🔰 مقاومت رسانه‌ای در برابر ترور رسانه‌ای 👤 #سعید_زعیمی 🔸حادثه حمله تروریستی اخیر به ساختمان شیشه‌ای صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران در دل تهران، نه تنها یک رویداد امنیتی بلکه یک لحظه نمادین در تاریخ رسانه‌ای ایران بود؛ لحظه‌ای که در آن رسانه ملی، نه به‌مثابه یک نهاد اداری، بلکه چون یک سنگر فرهنگی در خط مقدم جنگ روایت‌ها ایستاد و چهره‌ای مقاوم، مؤمن و آرمان‌محور از خود نشان داد. 🔸در این میان، رفتار و ایستادگی مجریان برنامه‌های زنده، ازجمله سحر امامی، به‌عنوان یکی از شاخص‌ترین نمادهای مقاومت رسانه‌ای، برجسته و الهام‌بخش بود. 🔸حادثه حمله به صداوسیما، اگرچه در ظاهر یک اقدام خشن و محدود بود، اما در لایه‌های معنایی، به خلق یک روایت مقاومت رسانه‌ای منجر شد. صداوسیما، به ویژه در رفتار مجریان و عوامل زنده، نشان داد که چگونه می‌توان در میدان جنگ ترکیبی، حتی با ابزار ساده‌ای چون «ادامه ‌دادن»، «لبخند زدن»، «حفظ لحن آرام» و «نمایش امنیت»، روایت دشمن را شکست داد و قهرمانانه ایستاد. این رسانه، اگر خود را بازیابد، نه تنها روایتگر حماسه‌ها، بلکه خودِ حماسه‌ساز خواهد بود. #تصویر_روز https://kayhan.ir/001Jyi @Kayhan_Online

واکاوی تاریخ سینمای پس از انقلاب - حکایت سینماتوگراف ۲ 🔰 شورایی که شبح نبود! 👤 #سعید_مستغاثی 🔸‌در دوره شوراهای پروانه ساخت و پروانه نمایش در دولت سیزدهم، جلسات متعددی به طور جمعی (یعنی با کلیه اعضای شورا) و یا از سوی یک یا دو نفر از اعضا که از سوی شورا مأموریت می‌یافتند، درباره فیلم‌نامه یا فیلم با نویسندگان و سازندگان آثار، برگزار شد. برخلاف مانند دوره‌های پیشین که تنها از سوی دبیرخانه به درخواست‌کننده پروانه ساخت یا پروانه نمایش، ابلاغ می‌گردید که «فیلم‌نامه یا فیلمت رد شده و برو دنبال کارت!» 🔸اولاً برای فیلم‌نامه حتی اگر به طور کامل و بدون اصلاحات و به اتفاق آراء هم مردود می‌شد، باز هم صاحبان آن، حق داشتند حداقل یک بار دیگر متن را اصلاح و به شورا ارائه نمایند و یا درخواست توضیح حضوری برای اعضای شورا در یک جلسه نمایند. که در این دوره، به دفعات این اتفاق افتاد؛ از جمله: 🔻برای مهران مدیری و فیلم‌نامه «ساعت 6 صبح» که این فیلم‌نامه به دلیل ضعف بسیار زیاد و کش‌دادن یک قصه یک خطی، دوبار به اتفاق آراء رد شد اما برخی اعضای شورا اصرار داشتند که «مدیری» بایستی فیلم بسازد و برخی دیگر در مقابل این سخن، تأکید داشتند؛ البته که باید مهران مدیری و بلکه همه فیلم‌سازان با‌سابقه این سینما، فیلم بسازند ولی با یک فیلم‌نامه درست‌و‌درمان که حداقل‌های استاندارد یک فیلم‌نامه را رعایت کرده باشد. 