🔴 ابهام و اُمید!
🔴 آگاهی از آینده
🔴 منطق «چه خواهد شد؟!»
اگر #امید در جامعه‌ای بمیرد، هیچ چیز زنده نخواهد ماند و امروز بیش از همیشه جامعه ما نیاز به امید دارد.
یکی از مهم‌ترین پیش‌شرط‌های امید، آگاهی از «چه خواهد شد؟!» است! آگاهی از اینکه این دست فرمان فعلی چقدر به صلاح و فلاح ماست؟ چقدر عُقلایی است؟! چقدر سوایِ تأمینِ امنیت، زندگی کردنِ مردم در آن دیده شده است؟! اساساً چقدر #زندگی_کردن روزمره مسئله‌اش است؟!
👈 در جامعه‌ی ما مسئله‌هایی ساده ولی مهم وجود دارد که حداقل حقِ جامعه این است که درباره‌ی آن‌ها بداند «چه خواهد شد؟!»
رویه‌ی مواجهه‌ی ما با اکثر مسئله‌ها نیز اینچنین بوده که جامعه درباره‌شان نمی‌دانسته «چه خواهد شد؟!» - با فرضِ اینکه تصمیم‌گیران می‌دانند! - و مردم به مرور و با مشاهده‌ی اثر آن موضوعات در زندگی‌شان متوجه شده‌اند که داستان از چه قرار است! خب طبیعی است در چنین شرایطی #امید_آفرینی خیلی سخت است ...
انسان و جوامع انسانی هوشمند هستند و اگر بدانند اتفاق بدی در پیش دارند، خود را برای آن آماده می‌کنند، اما اگر ندانند و ابهام داشته باشند، هر اتفاقی در آینده بیفتد، قطعاً فرصت‌هایی را از دست داده‌اند!
بدِ ماجرا آنجاست که وقتی تکلیف‌مان با مسئله‌های ساده را روشن نمی‌کنیم، هر قدر هم دستاوردهای مهمی در گذشته ایجاد کرده باشیم، دیده نمی‌شوند و نمی‌توانیم با آن‌ها آینده را روشن کنیم.
در جامعه‌ی ما نیز موضوعات زیادی وجود دارد که الآن درباره آن‌ها سکوت کرده‌ایم و گذاشته‌ایم تا گذر زمان، موضوع را برای مردم جا بیندازد. از قضا کسی هم دغدغه ندارد واضح بگوید «چه خواهد شد؟!»
مثلاً؛
👈 قرار بود در دولت با یک انقلاب اقتصادی روبرو شویم. طرحی که صرفاً برای نانوایی‌ها و چهار کالای روغن، مرغ، شیر و تخم‌مرغ اجرا شد و الباقی‌اش معلوم نیست «چه خواهد شد؟!»
👈 در مورد وضعیت اینترنت و شبکه‌های اجتماعی هیچ کس نمی‌داند «چه خواهد شد؟!» و این عملاً هرگونه برنامه‌ریزی را برای کسب و کارهای ریز و درشت مختل کرده.
👈 در مورد مسئله‌ی حجابِ مردان، زنانِ و فضای شهریِ‌مان هیچ کس نمی‌داند برنامه‌ای وجود دارد یا خیر؟! و البته «چه خواهد شد؟!»
👈 در مورد قانون مالیات بر عایدی سرمایه کسی نمی‌داند «چه خواهد شد؟!»
👈 در مورد خودرو و مافیای عجیب پشت سر آن، مردم در یک «چه خواهد شدِ» ناامیدانه هستند!
👈 در مورد سلبریتی‌ها، دوگانه‌سازها و کسانی که هر روز و به هر بهانه‌ای جامعه را به جان هم می‌اندازند کسی نمی‌داند تکلیف برخورد با آن‌ها «چه خواهد شد؟!»
👈 در مورد قرارداد ۲۵ ساله با چین هیچ کس نه می‌داند چیست و نه می‌داند بعد از شروعِ آن «چه خواهد شد؟!»
👈 در مورد برجام و FATF جامعه نمی‌داند «چه خواهد شد؟!»
👈 در مورد ...
در چنین شرایطی #ایجاد و #حفظ امید در جامعه واقعاً کار سختی است. حداقلِ حقِ مردم این است که درباره آنچه به سادگی زندگی‌شان را تحت تأثیر قرار داده - و یا خواهد داد - بدانند «چه خواهد شد؟!»
ما وقتی در مورد تصمیمات ساده‌ی پیش رو ابهام داریم، نمی‌شود توقع کرد افقِ چند ده سالِ پیش رو برای جامعه مثبت باشد و بدین واسطه برایش امیدآفرینی کرد.
ابهام واقعاً #سم است و روان فرد و جامعه را آزار می‌دهد!
#حمید_کثیری
🇮🇷 🇮🇷 تحلیل سیاسی و جنگ نرم
http://eitaa.com/joinchat/1560084480C6ad9c44032
🔴 ابهام و اُمید!
