را نبینی لطف تو را موج پریشان می‌شناسد مهر تو را آیات باران می‌شناسد عطر تو و پیراهنت را یوسف شهر! کوچه به کوچه صبح کنعان می‌شناسد اعجاز چشمان تو را آیه به آیه آری دل تازه مسلمان می‌شناسد کشف و کرامات نگاه روشنت را خورشید در هر صبحگاهان می‌شناسد خشم و خروش و هیبتت را بین میدان هوهوی رعد و برق طوفان می‌شناسد خورشید از شرم نگاهت رو گرفته در ساحل نورانی‌ات پهلو گرفته بالاتر از حد تصورها کمالت دل می‌برد از اهل جنت هم خیالت صبح ازل چشمان مبهوت ملائک بودند شیدای تماشای جمالت می‌جوشد از خاک قدم‌های تو زمزم کوثر شراب خانگی لایزالت کی می‌شود با بال‌های این چنینی پرواز تا اوج شکوه بی‌مثالت آن‌جا که بال جبرئیل آتش گرفته بام نخست پر کشیدن‌های بالت خُلقاً و خَلقاً، منطقاً عین رسولی دیگر چه گویم از تو و خوی و خصالت وقتی که تکبیرت طنین‌انداز می‌شد می‌گفت لیلا مادرت: شیرم حلالت می‌ریزد از عطر نگاهت یاس، آقا تنها تویی هم‌قامت عباس، آقا هر صبح بر لب نغمۀ تکبیر داری تو آفتابی، صبح عالمگیر داری با حلقه‌های گیسوی پر پیچ و تابت صد کاروان دل در تب زنجیر داری از لهجه‌ات عطر خدا می‌بارد آقا هر گاه بر لب نغمۀ تکبیر داری از میمنه تا میسره می‌پاشد از هم وقتی که در دستان خود شمشیر داری باید برایت ذوالفقاری دست و پا کرد حیدر شدی و هیبتی چون شیر داری از هیبت چشم تو دشمن می‌گریزد پلکی بزن تا عالمی بر هم بریزد حالا که خاکم را سرشته دست‌هایت بگذار تا باشم همیشه خاک پایت بال و پری می‌خواهم امشب از تو آقا تا که تمام عمر باشم در هوایت آه ای اذان‌گوی سحرهای مدینه یاد نبی را زنده می‌سازد صدایت ای آفتاب کربلای حضرت عشق بگذار باشم زائر پایین پایت عمریست از مهر تو در دل توشه دارم شوق طواف مرقد شش‌گوشه دارم #یوسف_رحیمی ☑️ @karavanedel

#حضرت_معصومه علیهاالسلام #ترکیب_بند 🔸إشفعی‌لنا🔸 چشم دلم به سمت حرم باز می‌شود با یک سلام صبح من آغاز می‌شود پر می‌کشد دلم به هوای طواف تو وقتی که لحظه، لحظهٔ پرواز می‌شود قفل دلم شکسته کنار در حرم از مرقدت دری به جنان باز می‌شود اینجا دو قطره اشک، برات زیارت است اینجا دلِ شکسته سبب‌ساز می‌شود کو چشم روشنی که ببيند در اين حرم هر روز چند مرتبه اعجاز می‌شود اعجاز توست اينکه دلم يا کريم توست قلب تپندهٔ حرم قم، حريم توست :: اينجا بهشت دختر موسی بن جعفر است از نفحهٔ شهود و تجلی معطر است برپا شده‌ست مکتب قرآن و اهل‌بيت دارالعلوم مريم آل پيمبر است اينجا کليد علم و فقاهت ارادت است خاک در حريم تو علامه‌پرور است چشم اميد عالِم و عاشق به سوی توست اينجا چقدر چشمهٔ جوشان کوثر است تنها پناهگاه دلم صحن آينه‌ست وقتی دلم از آه زمانه مکدر است هر شب کنار مرقد تو يک مدينه دل دنبال قبر مخفی زهرای اطهر است صحن تو غرق بوي گل ياس می‌شود اينجا حضور فاطمه احساس می‌شود :: با آن که هست هر دو جهان مال فاطمه اينجا دميده کوکب اقبال فاطمه بی‌اختيار پای ضريحت رسيده است هر زائری که آمده دنبال فاطمه دارد تمام مرقد تو بوی آسمان اينجاست سايه‌سار پر و بال فاطمه فرمود آشيانهٔ‌ امن الهی است صحن و سرای تو: حرم آل فاطمه خورشيد آل فاطمه از راه می‌رسد هر سال ما اگر که شود سال فاطمه اي عمهٔ امام زمان! کاش در حرم يک صبح جمعه لايق ديدار می‌شدم :: خاتون ملک ارض و سما إشفعی‌لنا محبوبهٔ حبيب خدا إشفعی‌لنا آرامش و قرار دل ثامن الحجج! ای زينب امام رضا إشفعی‌لنا عصمت دخيل بسته به چادر نماز تو ای آفتاب حجب و حيا إشفعی‌لنا در هر سحر به سوی ضريح اجابتت می‌آورم دو دست دعا إشفعی‌لنا روی سياه و بار گناهان ما کجا لطف و کرامت تو کجا