#مناجات_امام_حسین(ع) سالها زوّاریت را آرزو کردم حسین(ع) هرکجا رفتم تو رامن جستجو کردم حسین تا خراسان تا به قم تا حضرتِ عبدالعظیم پای هر مرقد تو راچون لاله بو کردم حسین سالها هر زائری می آمد از کربُ بلات تا که بوی تو بگیرم سوی او کردم حسین هرکجانام تو بود آنجابهشتم بود وهست من بهشتت را دو عالم آرزو کردم حسین همچنان در کربلا جاریست خون سرخِ تو مقتلت را من ز اشکم شستشو کردم حسین جسمِ خونینِ تو را دیدم میانِ قتلگه لعنتِ بسیار بر جانِ عدو کردم حسین وارد صحن تو گشتم در شبستانِ ولا ای همه آمالِ من،من بر تو رو کردم حسین آنقدر شوقِ هوای صحن تو دارم به سر با تو در تنهاییِ خود گفتگو کردم حسین سالها با یا حسین از شورِ عشقت دم زدم تا سرِ خوانِ تو کسبِ آبرو کردم حسین قرهً العین نبی ای روح و جانِ فاطمه من دگر باروَضه ات عمریست خو کردم حسین شاهِ بطحا از کرم این رو سیه را کن قبول این زبان را وقف تو درگفتگو کردم حسین جان اصغر روزیم کن تربت شش گوشه ات درفراق تو،ز خونِ دل وضو کردم حسین هستی_محرابی https://eitaa.com/joinchat/3808494021Cb3e43d17af

#مناجات_امام_حسین(ع) سالها زوّاریت را آرزو کردم حسین(ع) هرکجا رفتم تو رامن جستجو کردم حسین تا خراسان تا به قم تا حضرتِ عبدالعظیم پای هر مرقد تو راچون لاله بو کردم حسین سالها هر زائری می آمد از کربُ بلات تا که بوی تو بگیرم سوی او کردم حسین هرکجانام تو بود آنجابهشتم بود وهست من بهشتت را دو عالم آرزو کردم حسین همچنان در کربلا جاریست خون سرخِ تو مقتلت را من ز اشکم شستشو کردم حسین جسمِ خونینِ تو را دیدم میانِ قتلگه لعنتِ بسیار بر جانِ عدو کردم حسین وارد صحن تو گشتم در شبستانِ ولا ای همه آمالِ من،من بر تو رو کردم حسین آنقدر شوقِ هوای صحن تو دارم به سر با تو در تنهاییِ خود گفتگو کردم حسین سالها با یا حسین از شورِ عشقت دم زدم تا سرِ خوانِ تو کسبِ آبرو کردم حسین قرهً العین نبی ای روح و جانِ فاطمه من دگر باروَضه ات عمریست خو کردم حسین شاهِ بطحا از کرم این رو سیه را کن قبول این زبان را وقف تو درگفتگو کردم حسین جان اصغر روزیم کن تربت شش گوشه ات درفراق تو،ز خونِ دل وضو کردم حسین هستی_محرابی

#امام_حسین #مناجات_امام_حسین نوکرِ درباری‌ام ؛ دربار ، مأوای من است زیر سقف عرشی هیئت فقط جای من است نان خورِ ارباب ، با ارباب همسفره شده این هم از رعیت نوازی‌های آقای من است نسبتم با شاه ؟! ؛ او آقاتر از این حرف‌هاست بچه‌ی این خانه‌ام ؛ ارباب ، بابای من است هر چه آقایم بگوید ؛ هر چه که باشد قبول «چشمِ» بی چون و چرا تفسیر تقوای من است «مَن مَنم» را در حریم نوکری «مِن مِن» بخوان اصلا اینجا «هیچ بودن» اوج معنای «من» است بی سوادم ؛ می‌نویسم عشق، می‌خوانم حسین «حا و سین و یا و نون» کل الفبای من است غیرِ جمعِ نوکرانِ او نرفتم هیچ جا روز محشر سربلندم ؛ شاهدم پای من است ابر رحمت قطره قطره می‌خرد اشک مرا بارشش در خشکسالی‌های فردای من است آرزوهایم فقط یک جا خلاصه می‌شوند «کربلا» رویای قصر آرزوهای من است هر کسی حاجات خود را گفت و از آقا گرفت «نوکر ارباب ماندن» هم تقاضای من است 🔸شاعر: #رضا_قاسمی _____________________