🔸به هر حال با اصرار دوستان، مجوز فیلم «ساعت 6 صبح» صادر شد اما نشان به آن نشان که فیلمی بدتر از آن فیلم‌نامه اول ساخته شد و یک بار دیگر این قضیه اعتماد با شکست مواجه گردید. فیلم ساخته شده مدت‌ها در شورای نمایش رفت و آمد می‌کرد، حتی هیئت انتخاب جشنواره فجر به دلیل ضعف فیلم، نتوانست آن را برای بخش مسابقه جشنواره انتخاب نماید!! 🔸برای فیلم‌نامه «هیولا را بکش» یا «1968» با عوامل فیلم جلسه‌ای داشتم تا اصلاحات مورد نظر شورای پروانه ساخت را برایشان توضیح دهم. اصلاحاتی که بیشتر غلط‌های تاریخی بود، مثلاً: در ابتدای فیلم‌نامه که به سال 1343 ارجاع می‌داد، شخصیت‌های اصلی داستان، از امام در نجف فتوای مبارزه مسلحانه می‌گرفتند! برای آنها توضیح دادم که اولاً در سال 1343 امام (رحمه‌الله علیه) در نجف نبوده و در ترکیه تبعید بودند و ثانیاً، ایشان هرگز با مبارزه مسلحانه موافقتی نداشته و هیچ‌گاه چنان فتوایی صادر نکردند. 🔸کلیت فیلم‌نامه 1968 درباره گروگان‌گیری ورزشکاران اسرائیلی (که در اردیبهشت سال 1347 برای برگزاری فینال جام ملت‌های آسیا به ایران آمدند) توسط یک گروه مبارز پیرو امام بود. آنچه هرگز در آن تاریخ و یا در دیگر مقاطع تاریخی این سرزمین اتفاق نیفتاد. 🔸و فراتر از همه اینها نه توانستند جذابیتی به‌ وجود آورند و نه حادثه و درامی شکل دهند. افراد حتی در سطح تیپ‌های نخ‌نماشده هم شکل نگرفتند، چنانکه با بازی‌ها باسمه‌ای و دیالوگ‌های آبکی سعی می‌کردند با دگنک هم که شده حرف‌شان را به تماشاگر القا کنند. ای‌ کاش سازندگان «1968»، فیلم «5 سپتامبر» ساخته «تیم فلباوم» که سال گذشته نامزد دریافت جایزه اسکار بود را می‌دیدند، تا دریابند چگونه درام پُرتعلیق و پُرکشش در یک استودیوی تلویزیونی و با گروهی خبرنگار و تکنیسین و مجری و سردبیر و... خلق می‌شود. #تصویر_روز https://kayhan.ir/001K1c @Kayhan_Online

نگاهی به فیلم یک هفته و یک روز 🔰 مواجهه اسرائیل با مرگ 👤 #فاطمه_قاسم‌آبادی 🔸داستان فیلم یک هفته و یک روز، در مورد زوجی یهودی به نام‌های «ویکی» و «ایال» است که در اسرائیل زندگی می‌کنند و حدود یک هفته‌ای می‌شود که پسرشان «رانی» را به خاطر سرطان، در 25 سالگی از دست داده‌اند. 🔸چیزی که در فیلم یک هفته و یک روز، از همان ابتدا به شدت مورد توجه است، رفتار بسیار سرد و قراردادی یهودیان با یکدیگر است. 🔸در فیلم یک هفته و یک روز، مفهوم سوءاستفاده از موقعیت رنج و بی‌اخلاقی‌های رایج در جامعه اسرائیل در جملات بزرگ و کوچک به چالش کشیده می‌شود و نشان می‌دهد که مشکلات امروز اسرائیل از سال‌ها قبل شروع شده بودند و حالا به نقطه انفجار رسیده‌اند. 🔸از طرف دیگر باید گفت که یک هفته و یک روز، بر خلاف استقبال در بین منتقدین، در بین مخاطبین نمرات بسیار متوسطی را به خود اختصاص داد و مردم از روایت این زوج اسرائیلی که می‌خواهند به سرعت از مرگ فرزندشان عبور کنند و به زندگی عادی برگردند، استقبالی نکردند. #تصویر_روز https://kayhan.ir/001K1Z @Kayhan_Online

