نساء الشيعة(١) أم الأسود الشيبانية (عالمة ، فاضلة ، راوية للحديث ، وهي أوّل مَن عرف التشيّع من عائلتها آل أعين ، وصارت سبباً لتشيّعهم ) #تراجم ♻️کانال الکشکول @kashkolka

نساء الشيعة(۲) آمنة الجلسي (رحمها الله) (أخت العلامة محمد باقر المجلسي اعلى الله مقامه صاحب البحار ) #تراجم ♻️کانال الکشکول @kashkolka

🔸️عادی سازی که خطرناکتره از عادی سازی روابط سياسی با اسرائیل! 🎤شیخ احمد سلمان احمدي 🌐عربی با زیرنویس فارسی #فلسطین ♻️کانال الکشکول @kashkolka

▪️ بررسی یک شعار معروف 🔸 برگرفته از جلسات "کدام حسین علیه السلام؟ کدام کربلا؟" تلگرام | ایتا | بله | روبیکا | آپارات | سایت | اینستاگرامِ سایت

▪️ اظهار نظر در مورد بزرگان دین 🔸 برگرفته از جلسات "کدام حسین علیه السلام؟ کدام کربلا؟" تلگرام | ایتا | بله | روبیکا | آپارات | سایت | اینستاگرامِ سایت

حرم مطهر مولی الموحدین أمير المؤمنين عليه السلام سیاهپوش شد به مناسب شهادت صدیقه کبری فاطمه زهرا(علیها السلام)(روایت 40روز) #العتبة_العلوية_المقدسة ♻️کانال الکشکول @kashkolka

ریشه مشکلات امروزی جهان اسلام صلاح الدین ایوبی!! 🎤شيخ أحمد سلمان احمدی 🌐عربی با زیرنویس فارسی_کردی #فلسطین #جهان_اسلام #تاریخ_اسلام ♻️کانال الکشکول @kashkolka

🔸️ماجرای جعل تاریخ ولادت و وفات حضرت معصومه سلام الله علیها از زبان آیت الله شبیری زنجانی . (جرعه ای از دریا، ج۲، ص۵۱۶ ). ♻️کانال الکشکول @kashkolka

تو کوچه بلوا بود(لطمه زنی) 🎤حاج حسین عينی فرد #فاطمية #فاطمة_الزهراء ♻️کانال الکشکول @kashkolka

