eitaa logo
قرارگاه نمازجمعه کرکوند
238 دنبال‌کننده
7.9هزار عکس
2.3هزار ویدیو
368 فایل
جهت ارتباط با ادمین کانال @Mortza
مشاهده در ایتا
دانلود
🌹راهکارهای زندگی موفق در جزء پانزدهم قران کریم
4_5859328375297933740.pdf
1.43M
🌹فایل pdf متن جزء پانزدهم قرآن کریم با ترجمه
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🔰 «» مناسبت: «ماه مبارک رمضان» موضوع: «» ✅ کسى که مى‏خواهد روزه بگیرد، لازم نیست پیش از اذان صبح دندانهایش را مسواک و خلال کند، ولى اگر بداند غذایى که لاى دندان مانده در روز فرو مى رود، واجب است خلال کند یا مسواک بزند. ✅ مسواک زدن و مانند آن، برای روزه دار اشکالی ندارد، بشرط اینکه چیزی از حلق پایین نرود، حتی اگر مسواک را از دهان بیرون آورد و مسواک مرطوب و خیس باشد و دوباره آن را در دهان قرار دهد نباید رطوبتش را فرو دهد... ✅ اگر کسی بین روز دندان درد شود، می‌تواند از اسپری درد در موضع استفاده کند و یا اینکه به دندان پزشک برای ترمیم مراجعه نماید، مشروط بر اینکه چیزی وارد حلقش نشود. 📚 رساله مراجع عظام تقلید
joz e 16 - Tarjome [AtreKHODA]_580892952394465630.mp3
6.78M
🌹صوت ترجمه فارسی جزء شانزدهم قرآن کریم
🌹راهکارهای زندگی موفق در جزء شانزدهم قرآن کریم
4_5859328375297933741.pdf
1.68M
🌹فایل pdf متن جزء شانزدهم قرآن کریم با ترجمه
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم 💠« »💠 موضوع امروز: « آیات المهدی ١۶»         روز پنجشنبه، ١۴٠٠/٠٢/٠٩ ✍️ مناسبت روز: امروز شانزدهمین روز ماه مبارک رمضان است و طبق روال روزهای قبل، سخن امروز را نیز با یکی دیگر از «آیات المهدی»، آغاز می‌نمائیم: «وَلَقَدْ كَتَبْنَا فِي الزَّبُورِ مِن بَعْدِ الذِّكْرِ أَنَّ الْأَرْضَ يَرِثُهَا عِبَادِيَ الصَّالِحُونَ»: «و همانا در (كتاب آسمانى) زبور (كه) بعد از ذكر، (تورات، نازل شده) نوشتيم كه قطعاً بندگان صالح من، وارث زمين خواهند شد.» (انبیاء/١٠۵) كلمه ى «زبور» در لغت عرب به معناى هر نوع نوشته و كتاب است: «وَ كُلُّ شَيْ‏ءٍ فَعَلُوهُ فِي الزُّبُرِ»(قمر/۵٢) ولى به قرينه ى آيه «وَ آتَيْنا داوُدَ زَبُوراً»(اسراء، ۵۵) به نظر مى رسد كه مراد، كتاب اختصاصى حضرت داود (ع) باشد كه در برگيرنده مجموعه ى مناجات ها، نيايش ها واندرزهاى آن حضرت است و اين كتاب بعد از تورات نازل شده است! 👈 مراد از «ذِكْر» در اين آيه کتاب تورات است، چنانكه در آيه ۴٨ سوره انبیاء، چنین آمده: «و لقد آتينا موسى و هارون الفرقان و ضياء و ذكراً للمتقين» البته بعضى از مفسرین گفته اند كه منظور از «زبور» در اين آيه، تمام كتب آسمانى و مراد از «ذكر»، قرآن مجيد است! و كلمه ى «من بعد» را نيز بمعناى «علاوه بر» دانسته‌اند، كه در اين صورت معناى آيه چنين مى شود: «ما علاوه بر قرآن، در تمام كتب آسمانى نوشتيم كه وارثان زمين در آينده، بندگان صالح من خواهند بود!» ✍️ همچنین در روايات متعدد نیز آمده است كه آن بندگان صالحى كه وارث زمين خواهند شد، حضرت مهدى(عج) و ياران ایشان هستند؛ همچون: و«لقد كتبنا في‏ الزبور من‏ بعد الذكر» قال: الكتب كلها ذكر «أن‏ الأرض‏ يرثها عبادی الصالحون»‏ قال: القائم و أصحابه» (تفسير نور الثقلين، ج٣، ص۴۶۴) امام باقر(ع) نیز فرمودند: «آن‌ها (عِبادِی الصَّالِحُون) یاران حضرت مهدی (ع) در آخرالزمان هستند»: «...