✅شرح و تفسیر حکمت ۲۳۷ نهج‌البلاغه... 💠در این گفتار حکیمانه #انگیزه‌هاى_عبادت را به صورت بسیار لطیف، زیبا و دقیق بیان فرموده و مردم را به سه گروه تقسیم مى‌کند. 1⃣گروه اوّل کسانى هستند که شوق بهشت و عشق به حور و قصور و مواهب دیگرِ بهشتى، آنها را به سوى عبادت پروردگار دعوت مى‌کند، گرچه عبادت این‌ها بر خلاف آنچه بعضى از ناآگاهان پنداشته‌اند، #صحیح است؛ ولى به یقین در حد #اعلا نیست، زیرا کارشان شبیه تاجرانى است که سرمایه‌اى را به بازار مى‌برند تا چیز بهتر و بیشتر به دست آورند. 2⃣گروه دوم کسانى هستند که ترس از آتش دوزخ و عذاب‌هاى جانکاه آن، ایشان را وادار به اطاعت و عبادت پروردگار مى‌کند. گرچه عبادت این گروه نیز #صحیح است؛ ولى در حد #اعلا نیست، زیرا کار آنها شبیه غلامانى است که از ترس تازیانه مولا انجام وظیفه مى‌کنند. 3⃣اما گروه سوم کسانى هستند که سطح فکر و معرفت و اخلاصشان برتر از این است که عشق به نعمت‌هاى بهشتى و وحشت از عذاب‌هاى دوزخى آنها را به عبادت پروردگار وادارد، بلکه #محبت پروردگار و #شکر نعمت (‌هاى او و #عشق به قرب حق آنها را به عبادت جذب مى‌کند. ✅این برترین انگیزه عبادت است و این عبادت #آزادگان است؛ آزادگان از عشق به جنت و ترس از نار.... 🔹شبیه این معنا به صورت دیگرى در بحارالانوار آورده شده است: «خداوندا من تو را از #ترس دوزخت پرستش نکردم و نه به جهت #طمع در بهشت تو، تو را #شایسته عبادت دیدم و پرستیدم». ✅چه خوب است که انسان افق فکر و معرفت خود را چنان بالا برد که از عبادات و مناجات‌هاى خود غیر #او را نخواهد، همان‌گونه که در مناجات هشتم از مناجات‌هاى پانزده‌گانه امام سجاد (علیه السلام) وارد شده است که به پیشگاه خدا عرضه مى‌دارد: «تو مراد منى و غیر تو مراد من نیست. شب‌زنده‌دارى و بیدارى‌ام فقط براى توست نه غیر تو. دیدارت نور چشم من و وصل تو آرزوى من و به سوى تو شوق و اشتیاق من است. در وادى محبت تو سرگشته و در هواى تو دل داده‌ام و خشنودى‌ات مقصد و مقصود من... و #قرب_تو منتهاى خواسته من است». #قرارگاه_سیدابراهیم @karrare135