👈در این ۱۱۰‌ روز چه گذشت؟! نگاهی به دو پیام مهم امام در فاصله فروردین و تیر ۶۷ / تعیین #ملاک برای مردم و مسئولین 👈پیام امام به مردم ایران در تاریخ ۱۳۶۷/۱/۱۱ درباره لزوم حضور در جبهه ها (قبل از پذیرفتن قطعنامه ۵۹۸) ملت شهيدپرور ايران بدانند اين روزها روز امتحان الهى است... روز فداكارى است. امروز روز عاشوراى حسينى است. امروز ايران كربلاست، حسينيان آماده باشيد. كمربندهاتان را محكم كنيد. اى آزادگان و احرار بپاخيزيد. قدرتهاى بزرگ شرق و غرب می‌خواهند شما را در زير چكمه‌ها و چنگال‌هاى كثيف و خونين خود خُرد كنند كه حتى آخ هم نگوييد. امروز روز مقاومت است... امروز روز صيقل انسانيتِ انسان‌هاست. روز جنگ است. روز احقاق حق است. و حق را بايد گرفت. و انتظار آنكه جهانخواران ما را يارى كنند بی‌حاصل است. امروز روز حضور در حجله جهاد و شهادت و ميدان نبرد است... درنگِ امروز فرداى اسارت‌بارى را به دنبال دارد. امروز بايد لباس محبت دنيا را از تن بيرون نمود، و زره جهاد و مقاومت پوشيد، و در افق طليعه فجر تا ظهور شمس به پيش تاخت و ضامن بقاى خون شهيدان بود. فرزندانم! ...به سوى جبهه‌ها هجوم بريد تا ضربات پى در پى شما توان و امان او را بگيرد، كه ان‌شاء‌الله پيروز خواهيد شد... ۱۱ فروردین ۶۷ #روح_الله_الموسوى_الخمينى (صحيفه امام، ج‏ ۲۱ - ص۱۲) 👈پیام امام به مردم ایران در تاریخ ۱۳۶۷/۴/۲۹ درباره حج خونین و دلایل پذیرش قطعنامه (بعد از پذیرش قطعنامه) ...خوشا به حال آنان که با شهادت رفتند! خوشا به حال آنان که در این قافله نور جان و سر باختند! خوشا به حال آنهایی که این گوهرها را در دامن خود پروراندند! خوشا به حال شما زنان و مردان! خوشا به حال جانبازان و اسرا و مفقودین و خانواده‌های معظم شهدا!  و بدا به حال آنانی که در این قافله نبودند! بدا به حال آنهایی که از کنار این معرکه بزرگِ جنگ و شهادت و امتحان عظیم الهی تا به حال ساکت و بی‌تفاوت و یا انتقاد کننده و پرخاشگر گذشتند! آنهایی که در این چند سالِ مبارزه و جنگ به هر دلیلی از ادای این تکلیف بزرگ طفره رفتند و خودشان و جان و مال و فرزندانشان و دیگران را از آتش حادثه دور کرده‌اند مطمئن باشند که از معامله با خدا طفره رفته‌اند، و خسارت و زیان و ضرر بزرگی کرده‌اند که حسرت آن را در روز واپسین و در محاسبه حق خواهند کشید. که من مجدداً به همه مردم و مسئولین عرض می‌کنم که حساب این‌گونه افراد را از حساب مجاهدان در راه خدا جدا سازند؛ و نگذارند این مدعیان بی‌هنر امروز و قاعدین کوته نظر دیروز به صحنه‌ها برگردند. مردم عزیز و شریف ایران... شما می‌دانید که من با شما پیمان بسته بودم که تا آخرین قطره خون و آخرین نفس بجنگم؛ اما تصمیم امروز فقط برای تشخیص مصلحت بود؛ و تنها به امید رحمت و رضای او از هر آنچه گفتم گذشتم؛ و اگر آبرویی داشته‌ام با خدا معامله کرده‌ام... من باز می‌گویم که قبول این مسئله برای من از زهر کشنده‌تر است؛ ولی راضی به رضای خدایم و برای رضایت او این جرعه را نوشیدم... ۲۹ تیر ۶۷ #روح‌الله_الموسوی_الخمینی (صحیفه امام - جلد ۲۱ ص۷۴) نکته👇 همه‌ی کسانی که بعد از پیام ۱۱ فروردین امام، بدون عذر در جبهه‌ها حضور پیدا نکردند و همه کسانی که در این ۳۰سال بعد از جنگ به این آدم‌ها مسئولیت‌های کلیدی دادند، گناهی نابخشودنی کرده‌اند و تا ابد به امام و شهدا و مردم و خانواده‌های ایثارگران مدیونند. بخصوص اعضای #شورای‌_نگهبان که هیچ‌گاه این ملاک را مبنای بررسی صلاحیت افراد قرار ندادند.👇 به همه مسئولان کشورمان تذکر می‌دهم که در تقدم ملاک‌ها، هیچ ارزش و ملاکی مهم‌تر از تقوا و جهاد در راه خدا نیست و همین تقدم ارزشی و الهی باید معیار انتخاب و امتیاز دادن به افراد و استفاده از امکانات و تصدی مسولیت‌ها و اداره کشور و بالاخره جایگزین همه سنت‌ها و امتیازات غلط مادی و نفسانی بشود... و مصلحت زجر کشیده‌ها و جبهه رفته‌ها و شهید و اسیر و مفقود و مجروح داده‌ها و در یک کلام، مصلحت پابرهنه‌ها و گودنشین‌ها و مستضعفین، بر مصلحت قاعدین درمنازل و مناسک و متمکنین و مرفهین گریزان از جبهه و جهاد و تقوا و نظام اسلامی مقدم باشد... و آن‌هایی که در خانه‌های مجلل، راحت و بی‌درد آرمیده‌اند و فارغ از همه رنجها و مصیبت‌های جان‌فرسای ستون محکم انقلاب و پابرهنه‌های محروم، تنها ناظر حوادث بوده‌اند و حتی از دور هم دستی بر آتش نگرفته‌اند، نباید به مسئولیت‌های کلیدی تکیه کنند، که اگر به آن جا راه پیدا کنند چه بسا انقلاب را یک‌شبه بفروشند، و حاصل همه زحمات ملت ایران را بر باد دهند... ۶ مرداد ۶۶ - #امام‌_خمینی ذهن‌نوشته‌های‌یک‌بسیجی ۹۹/۱/۱۳