أن‏ الأرض‏ يرثها عبادي‏ الصالحون‏ هم أصحاب المهدی فی آخر الزمان...» (تأويل الآيات الظاهرة فی فضائل العترة الطاهرة، ص٣٢٧) ✍️ و اما چند نکته درباره آیه فوق‌الذکر: 1️⃣ همه ادیان الهی معتقدند که منجی خواهد آمد؛ لذا در این آیه به نام کتب الهی اشاره شده و همچنین در زيارات، حضرت مهدی (عج) را این‌گونه خطاب می‌کنند: «السَّلَامُ عَلَى مَهْدِىِّ الْأُمَم»؛ یعنی سلام بر تو، اى امامى كه همه امت‏ها منتظرت هستند، نه فقط مسلمان‌ها! 2️⃣ این وعده و سنّت حتمی الهى است كه بندگان صالح، حاكم و وارث جهان خواهند شد! لذا در کوران فتنه‌ها و حوادث نابسامان آخرالزمان، کسی نباید ناامید شود، زیرا که «پایان شب سیه، سپید است». 3️⃣ برای عبد صالح شدن و وراثت زمين و حكومت بر جهان، دو شرط لازم است: ١. عبادت و بندگى خداوند ٢. انجام اعمال صالح 4️⃣ در این آیه، موضوع مژده و نوید ظهور و حکومت صالحان، با نهایت تأکید بیان شده است؛ زیرا که یکی از مهم‌ترین حربه‌های دشمنان مهدویت، ایجاد شک و تردید و تزلزل اعتقادی است؛ چنانچه خداوند در آیهٔ ٣٢ توبه، تأکید با تعبیرِ «وَ یأْبَی اللَّهُ إِلاَّ أَنْ یتِمَّ نُورَه»، و در آیه ۵۵ نور، تعبیرِ «وَعَدَ اللَّهُ» و در آیهٔ ۵ قصص، عبارتِ «وَ نُرید» آورده و در این آیه نیز با دو کلمه تأکید نموده است، یکی «لَقَدْ» و دیگری واژه‌ «کتَبْنا» است که هر دو بیانگر قطعیت می‌باشند و تأکید بر حتمیت این وعده الهی دارند؛ و همچنین در این آیه، واژهٔ «الْأَرْضَ» به‌طور مطلق بیان شده و همهٔ عالم را در برمی‌گیرد! لذا با توجه به نکات موجود در آیه و تبیین روایی امامان معصوم در این زمینه، جای هیچ تردیدی باقی نمی‌ماند که در این آیه، مژده به حاکمیت جهانی صالحان به رهبری امام زمان(عج) داده شده است! 5️⃣ به بیان برخی از بزرگان تعبیر «ابا صالح» درباره حضرت مهدی (عج)، برگرفته از همین آیه است؛ چراکه حضرت، امام و مقتدای «عبادی الصالحون» هستند! ✍️ در پایان فراموش نکنیم که «منتظرانِ مصلح، خود باید صالح باشند» و کسی که در خانه یا محل کار یا... اهل ظلم است، چگونه می‌تواند از عباد صالح و یاور امام صالحان باشد؟! چنانچه امام صادق(ع) فرمودند: «کسی که می‌خواهد از یاران حضرت قائم باشد باید منتظر بوده و از گناهان دوری کرده، به اخلاق پسندیده عمل کند در حالی که چشم به راه ظهور او می‌باشد» (الغیبة نعمانی، ص ۲۰۰، ح ۱۶)؛ لذا اگر تحققِ این وعده الهی تاکنون به تأخیر افتاده، به همین دلیل است که «عبادی الصالحونِ» مورد نظر برای یک قیام و انقلاب جهانی تأمین نشده‌اند! بنابراین برای زمینه‌سازی حکومت حضرت، هم باید صالح بود و هم در پرورش صالحین کوشید!