حضرت آیه الله العظمی شبیری زنجانی (مد ظله) در درس خارج صوم خویش در سنوات گذشته، با اشاره به جریان ورود حضرت معصومه علیها السلام به قم بر اساس کتاب (تاریخ قم) ضمن انتقاد از نقل های غیر معتبر، این جریان را متذکر می شوند: ««ديگر از سادات حسينيه از فرزندان موسي بن جعفر عليهما السلام كه به قم آمدند، فاطمه بود دختر موسي ‏بن ‏جعفر عليهما السلام. چنين گويند بعضي از مشايخ قم كه چون امام علي بن موسي الرضا عليهما السلام ‏را از ‏مدينه بيرون كردند تا به مرو رود از براي عقد بيعت به ولايت عهد براي او في سنه مأتين، خواهر او ‏فاطمه ‏بنت موسي بن جعفر عليهما السلام در سنة احدي و مأتين به طلب او بيرون آمد. چون به ساوه رسيد ‏بيمار ‏شد، پرسيد كه ميان من و ميان شهر قم چقدر مسافت است؟ او را گفتند كه ده فرسخ است. خادم ‏خود را ‏بفرمود تا او را بردارد و به قم برد. خادم او را به قم آورد و در سراي موسي بن خزرج بن سعد ‏اشعري فرود ‏آمد و نزول كرد». اين يك نقلي است كه ايشان مي‌گويد.‏ ايشان مي‌گويد: «و روايت صحيح و درست آن است كه چون خبر به آل سعد رسيد، همه اتفاق كردند ‏كه ‏قصد ستي فاطمه كنند و از او درخواه نمايند كه به قم آيد. از ميانه ايشان موسي بن خزرج تنها هم در ‏آن ‏شب بيرون آمد و چون به شرف ملازمت ستي فاطمه رسيد، زمام ناقه او بگرفت و به جانب شهر بكشيد ‏و ‏به سراي خود او را فرود آورد و هفده روز در حيات بود، چون او را وفات رسيد، بعد از تغسيل و ‏تكفين ‏و نماز، موسي بن خزرج در زميني كه او را به بابلان بود آنجا كه امروز روضة مقدسة اوست دفن كرد ‏و ‏بر سر تربت از بورياها سايه‌اي ساخته بودند تا آن گاه كه زينب دختر محمد بن علي بن الرضا عليه ‏السلام ‏اين قبه بر سر تربت او بنا نهاد. و روايت كرد مرا حسين بن علي بن حسين بن موسي بن بابويه ـ ‏برادر ‏صدوق؛ صدوق سه تا برادر بودند دو تايشان فقيه بودند كه يكي خود صدوق معروف محمد و يكي ‏هم ‏حسين ـ از محمد بن حسن بن احمد بن الوليد كه او را روايت كرده‌اند كه چون فاطمه را وفات رسيد ‏و ‏بعد از غسل و تكفين او را به مقبره بابلان در كنار سردابي كه از براي او ترتيب كرده بودند حاضر ‏آوردند، ‏آل سعد با يكديگر خلاف كردند در باب آن كه كه سزاوار آن است كه در سرداب رود و فاطمه را ‏بر ‏زمين بنهد و دفن كند؟ پس از آن اتفاق كردند بر آن كه خادمي به غايت پير از آن يكي از ايشان قادر نام ‏را ‏حاضر گردانند تا فاطمه را در گور نهد و كسي را به طلب او بفرستادند. در ميان اين گفتگو از جانب ‏رمله ‏دو سوار برآمدند دهن بر بسته و روي بدين مردم نهادند. چون به نزديك جنازه فاطمه رسيدند از اسب ‏فرود ‏آمدند و بر فاطمه نماز گذاردند و در سرداب رفتند و فاطمه را دفن كردند. پس از گور بيرون آمدند و ‏بر ‏نشستند و برفتند و هيچ كس را معلوم نشد كه آن دو سوار كه بودند و محرابي كه فاطمه عليها السلام ‏نماز ‏كرده است در خانه از سراي موسي بن خزرج تا كنون ظاهر است» كه همين بيت النوري است كه ‏الآن ‏موجود است.‏» ایشان اضافاتی که در برخی از نقل ها مبنی بر اینکه در بین راه ساوه جنگی رخ داده و حضرت را مسموم کردند و… بی اساس دانسته و جعل و نقل این قضایای بی اساس را موجب سست شدن و بی اعتماد شدن مخاطب به سایر قضایای معتبر میدانند و در ادامه می فرمایند:« اصل مطلب همین است که در اینجا نوشته شده است، دیگر عناوین ثانویه درست می کنند، با این که مهمترین چیز پایه ی دین ما روی همین راستی و درستی گذاشته شده است.» منابع : درس خارج قفه ( صوم ) شماره 447حضرت ایه الله شبیری زنجانی ، تاریخ قم ، بحار الانوار ، موسوعة التاریخ الاسلامی؛ یوسفی غروی 📚سایت معظم له