واکاوی تاریخ سینمای پس از انقلاب-بخش یکصدو چهل و چهار 🔰 «سخیف» یعنی‌چه؟! /حکایت سینماتوگراف ۲ 👤 #سعید_مستغاثی 🔸اشکال فیلمنامه‌ای به نام «نبرد غیر‌ممکن» از برادران بهمنی درباره خلبان قهرمان ایرانی (خلبان خلیلی) که بیشترین پرواز جنگی یکسره را داشت، آنجا بود که آنها نام این قهرمان و حتی قهرمانان دیگر سال‌های دفاع مقدس و سرداران شهید که بسیار خاص و شناخته شده بودند را به نحو غیرقابل قبولی تغییر داده بودند! مثلاً عباس بابایی به منوچهر بابایی تبدیل شده بود و قس علی‌هذا!! 🔸در جلسه‌ای که با این دوستان برگزار گردید، به آنها توضیح داده شد که یا بایستی به واقعیت تاریخ و حقایق دفاع مقدس و سردارانش از جمله نام‌های آنها پایبند بوده و در واقعیت دست نبرید یا اساساً همه اسامی و داستان‌های واقعی (که نسبتشان با نام‌های آن قهرمانان عجین شده) را تغییر داده و به نحوی دیگر و در مکانی دیگر قصه پردازی‌نمایید. 🔸فیلم دیگری که بنده از سوی شورای پروانه نمایش، ماموریت پیدا کردم تا برای اصلاحات آن، با تهیه‌کننده و کارگردانش مذاکره نمایم، «بودن» ساخته علی مصفا بود که آشکارا سفارش داده شده از برخی کانون‌های سینمایی و غیر‌سینمایی کشور چک بود و مملو از مفاهیم و عناصر آخرالزمانی در تقابل با آرمان‌های آخرالزمانی و منجی‌گرایانه شیعه. 🔸دو جلسه با نویسندگان و تهیه‌کننده دو فیلمنامه شبه‌طنز و در واقع مبتذل (بسیار بدتر از «هتل» و «تگزاس 3» که برخی دوستان با فیلم‌فارسی مقایسه می‌کنند!) به نام‌های «سلام بر آزادی» و «یاماها» که تهیه‌کننده هر دو، بهرام رادان بود، برگزار شد، در جلسه اول برای فیلمنامه «سلام بر آزادی» که بهرام رادان و فیلمنامه‌نویسانش به جلسه شورا آمدند و توضیح دادند و توضیحات شورا نیز برای آنها داده شد و متن به طور کلی رد شد. 🔸جالب این بود که در صورتجلسه تنظیم شده، طی جمله‌ای، به آن متن، عنوان «سخیف» الصاق شده بود. رادان در جلسه با اعضای شورا، سؤال معترضانه‌ای داشت که این «سخیف» یعنی چی؟ و مدام این موضوع را تکرار می‌کرد!» 🔸به وی توضیح دادم که «سخیف» یعنی همین فیلمنامه شما که ماجراها بدون هیچ ارتباطی و براساس شوخی‌های جلف و پایین تنه‌ای و جنسی به دنبال هم ردیف شده و خبری از شخصیت و قصه و درام و حتی کمدی و طنز نیست. مبتذل یعنی تکرار بدون جهت و کپی‌کاری و سری‌دوزی براساس جو و فضای روز. چنانچه باب شده اینک با دو تا مشنگ و زن‌پوشی و فضای قبل از انقلاب و کاباره و... سر و ته قضایا را هم آورند. #تصویر_روز https://kayhan.ir/001K5u @Kayhan_Online

