🔰 معترضین واقعی چگونه فریاد بزنند که محکوم نشوند؟! (بررسی یک چالش چهل‌ساله) 🔻🔻🔻🔻 🔹فرض کنید مردم فقط معترض هستند، قصد تخریب و اغتشاش ندارند. به چه طریقی باید اعتراض خود را اعلام کنند؟ آیا وزارت کشور مجوز #تجمع می‌دهد؟ آیا تا به حال کسی موفق شده از وزارت کشور مجوز یک تجمع اعتراضی علیه دولت بگیرد؟ تجمع نخواستیم، آیا #صداوسیما می‌تواند از بودجه سالانه دولت دل بکند و در اعتراضات، صدای مردم باشد؟ 🔹فرض کنید مردم دارند استعفای رئیس‌جمهور را فریاد می‌زنند، فرض کنید نسبت به فساد قوه قضاییه معترضند و فریاد اعتراض سرداده‌اند، فرض کنید از رفتارهای تحقیرآمیز و بعضا خشن کلانتری‌ها دل‌خورند و علیه نیروی انتظامی شعار می‌دهند، آیا #صداوسیما حاضرست صدای اعتراض‌شان رامنعکس کند؟! بگذارید اصل۲۷ قانون اساسی رابا هم مرور کنیم: "تشكيل اجتماعات و راه پيمايي ها، بدون حمل سلاح ، به شرط آن كه مخل به مباني اسلام نباشد آزاد است"   🔹اصلی که سالیان سال روی زمین مانده و هیچ دولتی اقدامی برای روشن‌کردن سازوکار اجرایی آن انجام نداده است. 👈قطعا وجود سازوکار قانونی اعتراض، از حقوق مردم است که باید تکلیف آن روشن شود. اما چند سوال: ⁉️چرا سیستم امنیتی کشور ما در این زمینه تعلل می‌کند؟! واقعا این‌قدر سخت است؟! چرا مانند کشورهای اروپایی برخورد نمی‌کنیم؟! چرا خودمان را در معرض قضاوت جهانیان قرار می‌دهیم؟! تجمعی می‌شود و نهایت نهایتش دولتی عوض می‌شود، آسمان به زمین می‌آید؟! به جای چهار سال، دو سال رئیس‌جمهور باشد، چه می‌شود؟! دو سال اول چه گُلی به سرمان زده است که در دو سال دوم بخواهد تکمیلش کند؟! ♻️به نظر می‌رسد پاسخ به این سوالات به این راحتی نباشد! اساسا به عنوان یک قاعده کلی عرض کنم: هر وقت دیدید جواب یک سوال خیلی روشن است، شک کنید! زود قضاوت نکنید، شاید نکاتی وجود دارد که نیازمند تامل بیشتر است! 👈موانعی در این‌جا وجود دارد که ندیدن آن‌ها بی‌انصافی‌ست. موانعی که کار را سخت می‌کند ولی غیرممکن نمی‌کند! موانعی که باید گفته شود ولی دستاویز دولت‌ها برای فرار از مسئولیت نشود. اما موانع: ⬅️ ما یک کشور مستقل، با فرهنگ عمومی خاص خود و ویژگی‌های اعتقادی و ایدئولوژیک مختص به خود هستیم، بدون لحاظ این ویژگی‌ها نباید با کشورهای دیگر مقایسه شویم. 🔹کشور ما در معرض شدیدترین تهدیدات امنیتی داخلی و خارجی قرار دارد. در کدام کشور مثل ما، پدیده ای به نام «ضدنظام» وجود دارد؟ پدیده ی «ضد نظام» و «ضدانقلاب» فقط در معدود کشورهای ایدئولوژیک وجود دارند. در فرانسه اگر کسی اعتراض کند، مشکلی با نظام سیاسی آن کشور ندارد. چون جایگزینی برای آن نیست. نهایتا این دولت می رود و دولت دیگری می‌آید. اما وقتی پای ایدئولوژی و خدا به میان می آید دو قطبیِ جبهه ی حق و باطل شکل می‌گیرد. ⁉️آیا اگر دور تا دورِ کشوری مثل فرانسه، پایگاه های نظامی دشمن ترینِ دشمنانش وجود داشت و گروه های تروریسی معارض با فرانسه در خاک کشورهای همسایه پایگاه نظامی داشتند و تسلیح می‌شدند و تقریبا تمام همسایگان #فرانسه با تهدید یا تطمیع آمریکا، مترصد عملیات خرابکارانه بودند، باز هم اجازه ی هرگونه تظاهرات اعتراضی را می‌داد؟ آیا سیستم سیاسی و امنیتی کشورش، به صورت طبیعی، بسته تر نمی‌شد؟ ✅ ظاهرا باید بپذیریم که ما شرائط خاصی در این عالم داریم. ما از طرفی با یک نظریه جدید حکومت‌داری به نام مردم‌سالاری دینی حرف جدیدی از بلوک شرق و غرب زده و راه سومی را افتتاح کرده‌ایم و از طرف دیگر یک ادعای بزرگ به نام جهانی‌سازی و مقدمه‌سازی ظهور داریم که مستقیما در تعارض با منافع ابرقدرت‌های جهان است. وآن‌چه بیش ازهمه حساسیت‌ها رابرانگیخته است این است که ازچهل سال پیش تاکنون نفوذ گفتمانی ما درمنطقه و جهان رشدچشمگیری داشته و عملا جمهوری‌اسلامی به یک امپراطوری منطقه‌ای تبدیل شده است. طبیعی‌ست که ابرقدرت‌های جهان مارا راحت نخواهندگذاشت. طبیعی است که مارا تهدیدی بزرگ تلقی کنند و هر چه در توان دارند علیه ما بسیج کنند. یک روز کودتای نظامی یک روز کودتای مخملی یک روز جنگ نظامی یک روز تهاجم فرهنگی یک روز انزوای سیاسی یک روز نفوذ اطلاعاتی ویک روز جنگ امنیتی! 🔹شوخی نیست! هرکدام ازاین حربه‌ها تاکنون چندین حکومت را در اقصی نقاط دنیا ساقط کرده‌است. واقعا دموکراتیک‌ترین کشورهای جهان هم اگر جای ما بودند، از لحاظ امنیتی نظام‌شان متفاوت می‌شد 👈نکته پایانی هم یادآوری این نکته باشد که قرار نیست این موانع، توجیه‌کننده وضع موجود باشند. قطعا می‌توان با تغییراتی در سازوکار #صداوسیما ، با وضع قوانینی برای تجمعات مسالمت‌آمیز و یا هر سازوکار دیگری برای رساندن صدای مردم به گوش مسئولین و تشکیل اهرم فشاری برآنان، شرایط نابسامان کنونی را تغییرداد. موانع را گفتیم که کسی یک‌طرفه به قاضی نرود! 💠به کشکول یک طلبه بپیوندید🔰🔰🔰 🆔 @KashkooleTalabeh