🔴 آگاهی از آینده
🔴 منطق «چه خواهد شد؟!»
اگر #امید در جامعه‌ای بمیرد، هیچ چیز زنده نخواهد ماند و امروز بیش از همیشه جامعه ما نیاز به امید دارد.
یکی از مهم‌ترین پیش‌شرط‌های امید، آگاهی از «چه خواهد شد؟!» است! آگاهی از اینکه این دست فرمان فعلی چقدر به صلاح و فلاح ماست؟ چقدر عُقلایی است؟! چقدر سوایِ تأمینِ امنیت، زندگی کردنِ مردم در آن دیده شده است؟! اساساً چقدر #زندگی_کردن روزمره مسئله‌اش است؟!
👈 در جامعه‌ی ما مسئله‌هایی ساده ولی مهم وجود دارد که حداقل حقِ جامعه این است که درباره‌ی آن‌ها بداند «چه خواهد شد؟!»
رویه‌ی مواجهه‌ی ما با اکثر مسئله‌ها نیز اینچنین بوده که جامعه درباره‌شان نمی‌دانسته «چه خواهد شد؟!» - با فرضِ اینکه تصمیم‌گیران می‌دانند! - و مردم به مرور و با مشاهده‌ی اثر آن موضوعات در زندگی‌شان متوجه شده‌اند که داستان از چه قرار است! خب طبیعی است در چنین شرایطی #امید_آفرینی خیلی سخت است ...
انسان و جوامع انسانی هوشمند هستند و اگر بدانند اتفاق بدی در پیش دارند، خود را برای آن آماده می‌کنند، اما اگر ندانند و ابهام داشته باشند، هر اتفاقی در آینده بیفتد، قطعاً فرصت‌هایی را از دست داده‌اند!
بدِ ماجرا آنجاست که وقتی تکلیف‌مان با مسئله‌های ساده را روشن نمی‌کنیم، هر قدر هم دستاوردهای مهمی در گذشته ایجاد کرده باشیم، دیده نمی‌شوند و نمی‌توانیم با آن‌ها آینده را روشن کنیم.
در جامعه‌ی ما نیز موضوعات زیادی وجود دارد که الآن درباره آن‌ها سکوت کرده‌ایم و گذاشته‌ایم تا گذر زمان، موضوع را برای مردم جا بیندازد. از قضا کسی هم دغدغه ندارد واضح بگوید «چه خواهد شد؟!»
مثلاً؛
👈 قرار بود در دولت با یک انقلاب اقتصادی روبرو شویم. طرحی که صرفاً برای نانوایی‌ها و چهار کالای روغن، مرغ، شیر و تخم‌مرغ اجرا شد و الباقی‌اش معلوم نیست «چه خواهد شد؟!»
👈 در مورد وضعیت اینترنت و شبکه‌های اجتماعی هیچ کس نمی‌داند «چه خواهد شد؟!» و این عملاً هرگونه برنامه‌ریزی را برای کسب و کارهای ریز و درشت مختل کرده.
👈 در مورد مسئله‌ی حجابِ مردان، زنانِ و فضای شهریِ‌مان هیچ کس نمی‌داند برنامه‌ای وجود دارد یا خیر؟! و البته «چه خواهد شد؟!»
👈 در مورد قانون مالیات بر عایدی سرمایه کسی نمی‌داند «چه خواهد شد؟!»
👈 در مورد خودرو و مافیای عجیب پشت سر آن، مردم در یک «چه خواهد شدِ» ناامیدانه هستند!
👈 در مورد سلبریتی‌ها، دوگانه‌سازها و کسانی که هر روز و به هر بهانه‌ای جامعه را به جان هم می‌اندازند کسی نمی‌داند تکلیف برخورد با آن‌ها «چه خواهد شد؟!»
👈 در مورد قرارداد ۲۵ ساله با چین هیچ کس نه می‌داند چیست و نه می‌داند بعد از شروعِ آن «چه خواهد شد؟!»
👈 در مورد برجام و FATF جامعه نمی‌داند «چه خواهد شد؟!»
👈 در مورد ...
در چنین شرایطی #ایجاد و #حفظ امید در جامعه واقعاً کار سختی است. حداقلِ حقِ مردم این است که درباره آنچه به سادگی زندگی‌شان را تحت تأثیر قرار داده - و یا خواهد داد - بدانند «چه خواهد شد؟!»
ما وقتی در مورد تصمیمات ساده‌ی پیش رو ابهام داریم، نمی‌شود توقع کرد افقِ چند ده سالِ پیش رو برای جامعه مثبت باشد و بدین واسطه برایش امیدآفرینی کرد.
ابهام واقعاً #سم است و روان فرد و جامعه را آزار می‌دهد!
#حمید_کثیری
🇮🇷 🇮🇷 تحلیل سیاسی و جنگ نرم
http://eitaa.com/joinchat/1560084480C6ad9c44032#اخبار
#تحلیل
اخبار مهم روز
خبـــرهای فـــوࢪی مهم⇩⇩
@kashkolnews2023