هر کس به مدار مغناطیسی علی ابن ابیطالب نزدیک تر شد،
این مدار بر او اثر میگذارد؛
او کمیل بن زیاد میشود،
او ابوذر غفاری میشود،
او سلمان میشود.
✍🏻حاج قاسم
#غدیر ♥️
🦋
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🌸🔅🌸🔅🌸🔅🌸🔅🌸🔅🌸
ای دل اگر گفتی علی
حرفی دگر مگو مگو
غیر علی و راه او
راهی دگر مجو مجو
❤️🔅❤️
AUD-20200220-WA0001.mp3
2.96M
✍🏻چهار خصلت که اگر بنده ای آنها را داشته باشد خدای متعال عاشق او میشود🦋🌷
حجت الاسلام محرابیان🌼🍃
مداحی_آنلاین_بیا_که_باغ_پر_از_عطر.mp3
8.15M
⏯ #مناجات با #امام_زمان(عج)
🍃بیا که باغ پر از عطر دلربایی توست
🍃شکوفه چشم به راه گره گشایی توست
🎤حاج #مهدی_سماواتی
👌بسیار دلنشین
💔 #غروب_جمعه...
🌷 #اللهم_عجل_لولیک_الفرج
☀️ #دختران_آفتاب ☀️
🔶فصل دوم
🔸قسمت٨
جايي براي رفتن نداشتم. خانه مان كه خالي بود، پس چرا به خانه بروم؟! مادر كه به خانه مادربزرگ ميرود. پدر هم يا در شركت است يا با رفقايش در گردش! چرا فقط من به خانه بروم. سرگردان در خيابانها قدم ميزدم. حتي چند بار هم به فكرم رسيد كه فرار كنم. از اين خانه لعنتي فرار كنم و بروم جايي كه هيچ كس مرا نشناسد. دست هيچ كس هم به من نرسد. اما وقتي كه چند جوان با ماشينهاي شيك شان برايم ميايستادند يا بوق ميزدند، اين راه هم به نظرم مناسب نيامد. عواقبش از همين حالا معلوم بود. حالا دست كم اگر پدر و مادر نداشتم، اما شخصيت، شرافت و آبرو داشتم. بعد از فرار حتي اينها را هم از دست ميدادم. آن وقت ديگر هيچ چيز نخواهم داشت!
وقتي به خانه رسيدم شب بود. نمي دانم چگونه به خانه رسيدم، فقط زماني سرم را بالا آوردم و متوجه شدم كه جلوي خانه ايستاده ام. هوا تاريك بود و خانه خالي و سوت و كور. با همان لباسها افتادم روي تخت. چشمهايم را بستم تا كمي آرام شوم.
در همين موقع، به ياد اطلاعيه اردوي دانشگاه افتادم. از بس اعصابم ناراحت و افكارم آشفته بود، زمان اردو را فراموش كرده بودم. شايد هم به همين علت بود كه وقتي اطلاعيه اردو را ديدم، توجهم را جلب نكرد. اصلاً آن موقع چنين سفري برايم مهم نبود. اما حالا نه! بيش تر از هميشه به چنين اردويي احتياج داشتم! جايش برايم مهم نبود. فقط دلم ميخواست بروم. بالاخره هم اين قدر به فكرم فشار آوردم تا اين كه يادم آمد تاريخ حركت صبح فرداست. بعد از آن بود كه با خيال راحت و فكري آسوده خوابيدم. اين آسودگي با خوابي كه ديدم، ادامه پيدا نكرد. عجيب و تكان دهنده بود. ترسيده بودم ؛ انگار از مادر فرار ميكردم. هيچ راهي براي فرار نداشتم. به جز يك بالن. دلم ميخواست ميتوانستم سوارش شوم. ميتوانستم پرواز كنم و از زمين دور شوم. ميان آن ابرهاي پشمكي و آسماني كه هر لحظه كمتر ميشد. خورشيد را ديدم كه مرتب به او نزديك ميشدم؛ نزديك تر و نزديك تر.
هر چه بالن بالاتر ميرفت به خورشيد نزديك تر ميشد. دلم از شادي و خوشحالي مالش ميرفت. كاش مادر ميديد كه چقدر به خورشيد نزديك شده ام. دوباره پايين را نگاه كردم. مادر داشت از جلوي چشمانم محو ميشد. ترس برم داشت. دلم ميخواست مادر كنارم بود، اما او پايين بود و دستم به او نمي رسيد. هر لحظه بيشتر از جلوي چشمانم محو ميشد. با تمام قدرت فرياد زدم:
« مادر! مادر! »
از صداي خودم بيدار شدم.
صبح وقتي كه بيدار شدم، پدر رفته بود. آشفتگي تخت نشان ميداد كه پدر آخر شب به خانه آمده و صبح زود رفته است. با عجله ساك و لباسهايم را جمع و جور كردم. خواستم در يادداشتي همه چيز را شرح دهم. اما حس خاصي مانعم ميشد.