تـاسیان؛ تازیانه بر هنر 🔰 تو قدر عشق چه دانی...؟ 👤 #آرش_فهیم 🔸شاید تینا پاکروان نویسنده و کارگردان در تاسیان تلاش کرده تاریخ را تحریف کند، اما این سریال در قواره تاریخ‌نگاری نیست و اصلا محتوایی جدی و عمیق ندارد؛ یک أثر شکست‌خورده درباره عشق و روابط است که به اشتباه حرف‌هایی گنده‌تر از دهانش درباره حوادث سال‌های 56 و 57 زده و به واسطه همین عدم تناسب به کاریکاتوری بد‌ریخت تبدیل شده است. 🔸حتی صحنه‌های بدمستی امیر و توهم پروازش، یادآور صحنه‌های توهم زدن حبیب در «لیسانسه‌ها» است. واکنش امیر به رقیب عشقی‌اش دقیقاً شبیه واکنش حبیب «لیسانسه‌ها» به رقیبش است که شب خواستگاری ماشین را پنچر می‌کرد. 🔸سریال پر از شخصیت‌های اضافی است؛ مثل فرزند کوچک خانواده نجات که وجود و حضورش هیچ دلیل موجهی ندارد. مثل ماجرای رابطه منشی کارخانه نجات و با سردسته کارگرهای معترض فقط یک موضوع مبتذل است و کاربرد و جایگاهی در متن این درام ندارد. ‌بعد از تحریر: این تک‌مصرع را برای خانم تینا پاکروان و سریال «تاسیان» سروده‌ام: «تو قدر عشق چه دانی، که جز سودا نبینی» #تصویر_روز https://kayhan.ir/001K5v @Kayhan_Online

واکاوی تاریخ سینمای پس از انقلاب - حکایت سینماتوگراف ۲ 🔰 فیلم‌هایی که بدون پروانه ساخت تولید شدند! و یا با پروانه نمایش،اکران نگرفتند!! 👤 #سعید_مستغاثی 🔸اما فیلم‌هایی بودند که بدون موافقت اعضای شورای صدور پروانه ساخت و بدون امضای صورتجلسه مربوطه با تصمیم و رای مدیران سازمان سینمایی اعم از مدیرکل اداره نظارت بر تولید و ساخت فیلم یا مدیرکل اداره نظارت بر نمایش یا معاونت نظارت و ارزشیابی یا رئیس سازمان سینمایی و یا شخص وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی پروانه ساخت و نمایش دریافت کردند و یا برعکس، علی‌رغم اعلام موافقت اعضای شورای پروانه ساخت مبنی بر صدور مجوز تولید و امضای صورتجلسه مربوطه، پروانه ساخت و نمایش آنها به تعویق افتاد و یا اساسا صادر نگردید!! 🔸و همین مصادیقی که در ذیل می‌آید نشانه‌ای بر مشورتی بودن شوراهای صدور پروانه ساخت و نمایش است که البته در آیین نامه آنها هم ذکر گردیده است! 🔻فیلمنامه‌ای درباره شهید تهرانی مقدم به نام «خدای جنگ» (که در ابتدا «نقطه ذوب» نام داشت) یک بار به دلیل تحریف شخصیت شهید در شورای پروانه ساخت مورد مخالفت قرار گرفت و بار دوم بازهم به دلیل تحریف شخصیت شهید تهرانی مقدم و ماجراهایی که اساسا به ایشان ربطی نداشت و بعد تغییر نام شهید به اسمی ناآشنا و سپس نسبت دادن پدر موشکی ایران به آن اسم ناآشنا، شورا به اتفاق آراء‌، موافقت با آن را منوط به اصلاحاتی مطابق آیین‌نامه یعنی عدم تحریف نام و شخصیت سردار شهید و یا به طور کلی چشم پوشی از اقدامات منحصر به فرد وی و شیفت داستان به ماجرا و شخصیت‌های دیگر دانست. 🔻فیلمنامه «عزیز» به دلیل تقویت ساختار آن و خدشه‌دار شدن جایگاه مادر، منوط به اصلاحات شد و شورای پروانه ساخت در انتظار دریافت نسخه اصلاح شده بود که خبر آمد تولید فیلم با پیشنهاد مدیرکل اداره نظارت بر نمایش و موافقت رئیس سازمان سینمایی آغاز شده و بنابراین اعضای شورای پروانه ساخت هیچ صورتجلسه‌ای مبنی بر موافقت با صدور مجوز تولید فیلم را امضاء نکردند. 