🔖شب هفدهم 🔖 📌اين شب، شب بسيار مباركى است. در اين شب، رسول خدا(صلى الله عليه وآله) با لشكر كفّار قريش در سرزمين بدر برخورد كرد، و در روز هفدهم، جنگ بدر واقع شد و خداوند متعال لشكريان اسلام را بر مشركين پيروز گردانيد، با آن كه مسلمانان از نفرات محدود و ساز و برگ اندك جنگى برخوردار بودند. اين پيروزى از بزرگترين فتوحات اسلام است; از اين رو علما گفته اند كه در اين روز، غسل و صدقه و شكر خدا بجا آوردن مستحبّ است و عبادت در شب هفدهم فضيلت فراوانى دارد.(1) ✍فضيلتى از امير مؤمنان(عليه السلام) در شب جنگ بدر: ▪️در روايات فراوانى آمده است كه در شب هفدهم كه فرداى آن جنگ بدر واقع شد، رسول خدا(صلى الله عليه وآله)به اصحابش فرمود: چه كسى حاضر است برود از چاه آب بكشد و بياورد؟ اصحاب سكوت كردند و هيچ كدام اعلام آمادگى نكردند (چون كار خطرناكى بود) على(عليه السلام)برخاست، و براى آوردن آب بيرون رفت، آن شب، شبى سرد و ظلمانى بود و باد سردى می وزيد. حضرت به چاه آب رسيد، چاه بسيار عميق بود. حضرت دلوى نيافت كه بتواند از آن آب بكشد، لذا از چاه پايين رفت و مشكى را كه با خود داشت پر از آب كرد و بيرون آمد. به هنگام مراجعت ناگاه باد شديدى وزيد، امام(عليه السلام) نشست تا باد فرو نشيند آنگاه برخاست و حركت كرد كه تندباد ديگرى وزيدن گرفت، ناچار امام(عليه السلام) نشست، پس از آرام شدن، مجدّداً به راه افتاد كه در مرتبه سوم نيز تندبادى همانند قبل وزيد، آن حضرت نشست، تا هوا آرام شد; آنگاه به راه خود ادامه داد و خدمت رسول خدا(صلى الله عليه وآله) رسيد، پيامبر(صلى الله عليه وآله) پرسيد: اى ابوالحسن! چرا دير آمدى؟ امام جريان را توضيح داد. 🔻رسول خدا(صلى الله عليه وآله) پرسيد: متوجّه شدى آن بادهاى شديد چه بود؟ عرض كرد: نه، فرمود: اوّلى جبرئيل بود همراه با هزار فرشته كه بر تو سلام كردند و دوّمى ميكائيل بود كه با هزار فرشته بر تو سلام كردند و سوّمى نيز اسرافيل بود با هزار فرشته بر تو سلام كردند و آنها براى كمك و يارى ما در جنگ آمدند.(2) 👈و آن كس كه گفته است براى امير مؤمنان(عليه السلام) در يك شب سه هزار و سه فضيلت است، اشاره به همين جريان دارد كه سه هزار فرشته، همراه با سه فرشته مقرّب الهى بر آن حضرت سلام كردند! ✍سيّد حميرى نيز در شعر خود در مدح آن حضرت به همين داستان اشاره كرده: اُقْسِمُ بِاللّهِ وَ آلائِهِ وَالْمَرْءُ عَمّا قالَ مَسْؤُولٌ سوگند خورم به خدا و نعمتهايش و انسان از هر چه گويد بازخواست شود اِنَّ عَلِىَّ بْنَ اَبى طالِب عَلَى التُّقى وَالْبِرِّ مَجْبُولٌ براستى على بن ابى طالب فطرتش به پرهيزكارى و نيكى سرشته شده كانَ اِذَا الْحَربُ مَرَتْهَا الْقَنا وَاَحْجَمَتْ عَنْهَا البَهاليلُ چنان بود كه هنگامى كه نيزه ها تنور جنگ را مى افروخت و دليران از آن گريزان بودند يَمْشى اِلَى الْقِرْنِ وَفى كَفِّهِ اَبْيَضُ ماضِى الْحَدِّ مَصْقُولٌ بسوى هماورد خويش مى رفت و در دستش شمشير بَراق و بُران و صيقلى شده بود مَشْىَ الْعَفَرْنى بَيْنَ اَشْبالِهِ اَبْرَزَهُ لِلْقَنَصِ الْغيلُ چنانچه شير در ميان بچه هاى خود راه مى رود در آن حال كه بيشه براى شكار او را بيرون فرستد ذاكَ الَّذى سَلَّمَ فى لَيْلَة عَلَيْهِ ميكالٌ وَجِبْريلُ على همان كسى است كه در يك شب بر او سلام كرد ميكائيل و جبرئيل ميكالُ فى اَلْف وَجِبْريلُ فى اَلْف وَيَتْلُوهُمْ سَرافيلُ ميكائيل با هزار فرشته و جبرئيل نيز با هزار فرشته و پشت سر آنها نيز اسرافيل آمد لَيْلَةَ بَدْر مَدَداً اُنْزِلُوا كَاَنَّهُمْ طَيْرٌ اَبابيلُ(3) در شب بدر كه براى كمك فرود آمدند همانند مرغهاى ابابيل (كه به مكه آمدند) ✍ 1. زاد المعاد، صفحه 179. 2. بحارالانوار، جلد 19، صفحه 286، 293 و 316 و جلد 39، صفحه 95. 3. بحارالانوار، جلد 47، صفحه 315 (با مقدارى تلخيص). 4.پایگاه الشیعه