#داستان٧١٠ زمانی که #شهریار برای خواندن درس پزشکی به تهران آمد، عاشق دختر صاحبخانه می شود. صحبتی بین مادران آنها مطرح می شود و یک حالت نامزدی بوجود می آید. قرار بر این می شود دکترای پزشکی را گرفت با دختر عروسی کند. بعد از دوره پزشکی متوجه میشود پدر دختر او را به یک سرهنگ داده و با هم ازدواج کرده اند. شهریار دچار ناراحتی روحی شدیدی می شود و حتی مدتی هم بستری می شود و در این دوران غزل های خوب شهریار سروده می شوند. بهجت آباد سابق بر این تفرجگاه تهران بود و مثل امروز آپارتمان سازی نشده بود. این محل، جایی بود که بیشتر اوقات شهریار با دختر برای گردش به آنجا می رفت. بعد از اینکه دختر ازدواج می کند، شهریار یک روز سیزده بدر برای زنده کردن خاطرات آنجا می رود و دختر هم با شوهر و بچه آنجا می آیند. شهریار با دختر روبرو می شود و این غزل را آنجا می سراید: یار و همسر نگرفتم که گرو بود سرم تو شدی مادر و من با همه پیری پسرم ═ೋ❅🖋☕️❅ೋ═ ❥↬#کانال_کشکول👇👇👇 #صلوات_بر_محمدوآل_محمدص 💐 @kashkoolesalavat 💐 @kashkoolesalavat

@sokhan_iw زندگانیم و زمین زندان ماست زندگانی درد بی درمان ماست راندگانیم از بهشت جاودان وین زمین زندان جاویدان ماست گندم آدم چه با ما کرده است کآسیای چرخ سرگردان ماست جسم قبر و جامه قبرو خانه قبر باز لفظ زندگان عنوان ماست جمع آب و آتشیم و خاک و باد این بنای خانه ی ویران ماست #شهریار

🌸 مونسی نیست مرا بعد سفر کردن تو همدم دردم و این درد کشیدن دارد.. 👤 #شهریار 📚 #کشکول_داستاندونی..... ( صلوات ) https://eitaa.com/joinchat/1155334434C46633e2342

یا علی نام تو بردم نه غمی ماند و نه همّی// بابی انت و امّی// گوییا هیچ نه همّی به دلم بوده، نه غمّی// بابی انت و امّی// "مرحوم استاد#شهریار" 🎧@nohe_madahe