🔻اکثریت اعضای شورای پروانه ساخت با فیلمنامه «هتل» به دلیل ابتذال بیش از حد مخالفت کرده و آن را منوط به اصلاحات بسیاری نمودند که انجام نشد اما فیلم با موافقت رئیس سازمان سینمایی ساخته شد! 🔻فیلم «علت مرگ نامعلوم» ساخته علی زرنگار و به تهیه کنندگی مجید برزگر (علی‌رغم تمامی حاشیه‌های ریز و درشت ایشان) در تاریخ 17 تیرماه 1402 برای اکران مورد موافقت شورای صدور پروانه نمایش قرار گرفت و صورتجلسه آن از سوی اکثریت اعضای شورا امضاء شد اما صدور پروانه نمایش آن توسط اداره نظارت بر نمایش تا یک سال و نیم بعد به تعویق افتاد! 🔸به خاطر دارم در ابتدای ورودم به این شوراها، به رفیق قدیمی خود، محمد خزاعی که رئیس سازمان سینمایی شده و بنده را هم برای همکاری دعوت کرده بود، بنا به تجاربی که از حضور در شوراهای قبلی مانند شورای فیلم و سریال شبکه دو سیما و شورای تولید متن حوزه هنری و شورای صدور پروانه نمایش خانگی سازمان سینمایی و... داشتم به شوخی گفتم که معمولا در این شوراها، مدیران به دنبال آن هستند که ببینند شوراها چه آثاری را رد می‌کنند تا آنها تولید و پخش نمایند و کدام فیلم‌ها و فیلمنامه‌ها را می‌پذیرند تا آنها از تولید و پخش‌شان، ممانعت کنند!! #تصویر_روز https://kayhan.ir/001K8b @Kayhan_Online

نگاهی به فیلم «زعفرانی: داستان ناگفته قتل عام جالیان والا باغ» 🔰 وکیلی که انگلستان را به دادگاه کشاند 👤 #فاطمه_قاسم‌آبادی 🔸داستان کلی قسمت دوم فیلم زعفرانی، به بررسی جنایت انگلیسی‌ها در فاجعه جشن بایساکی می‌پردازد. در این روز هزاران هندی به دستور «مایکل اودوایر» فرماندار انگلیسی وقت پنجاب، کشته و زخمی شدند. وکیل «شانکران نایر» سعی کرد با به دادگاه کشاندن «ژنرال دایر» از جنایات انگلیسی‌ها در سطح جهان پرده بردارد. 🔸در جریان این پرونده، انگلیسی‌ها برای اینکه خودشان را کمتر نژادپرست نشان بدهند، از یک وکیل خبره دورگه انگلیسی - هندی به نام «نویل مک کنیار» استفاده می‌کنند و سعی می‌کنند با ناموسی کردن ماجرا و متجاوز نشان دادن رهبران انقلاب هند، روند پرونده را عوض کنند ولی در نهایت شانکران موفق می‌شود توطئه‌های آنها را برملا کند... 🔸در فیلم «زعفرانی: داستان ناگفته قتل‌عام جالیان والا باغ»، با وجود اینکه منتقدین نمرات پایینی به آن داده‌اند ولی مردم هند، به خاطر محتوای این فیلم، آن را پسندیدند و در قسمت نظرات مردمی این فیلم، حمایت کامل مردم را پشت خود داشته است. #تصویر_روز https://kayhan.ir/001K8Z @Kayhan_online