« حالا كه آنها به فكر تو نيستند، تو هم به فكر آنها نباش. بگذار نگرانت شوند؛ بلكه كمي تنبيه شوند. »
ساكم را برداشتم و با عجله از خانه بيرون زدم. يادداشتي هم گذاشتم:
« من به مسافرت ميروم. » فقط همين!
وقتي به دانشگاه رسيدم، فقط مسئولان اردو آمده بودند. به يكي از آنها گفتم كه براي ثبت نام اردو آمده ام. كمي جا خورد.
- امروز كه ديگه روز حركته ؛ نه روز ثبت نام! ثبت نام ده روزه كه تموم شده.
- حالا اگر امكان داره لطفي بكنين، ببينين راهي هست كه من برنگردم.
- باشين تا ببينم ميشه فكري براتون كرد يا نه؟! فعلاً اسمتون رو جزو ذخيرهها مينويسم، اگر شانس بيارين و دو نفر از كساني كه ثبت نام كردن، نيان، آن وقت ميتونين با بقيه همراه بشين.
- چرا دو نفر؟
- براي اين كه يه نفر ديگه هم قبل از شما اسمش را در ذخيرهها نوشته. شما يه گوشه منتظر باشين تا ببينم چي ميشه!
ساكم را برداشتم و از اتاق خارج شدم. روي يكي از نيمكت ها...
ادامه دارد....
•┈┈••✾•☀️•✾••┈┈•
رمان های عاشقانه مذهبی
بامــــاهمـــراه باشــید🌹
💍
#کلام_شهید
من استمرار حرکت انبیاء را در ولایت فقیه می بینم.👌🏻✨
#شهید_محمود_شهبازی🌱
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🔴 چقدر همسران شهدا غریب اند!
جگر آدم اتیش میگیره این لحظات رو میبینه خدا صبر بده به خانواده شهدا😔
#همسران_شهدا_از_همه_خلق_خدا_عاشقترند♥️
#کلام_شهید
حُب الحسین سرالاسرار شهداست اگر صراط می جویی بیا از این مستقیم تر راهی وجود ندارد.🛣✨
#شهید_سید_مرتضی_آوینی🌱
#شــہیدانہ🌿
تاوقتـــی که موقع ازدواجتونـ نشـده دنباݪ ارتباط ڪلامــۍ با نامحرم نباشیــــد✋
#شــہیدابراهیـــمهادی(💓🌻)
☀️ #دختران_آفتاب ☀️
🔸قسمت٩
روي يكي از نيمكت هاي
محوطه نشستم تا ببينم سرانجامم چيست. فكر زندگي گذشته و آينده مبهم چنان مرا مشغول كرده بود كه اصلاً متوجه گذشت زمان نشدم. كم كم، ديگران هم آمدند. مسئولين اردو به همه طرف ميدويدند. در آن ميان يكي بود كه خيلي از كارها به او ختم ميشد. هميشه هم اطرافش شلوغ بود. يكي صدايش كرد: « فاطمه »!
فهرست اسامي هم دست او بود. دورش شلوغ بود. خوشم نمي آمد كه منهم جلو بروم. ولي دلم ميخواست زودتر وضعيتم مشخص شود. دلشوره عذابم ميداد. تصميم خودم را گرفتم و رفتم جلو.
- بالاخره تكليف من چي شد؟
اين را بلند گفتم. آن قدر بلند كه خودم هم از صدايم تعجب كردم. اما فاطمه اصلاً از صداي بلندم جا نخورد.
- چي شده عزيزم؟
از اين همه خونسرديش لجم گرفت.
- بالاخره منو ميبرين يا نه؟
- خانم « مريم عطوفت»؟! چند لحظه اجازه بدين!
و بعد برگشت به سمت دختري كه تا قبل از رسيدن من باهاش حرف ميزد.
- سميه جان! منم ميدونم كه راننده گفته ماشين مشكل داره. گفته اگر عيبي هم پيدا كنه مسئوليتش با اون نيست. ولي چيكار ميشه كرد؟ ديگه حالا براي عوض كردن ماشين يا هر كار ديگه اي ديره!
دختري كه اسمش سميه بود، همان طور كه به حرفهاي فاطمه گوش ميداد، كمي چادرش را جمع كرد.
پسري از كنار ما رد ميشد كه نگاهش بيشتر به يك مگس مزاحم ميرفت تا نگاه. فاطمه دوباره به سمت من برگشت.
- و اما شما خانم عطوفت! اسم شما جزو ذخيره هاست. بايد منتظر بشين تا بچهها سوار شن. اون وقت مشخص ميشه كه جاي خالي داريم يا نه! اگر جاي خالي داشته باشيم، خوشحال ميشيم كه در خدمت شما باشيم. صداي تند و عجولانه يك نفر ديگر، صحبتهاي فاطمه را قطع كرد.
