eitaa logo
کارگاه خیال
8 دنبال‌کننده
175 عکس
133 ویدیو
2 فایل
برای خانه و خانواده 💞 ارتباط با ما 👇 @mahdi_hasani61
مشاهده در ایتا
دانلود
🔹 آیت الله حائری شیرازی 🔹 🔸 نگران خودتان باشید نه ! 🔸 در تربیت اولاد، آنچه را که در حد قدرتتان است، انجام بدهید و برای آن قسمتی که خارج از قدرتتان است، اصلاً و کار را به خداوند بسپارید. گاهی مثلاً شما با برادرتان سر را می‌گیرید و در تابستان آن را در حیاط می‌گذارید. اگر او آدم سالم و قوی و فعالی باشد، شما نگران آن سرِ تخت که او گرفته، نیستید؛ چون می‌دانید که او چاپک است و قشنگ می‌تواند ببرد؛ بلکه نگران این طرفی هستید که خودتان گرفته‌اید که مبادا پایتان بلغزد و به زمین بخورید. آن سرِ تربیت را خدا گرفته و هر قسمتی که شما نمی‌توانید و از عهده‌تان خارج است، سهم خداست. شورِ آن قسمتی را نزنید که خدا گرفته؛ بلکه شورِ آن قسمتی را بزنید که خودتان گرفته‌اید. نگران خودتان نباشید؛ بلکه نگران خودتان باشید. آن چیزی که می‌توانید و برایتان ممکن است را اگر نکنید، برایتان خطرناک است؛ اما آن چیزی که نمی‌توانید، جزء وظایف شما نیست. اینکه خدای تعالی جزء وظایف شما نگذاشته یعنی چی؟ یعنی آن را جزء وظایف خودش گرفته و خودش عمل می‌کند: ((لا يُكَلِّفُ اللّهُ نَفْساً إِلاَّ وُسْعَها)) @haerishirazi
....🌹 «ببين دوستت غذاشو تا آخر خورد.دیدی دخترخاله‌ت لباسشو كثيف نكرد.دیدی پسرعموت چه قشنگ سلام كرد.» این پیام‌ها به کودک این را یادآوری می‌کند که تو به اندازه ديگران خوب نيستی،كاش او فرزند من بود نه تو. كودک را از بين می‌برد،دنيای او را می‌كند و باعث می‌شود از وجود خود ناراضی باشد و به ديگران حسودی كند. 🍃 🍃
🔶فرض کنید شما ظرفی پر از شیر، از مغازه‌ای گرفته و می‌خواهید به منزل ببرید. چون این ظرف پر می‌باشد، بسیار آهسته و با احتیاط کامل حرکت می‌کنید، تا چیزی از شیر بر زمین نریزد. اما اگر در این حال کسی آمد و به شما تنه زد، و نصف ظرف شیر بر زمین ریخت، در این هنگام، دیگر شما در حرکت، احتیاط نمی‌کنید و آهسته نمی‌روید؛ بلکه بدون هیچ هراسی، می‌توانید به سرعت حرکت کنید؛ چون دیگر خوف ریختن شیر وجود ندارد! دربار‌ه‌ی کودکانِ خود نیز سعی کنید کودک شما خیال کند که ظرف حیثیت و حرمت او پر می‌باشد و باید با احتیاط کامل رفتار کند، و تلاش کند کسی به او تنه نزند؛ امّا اگر شما آمدید و به او تنه زدید، دیگر ظرف حرمت و شخصیت او تقلیل خواهد یافت، و طبعاً دیگر نباید توقع داشته باشید که این کودک رفتارش با شما مثل سابق باشد. 🔷پس، این نکته‌ی مهم را فراموش نکنید که گاهی «تغافل» لازم است،تغافل یعنی شما از خطا و اشتباه فرزندتان آگاهی دارید؛ ولی از روی مصلحت، خودتون رو غافل و بی‌خبر نشان می‌دهید! در بسیاری از خطاهای بچه‌ها اولویت با تغافل است. بعضاً حتی نیاز نیست به موضوع به صورت مستقیم اشاره کنیم، چرا که قبح آن خطا برایمان شکسته می‌شود! گاهی باید به وجدان بچه‌ها تلنگر زد و تذکر داد اما کاملاً نامحسوس، بدون اشاره مستقیم و با ذکر یک خاطره! نه با داد و فریاد ...به این معنا که شما از عیوب فرزندان‌تان آگاه باشید، اما کودک شما اطلاع نداشته باشد که شما از عیوب او آگاه هستید. آگاه بودن شما از عیوب فرزندان‌تان خوب است، اما آگاه بودن ایشان از این که شما عیوب وی را می‌دانید، خوب و به صلاح نیست.
🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 🔸 اولِ بچه هایتان باشید🔸 اینکه بچه برای پدرش ابهتی قائل باشد که به خاطر حرف او بیاید بنشیند، هیچ فایده‌ای ندارد. پدر باید با بچه‌اش رفیق بشود، با بچه‌اش همبازی بشود. رو داشته باشد با او حرف بزند. در دلش نگه ندارد. پدر باید فرزندش باشد. وای به حال پدری که رفیق دوم فرزندش است. می‌دانی چکار می‌کند این بچه؟ هر چه از بابایش بشنود می‌رود با رفیق اولش مطرح می‌کند. اگر او تایدد کرد، قبول می‌کند؛ وگرنه قبول نمی کند. شما یک در خانه‌تان داشته باشید. با خانمتان و بچه هایتان پینگ‌پنگ بازی کنید. جای زیادی هم نمی‌گیرد. با همین پینگ‌پنگ بازی کردن بچه ات را تربیتش می‌کنی. از راه پینگ‌پنگ نماز خوانش کن. از راه انس با خودت، عاشق تو بشود، بگوید بابا من می‌خواهم همراهت بیایم. می‌گویی می‌خواهم بروم نماز، می‌گوید من هم می‌آیم. بچه اگر عاشق پدر نباشد، عاشق دین پدر نمی شود.