نگاهی به مجموعه تلویزیونی «آلا» 🔰 ناگفته‌های فرزندزایی 👤 #شکوفه_مظفری‌پور 🔸نام سریال آلا از سوره رحمن آیه ۱۳(فَبِأَيِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ؛ پس [اى انس و جن!] كدام‌ يك از نعمت‌هاى پروردگارتان را انكار مى‌كنيد؟) که از ۷۸ آیه رحمن، ۳۱ بار تکرار شده انتخاب شده است. قصه آلا بر دایره حیاتی فرزندآوری از زوایای گوناگون در چندین خانواده را روایت می‌کند، مجموعه‌ای که این شب‌ها از شبکه سه سیما پخش می‌شود. 🔸شکیل مظفری در جایگاه کارگردان و مصطفی علمی‌فرد در مقام تهیه‌کننده در انتخاب بازیگران مجرب با تولید این اثر به خوبی توانسته‌اند با به تصویر کشیدن آگاهی‌، روزنه‌های امید را به روی بینندگان خود باز کنند. 🔸مشکلات سندرم داون در زندگی دکتر محمد کاشانی (کاوه خداشناس) و دکتر مینا قائد (ندا قاسمی) یکی از زوجین پژوهشگر حاضر در تیم مرکز آلا یکی از دغدغه‌های این زوج پزشک است. #تصویر_روز https://kayhan.ir/001K8a @Kayhan_Online

واکاوی تاریخ سینمای پس از انقلاب -بخش یکصد و چهل و شش 🔰 باید فیلم ما را «توقیف» کنید!/حکایت سینماتوگراف ۲ 👤 #سعید_مستغاثی 🔸در کمال تأسف، سینمای ما اصلاً به هیچ صراط و قاعده و استاندارد و ضابطه‌ای پایبند نیست و هیچ‌گونه نظارت تخصصی و کارشناسانه حتی در حد الفبای فیلم‌سازی را برنمی‌تابد تا هر بنجلی را به نام فیلم و سینما به آن قالب کنند. متأسفانه از این سوی نیز اغلب ناظران، الفبای سینما را نیز در نظر نگرفته و یک محصول کاملاً غیرسینمایی و حتی ضد‌فیلم را تنها از جهت برخی حرف‌ها و صحنه‌هایی که احتمالاً مورد پسندشان نیست، ارزیابی کرده و مهر «توقیف» بر آن می‌زنند! 🔸و آن زمان است که همان مهر «توقیف»، در واقع فضای رهایی و‌گریز برای شبه‌فیلمسازانی فراهم می‌نماید تا با محصولات بنجل خود که کوچک‌ترین بویی از فیلم و سینما نبرده‌اند، به کوس و کرنا زده، سر‌و‌صدا راه ‌انداخته، قیل‌وقال کرده و دکان دو نبشی برایش باز نموده و به جشنواره‌های جهانی (که بعضاً در حد و‌ اندازه فقط یک نام و عنوان هستند) قالب کنند!! 🔸نگارنده به عنوان فردی که حدود 50 سال تماشاگر حرفه‌ای فیلم‌ها و سریال‌های سینما و تلویزیون بوده و هستم و چندین سال در شوراهای مختلف سینمایی و تلویزیونی صدها فیلمنامه خوانده و صدها فیلم دیده‌ام، با تأکید عرض می‌کنم که حداقل 90 درصد فیلمنامه‌ها و فیلم‌هایی که طی این دوران در این سینما خوانده و دیده‌ام، زیر خط فقر استاندارد سینمایی بوده و هستند یعنی اساساً فیلم به شمار نمی‌روند! 🔸نمی‌دانم باید متأسفانه بگویم یا خوشبختانه، اغلب اعضای شوراهای صدور پروانه ساخت و پروانه نمایش افرادی ملایم و مهربان و رقیق‌القلب و اهل تسامح و تساهل و نگران روحیه و زندگی نویسندگان فیلمنامه‌ها و استعداد و انرژی کارگردانان و پول و سرمایه‌ای بوده‌اند که تهیه‌کنندگان فراهم می‌آوردند و طی این مدت شاهد بودم که همواره سعی داشتند همان اجناس بنجل را با گفت‌و‌گو و تعامل و جلسات متعدد به جایی برسانند که به یک فیلمنامه یا فیلم نزدیک شده و حداقل استانداردهای سینمایی را پیدا کنند. حتی بعضاً جلسات آموزش فیلمنامه‌نویسی خصوصی برای نویسندگان برگزار نمودند، کتاب معرفی کردند، رفت‌و‌آمدهای بسیار داشتند تا حدی که برخی فیلمنامه‌ها تا 8 بار بازخوانی شد ولی بازهم چیزی از آن درنیامد!! 