- فاطمه! آقاي پارسا ميگن پس چرا معطل هستين؟ بچهها سوار شن راه بيفتيم. اگر ديرتر بشه، ممكنه به اشكال بخوريم.
فاطمه در حالي كه زير لب غرغر ميكرد از كنار من رفت:
« خوبه كه بيشتر تقصيرها هم به گردن خودشونه! »
دوباره تنها شدم. ساكي را كه روي شانهام بود پرتاب كردم روي زمين. همان وقت بود كه دختري توجهم را جلب كرد. نمي دانم به خاطر تنهايي اش بود يا رنگ و مدل مانتويش. من خودم يك مانتوي اين مدلي داشتم كه براي عروسي دختر دايي رضا خريده بودم. بابا هيچ وقت نمي گذاشت آن را در دانشگاه بپوشم. ميگفت اين مانتوها مخصوص مهماني رفتنه نه دانشگاه! نگاهش به جاي مبهمي خيره بود. نگاهش برايم آشنا بود. اما چيزي به ياد نياوردم. دختر هم خيلي زود از جلوي نگاهم رد شد. فاطمه جلوي در اتوبوش ايستاده بود و با حرارت با كسي حرف ميزد. رفتم جلوتر و رسيدم به او.
گفتم:
- خانم تا كي بايد صبر كنم؟
اين بار ديگر صدايم بلند نبود. بغض كمي هم صدايم را گرفته بود. فاطمه باز هم لبخند نرمي زد و گفت:
- الان وضعيتتون مشخص ميشه. اون خانمي هم كه اسمش جلوي شما بود، آمده!
- ولي من الان سه ساعته كه
اين جا معطلم! اون تازه آمده!
- به هر حال اسم ايشان جلوي شماست. در صورتي كه تا پيش از اين اسمتون در ذخيرهها هم نبود!
فاطمه برگشت طرف دختري كه كنار دستش بود.
- بيا عاطفه جان! شما اين فهرست رو بگير ببر توي اتوبوس، يه آمار از بچهها بگير. ببينم كيا نيومدن تا تكليف دوست هامون هم مشخص بشه.
و برگشت سمت من.
- راضي شدي عزيزم؟ الان همه چيز معلوم ميشه.
عاطفه، دختري كه رفته بود داخل اتوبوس، آمد دم دهانه ايستاد و از همان جا فرياد زد:
- فقط يه نفر نيامده.
و خيلي تند از پلههاي اتوبوس جست زد پايين، با آن قد و قامت ريزه اش، حركاتش بيشتر به پسرها ميرفت تا دخترها... دويد و آمد كنار ما.
- خاله جون! يه نفر جا داريم. براي اولين بار از وقتي ديده بودمش، فاطمه ناراحت شد. اين را از نگاهش فهميدم و چروكهاي پيشانيش. ولي دليلش را نمي فهميدم. البته خيلي هم طول نكشيد، فاطمه گفت:
- حالا ما دو نفر ذخيره داريم و فقط يه جاي خالي.
عاطفه همان طور كه با فهرست اسامي بازي ميكرد، ادامه داد:
- پس فقط يكيشون رو ميتونيم ببريم!
انگار نمي توانست آرام بگيره:
- بله؛ ولي كدوم يكي رو؟!
سكوت عاطفه و فاطمه نشانگر اين بود كه هر دو به حل اين مشكل فكر ميكنند. اما اين سكوت زياد هم طولاني نشد. صداي عصبي و لحن ناراحت سميه آن را قطع كرد...
ادامه دارد....
•┈┈••✾•☀️•✾••┈┈•
رمان های عاشقانه مذهبی
بامــــاهمـــراه باشــید🌹
حرف من را مجیدِ پازوکی
در تفحص نشاند و بر کرسی
روی مین پیکرش تلاوت کرد:
هرکسی لایق شهادت نیست
#یدالله شهریاری
🌷 شبتون شهدایی
🔰بخشی از وصیت نامه شهید موحددانش؛
الهی بنده ای که تحمل از دست دادن یک دست را ندارد چگونه بر آتش دوزخ توان دارد؟
خدایا!
توبه ام را بپذیر و از گناهانم در گذر که غیر از تو کسی را ندارم و غیر از تو امیدی ندارم....
مرگ اگر مرگ است ، گو نزد من آی
تا در آغوشش بگیرم تنگ تنگ
من ز او عمری ستانم جاودان
او ز من جسمی ستاند رنگ رنگ
🌷شهید علیرضا موحد دانش🌷
شهادت: ۱۳۶۶/۵/۱۳
منطقه حاج عمران ،عملیات والفجر دو