إشفعی‌لنا مهر و ولايتت شده حبل‌المتين ما در صبحگاه روز جزا إشفعی‌لنا روز حساب تو همه اميد شيعه‌ای تنها نه شيعه، اهل جهان را شفيعه‌ای :: با حبّ تو کسی که دلش را محک زده طعنه به پارسایی حور و ملک زده سرشار از زلالی نور یقین شود در مرقد منور تو قلب شک‌زده تنها نه چشم آدمیان بر عطای توست بر گنبد تو دست توسل فلک، زده شب‌های جمعه طوف حرم می‌کنم ولی گویا کسی به زخم دل من نمک زده دارد ضریح اطهر تو بوی کربلا این دل برای دیدن شش‌گوشه لک زده امشب گره گشاست دم يا رضا رضا در دست توست تذکرهٔ کربلای ما #یوسف_رحیمی ☑️ @karavanedel

#امام_رضا علیه‌السلام #ترکیب_بند 🔸ایها الرئوف🔸 دل از جهان بریده... به اینجا رسیده‌ام یک عمر بال و پر زدم اما رسیده‌ام این قطعه با تمام زمین فرق می‌کند از فرش تا به عرش معلّی رسیده‌ام با قلب من سکوت حرم حرف می‌زند اینجا به درک به عالم معنا رسیده‌ام از این به بعد صحبت لب‌تشنگی خطاست وقتی به پای‌بوسی دریا رسیده‌ام کی بی شفای این دل درمانده می‌روم وقتی میان صحن مسیحا رسیده‌ام من از خدا به غیر تو چیزی نخواستم با یک نگاه خود بگو آیا رسیده‌ام؟ توفیق خاکبوسی تو لطف خواهری‌ست اینجا به فضل دختر موسی رسیده‌ام قلبم کبوتر حرم زینب قم است در هر سلام منتظر یک علیکُم است :: مهر تو را زلالی باران نوشته‌اند فردوس را، ز خاک خراسان نوشته‌اند با هر ترنمِ «وَ أنا مِن شُروطِها» حب تو را قبولی ایمان نوشته‌اند ای مهربان! تبسم هر روزهٔ تو را صبح سپید مردم ایران نوشته‌اند در سایهٔ تجلی شمس‌الشموسی‌ات خورشید را چراغ شبستان نوشته‌اند وقت طواف قبلهٔ هفتم رسیده است ما را، ز خیل گوشه‌نشینان نوشته‌اند بسته به چشم‌های تو شد سرنوشت ما یک خندهٔ رضایت تو شد بهشت ما :: هر کس به یک نگاه تو دل داد، یا رضا از بند غصه‌ها شده آزاد یا رضا بار نخست از سوی آزادی آمدم اما دلم به دام تو افتاد یا رضا از مرقد کریمه رسیدم که شد دلم یک یا کریم صحن گُهرشاد یا رضا با هر فراز جامعه شد هم‌صدای من در صحن جامع رضوی، باد یا رضا بال و پر دلم شده آیات مهر تو در بین حجره‌های پریزاد یا رضا در صحن انقلاب تو، شد منقلب دلم از بس کنار پنجره فولاد یا رضا ـ حرف از زیارت و حرم و کربلا زدم گفتم ز عیدی و شب میلاد یا رضا من دست خالی آمده‌ام توشه دست توست اذن طواف کعبۀ شش‌گوشه دست توست :: بند آمده زبان ز شکوه زبانزدت بسته دخیل، عالم هستی به گنبدت باب‌الاجابت همهٔ اهل عالم است حلقه به حلقه، پنجره فولاد مرقدت بر تار و پود فرش حرم خورده دل گره از بس گره‌گشا شده هر رفت و آمدت «باب الجواد راه ورودی به قلب توست» امشب شفیع ما شده جود محمدت تا هست روضهٔ تو، به جنت چه حاجتی‌ست؟ دارد بهشت، حسرت دیدار مشهدت بیت‌الحرام در نظرم جلوه می‌کند وقت طواف ارض و سما گرد گنبدت دارد زیارت تو ثواب هزار حج جانم فدای نام تو «یا ثامن الحُجج» :: ای آفتاب جود و سخا أیها الرئوف آیینهٔ امید و رجا أیها الرئوف تو ملجأ توسل هر دلشکسته‌ای امشب بگیر دست مرا أیها الرئوف دیدم به محضر تو رسیده‌ست شاعری حتی گرفت از تو عبا أیها الرئوف خود را به حلقه‌های ضریح تو بسته است درمانده‌ای برای شِفا أیها الرئوف در این حرم ملائکه هم از نگاه تو دارند التماس دعا أیها الرئوف می‌گفت عارفی که خدا را قسم دهیم امشب همه به حق تو یا أیها الرئوف حالا کنار پنجره فولاد آمدیم با اشک و آه و شور و نوا أیها الرئوف اذن عروج، اذن رهایی، به دست توست جا مانده‌ایم از شهدا أیها الرئوف ما را به روز حشر و جزا رو سپید کن این کشتگان عشق خودت را شهید کن ✍🏻 #یوسف_رحیمی ☑️ @karavanedel ☑️ @Yusof_Rahimi