🔸با این توضیحات آیا دیگر برای شورایی به نام پروانه ساخت، عملاً عرصه کارکردی باقی مانده است؟ در حالی که نه به اصطلاح فیلم‌ساز و سینماگر جشنواره‌ای، نه تولید‌کننده این طرف آب و نه پخش‌کننده آن طرف آب، نه مسئول و مدیر سینمایی و نه حتی دوستان جبهه فرهنگی انقلاب، به مصوباتش وقعی نمی‌گذارند؟! #تصویر_روز https://kayhan.ir/001KDY @Kayhan_Online

🔰 «روایت یک بـاور»؛ مستنـدی شنیدنـی از زندگـی شهـدای هستـه‌ای 🔸پس از آنکه حملات ۱۲‌روزه دشمنان ایران بار دیگر به ‌بهای جان چهره‌هایی از جبهه علم و دانش تمام شد، رادیو‌ اقتصاد با پخش مستندی کوشیده سکوت به‌جا‌مانده از این فقدان‌ها را با صدایی تازه پر کند؛ مستندی با عنوان «روایت یک باور» که تلاش دارد با بهره‌گیری از ظرفیت رسانه‌ای صدا، صدای ایستادگی علمی ایران را به گوش مخاطبان برساند. 🔸این مستند رادیویی که هر‌هفته شنبه‌ها ساعت ۱۴ از گروه کارآفرینی و کسب‌وکار رادیو اقتصاد پخش می‌شود، نگاهی ژرف به زندگی و مسیر علمی دانشمندان هسته‌ای دارد که در جریان حملات ۱۲ روزه رژیم صهیونیستی علیه ایران در راه استقلال علمی کشور جان خود را فدا کردند. 🔸مستند «روایت یک باور» توانسته با بهره‌گیری از فرم شنیداری، از قاب کلیشه‌ای فاصله بگیرد و به روایتی عمیق و تأثیرگذار از مقاومت علمی تبدیل شود. رسانه‌ای که گاهی متهم به سطحی‌نگری و تکرار قالب‌های رایج است، این‌‌بار نشان داده می‌تواند با تکیه بر اسناد معتبر و روایت‌های اصیل، اثری ماندگار تولید کند. #تصویر_روز https://kayhan.ir/001KDW @Kayhan_Online

حکایت سینماتوگراف 🔰 از سینمای به اصطلاح مستقل زیرزمینی چه خبــر؟! 👤 #سعید_مستغاثی 🔸با اعلام فیلم‌های هفتاد و پنجمین جشنواره فیلم برلین و سپس برگزیدگان آن در اواخر بهمن و اوایل اسفند 1402، برای چندمین بار مشخص شد، آن سینمای به اصطلاح مستقل زیرزمینی که از سوی رسانه‌های زنجیره‌ای داخلی و خارجی، تبلیغ و پروپاگاندا می‌شد، دیگر در جشنواره‌های خارجی حتی تره هم برایش خرد نمی‌کنند! 🔸همان‌که از شکوفایی‌اش و از انزوای سینمای اصلی ایران سخن می‌راندند و اینکه از این پس این سینما دیگر محلی از اعراب در جشنواره‌های خارجی نداشته و تنها همان سینمای موسوم به زیرزمینی و مستقل است که جشنواره‌های جهانی را در می‌نوردد و حتی برای آن یک گروه من‌درآوردی هم بیرون آوردند که خود را سینماگران مستقل خواندند! و البته به جای فیلم و سینما، تنها به صدور بیانیه و خواندن اعلامیه بسنده کرده و با همان نگاه غیرسینمایی و حزبی و سیاسی، حضور فیلم‌های سینمای ایران در جشنواره‌ها را محکوم نموده و خود را نماینده واقعی این سینما دانستند!! 