‍ ‍ ‍ ‍ جزیره‌های تمب جزیره‌های تمب بزرگ و کوچک را در لهجه‌های جنوب ایران «تمب گپ» و «تمب مار» می‌نامند. تمب با «تاء» مضموم و «م» و «ب» ساکن به معنی «تپه» و «تل» و «زمین برآمده» به کار رفته است. در زبان دریانوردان بومی این دو جزیره را «تمب گپ» به معنی «تمب بزرگ» و «تمب مار» می‌نامند. تمب مار را «تمب کوچک»، «تل مار»، «تنب مار»، «طنب کوچک»، «نابیو تنب»، «نبی تنب» نیز خوانده‌اند. در سال ۱۸۳۵ میلادی، ۱۲۵۵ هجری قمری که دامنۀ فعالیت دزدان دریایی در کرانه‌های خلیج فارس به اوج رسیده بود و طرد دزدان دریایی و جلوگیری از اعمال آن‌ها، بهانۀ مداخلات انگلستان در خلیج فارس گردید تا امپراتوری انگلستان بتواند این شاهراه دریایی را در دست خود گیرد، بنابه پیشنهاد حکومت هندوستان کاپیتان هنل انگلیسی، افسر بحریۀ انگلیس که از طرف دریاداری انگلیس عهده‌دار امور خلیج فارس بود، یک خط فرضی به موازات ساحل رسم نمود که امتداد آن از جزیره‌های بوموسی و سیری می‌گذشت. بعدها جانشین هنل، به نام ماژور موریسن، با شیوخ و رهبران امارات خلیج فارس مذاکراتی به عمل آورد و خط دیگری برای نشان دادن حدود آب‌های ایران و سواحل جنوبی خلیج فارس روی نقشۀ خلیج فارس فرض و وضع نمود که از جزیرۀ سیر ابونعیر و شمال رأس رکن در شمال جزیرۀ قطر تا نزدیکی رأس الزور در کویت می‌گذشت. این خط نسبت به خط قبلی که آن هم در جنوب جزیره‌های تمب قرار داشت، جنوبی‌تر بود. این خطوط را خطوط محدودیت نامیده‌اند و جزایر تمب و بوموسی در شمال هر دو خط قرار گرفته‌اند و بر اساس خطوط فرضی وضعی هر دو مأمور دریاداری انگلستان، در آب‌های ایران واقع شده‌اند و بنابراین حکومت انگلستان که سالیان دراز مدعی مالکیت جزایر تمب بزرگ و تمب کوچک و بوموسی بوده است، با تأیید حکومت هندوستان، این جزایر را در محدودۀ آب‌های ایران می‌شناخته و در روی نقشه، تأیید کرده است و مالکیت ایران بر این جزایر را بر اساس اصول علمی و سیاسی و تاریخی پذیرفته‌اند و مالکیت ایران را تأیید نموده‌اند. در نقشۀ خلیج فارس که از طرف وزارت جنگ انگلیس به سال ۱۸۸۸ میلادی چاپ شده است، جزیره‌های تمب بزرگ و تمب مار یا تمب کوچک همراه با جزیره‌های «بوموسی» و «سیری» و «فرورو» به رنگ اصلی خاک ایران روی نقشه رنگ شده‌اند، اما همین دولت انگلستان در اوائل قرن بیستم و در اولین سال‌های بعد از جنگ جهانی اول با کمک نیروی دریایی گشتی خود در آب‌های خلیج فارس و اقیانوس هند، مانع از فعالیت مأموران گمرکی و مالیاتی ایران در این جزیره‌ها گردید و در کتب و مآخذ و اسناد جدید خود آن‌ها را به حکام رأس الخیمه و شارجه متعلق دانست. در کتاب خطی مفاص اللئالی و منار اللیالی، تألیف محمدعلی سدیدالسلطنۀ کبابی بندرعباسی که به کتابخانۀ مرکزی و مرکز اسناد دانشگاه تهران اهدا شده و هم‌اکنون در آن کتابخانه نگهداری می‌شود، رونوشت سندی به خط و زبان عربی ثبت شده است که پدران و بنی اعمام حکام حالیۀ رأس الخیمه و شارجه به اتفاق عدۀ دیگری از مردمان جزایر تمب و بوموسی و سیری حقانیت ایران را در مالکیت جزایر مذکور تأیید کرده و صریحاً اعلام کرده‌اند که بعضی از سنوات برای تعلیف احشام خود این جزایر یا بعضی از آن‌ها را برای علفچر مواشی خود از حاکم ایرانی بندر لنگه اجاره می‌نموده‌اند.» احمد اقتداری منتخب بیست‌ و‌ یکمین جایزهٔ ادبی و تاریخی دکتر محمود افشار [«سرگذشت تاریخی چهار جزیره در خلیج فارس»، احمد اقتداری، یغما، آبان ۱۳۵۶، ش ۳۵۰، ص ۵۰۳-۵۰۴ و فروردین ۱۳۵۷، ش ۳۵۵، ص ۴۶-۴۷] بنیاد موقوفات دکتر محمود افشار؛ تعمیم زبان فارسی، تحکیم وحدت ملّی و تمامیت ارضی @AfsharFoundation