🔸اما تقریباً از همان روزهایی که از 1400، برخی آثار این سینما به اصطلاح یواشکی و بی‌سروصدا، برخلاف قوانین و ضوابط موجود، خود را سراسیمه به جشنواره‌های خارجی رساندند، روشن شد که هیچ نشان و بویی از «سینما» و «فیلم» در چنین آثاری به چشم نمی‌خورد و از همین روی اغلب جشنواره‌های فوق علی‌رغم همه شعر و شعارها اما به هر حال چون بحث «سینما» و «هنر» و «فیلم» در میان است، نمی‌توانند هر عکس متحرکی را به عنوان سینما پذیرفته یا جایزه بدهند درحالی که آن اثر از سطح استاندارد یک فیلم بسیار پایین‌تر بوده و اساساً حیثیت و اعتبار آن جشنواره را می‌تواند زیر علامت سؤال ببرد. 🔸با تحقیر فیلم «دانه انجیر معابد» و سازنده آن در جشنواره کن که پس از حجم عظیمی از تبلیغات و پروپاگاندا و شوآف مفصل، به دلیل ضعف مفرط ساختاری تنها با یک جایزه من درآوردیِ مدیریتی بدرقه شد، سرِ این جریان به اصطلاح سینمای مستقل یا زیرزمینی یا به قول منتقدی «سینمای اورژانسی» و یا هرچه که اسمش را می‌گذارید، بار دیگر به سنگ خورد! و توهم اینکه با سَرِهم کردن هر نوع اراجیف و چاشنی کردن چهارتا فحش و بد و بیراه، می‌توان همین‌طور فله‌ای جوایز همین جشنواره‌های گوش به فرمان را هم کسب کرد، بار دیگر فروریخت! 🔸پس از جشنواره فیلم کن، در حالی که هشتاد و یکمین جشنواره فیلم ونیز در سپتامبر 2024 آغاز می‌شد، اما بازهم در بخش‌های اصلی این جشنواره مهم سینمایی، همچنان هیچ‌یک از فیلم‌های به اصطلاح زیرزمینی تولید شده در ایران پذیرفته نشدند. درحالی که ظاهراً ده‌ها اثر به اصطلاح سینمایی که گویا بدون مجوز ساخته شده بودند، به این جشنواره ارائه گردیده اما به دلیل ضعف شدید ساختاری حتی در بخش‌های جنبی نیز مورد قبول واقع نشدند! #تصویر_روز https://kayhan.ir/001KGh @Kayhan_Online

نگاهی به فیلم «اتاقک گلی» 🔰 کردهای قهرمان علیه تروریست‌های ضدانسان 👤 #مرضیه_کرماجانی 🔸فیلم سینمایی «اتاقک گلی» به کارگردانی محمد عسگری‌، اثری است که تلاش دارد برشی متفاوت از عملیات مرصاد سال ۱۳۶۷ و هجوم ناجوانمردانه منافقین به خاک میهن را به تصویر بکشد. این فیلم که موفق به کسب سه سیمرغ بلورین از چهل‌ویکمین جشنواره فیلم فجر شده، به جای تمرکز صرف بر نبرد نظامی، نگاهی به نقش محوری مردم در مواجهه با مهاجمان دارد و نقطه قوت اصلی خود را در همین ایده نو و جذاب بنا نهاده است. 🔸در مجموع، «اتاقک گلی» فیلمی پرخون و دوست‌داشتنی است که با ایده‌ای نو، روایتی از مقاومت مردم و رزمندگان در عملیات مرصاد را به تصویر می‌کشد. با وجود برخی ضعف‌ها در دیالوگ‌نویسی و نزدیک‌نشدن کافی به منافقین، این فیلم به دلیل پرداخت خوب به نقش مردم، نمایش قهرمانی کُردها و اجرای قدرتمند کارگردانی، اثری قابل احترام و تاثیرگذار است که می‌تواند مخاطب را با خود همراه کند. #تصویر_روز https://kayhan.ir/001KGi @Kayhan_Online